Er zijn weer twee dagen voorbij in Ndatuwa. En wat voor dagen… lees snel over het kwaadaardige leger dat ons op de sweet spot aanviel en de redding door Talina en Sabine.
Dinsdag begon opnieuw vroeg, voor twee groepjes extra vroeg. Bij het krieken van de dag startten ze de dag met een flinke wandeling naar twee boerderijen. De ene groep was te gast bij een lokale veehouder (waar Laurens zelfs z’n melkkunsten kon praktiseren) en de andere groep ging naar een landbouwer. De laatste groep kwam terug met een bult suikerriet, waar we lekker van konden knabbelen in de koffiepauze.
Intussen was het kinderprogramma gestart. Het verhaal van de ark van Noach stond centraal en we vertelden over hoe we dieren houden in Nederland. Daarna maakten we schaapjes.
We zijn halverwege het project, dus aan het waterteam de schone en naar bleek gevaarlijke taak om de filters te wisselen. Het gevaar zat in de aanloop, beter gezegd aanROL. Op weg naar het filter oefende Sven tot grote schrik van Pieter z’n loopingskills, met een faceplanting fail tot gevolg (gelukkig zonder schade).
Intussen knallen we lekker door op de bouwplaats, vanmorgen onder leiding van bouwvrouw Maud (die vandaag geen frikandel mag zeggen), zodat Jeffrey even kon bijkomen van z’n verjaardagsfeest. Het houtwerk nadert voltooiing, links zit op laag 6/7, rechts zijn steeds meer vloeren op hoogte en we blijven stenen persen en metselen. Het logoteam heeft een doordacht ontwerp af.
Meteen na de lunch stapt een groepje in de auto om te zien hoe het eraan toe gaat op de lokale markt. Ieder met een andere missie, Pieter bijvoorbeeld met de opdracht van Sven om ingrediënten voor Pizza te kopen en Deborah met het voornemen om alle koekjes op te kopen die ze krijgen kon.
Het Lifeskills programma gaat vandaag over ‘jij en de ander’. De vaste groep van tien jongens en tien meiden en de vier Lifeskills-servants leren elkaar goed kennen en dat geeft diepe gesprekken. Vandaag maken ze een sociogram met elkaar en bespreken ze de invloed die mensen in hun omgeving hebben.
De komende dagen gaan er steeds twee servants meekoken met de lokale kookploeg. Sabine en Talina zijn de eerste kooksters, maar als ze aankomen in de keuken blijkt het feest vandaag niet door te gaan. Morgen nieuwe kansen…
Na het diner blijkt dat er iets goed mis is gegaan in de keuken. De prachtige taart van onze meesterbanketbakker Julian is aangevallen door een vijandig leger. De ooit roze topping ziet zwart van de mieren. Zelfs met vuur is de taart niet meer te redden. Verdriet alom.
‘s Avonds denken we na over onze toekomst in het avondprogramma Mission:Me van Janneke. We praten over wat ons enthousiast maakt en waar we verontwaardiging over voelen. Beide kunnen motivatie zijn voor onze levensmissie.
De rust daalt snel daarna neer in Ndatuwa, want het is koud en morgenochtend begint de dag weer vroeg. Een groep van negen deelnemers brengt een bezoek aan de kliniek een stukje verderop. Linda, de medical assistant van de kliniek, is de held van dit groepje. Ze runt de kliniek en werkt er 24/7. Alleen als er ‘s nachts geen noodgevallen zijn, slaapt ze soms. Met schaarse middelen doet ze haar best om toch goede zorg te leveren.
Op de bouwplaats schiet het linkerhuis ook lekker op. Het metselwerk gaat richting ringbalkhoogte. Rechts krijgt het huis echt vorm als de punten op de kopse kanten verrijzen. Het plateau voor het logo zit spiegelglad op de zijgevel en kan morgen gewit worden. Het wordt een volle dag morgen, want we doen dan ook de spanten rechts en de ringbalk links.
Na de lunch vertrekt er een groepje naar Chatoroma om daar een middag mee te werken in een metaalwerkpaats. Sommige dingen zijn vergelijkbaar met Nederland, maar vooral op het gebied van Arbo zijn er flinke verschillen: lassen gebeurt met een simpele zonnebril.
Het Lifeskills team heeft vandaag alweer het laatste programma, deze keer over toekomstplannen en wat God voor ons in petto heeft. Er volgen diepe gesprekken waarin dromen gedeeld zijn. Dat was echt indrukwekkend. Samen sluiten ze symbolisch af met het planten van zaadjes.
Talina en Sabine doen een nieuwe poging voor een middagje koken. Deze keer gaat het wel door en behalve de avondmaaltijd hebben ze een extra missie: ze bakken een vervanger voor de door mieren verorberde taart van Julian.
De avond vullen we met liedjes zingen, dagboeken schrijven, spelletjes doen en natuurlijk taart eten. De tandenpoetsboom blinkt inmiddels wit in het licht van de volle maan. Welterusten!
P.S. in het vorige nieuwsbericht vertelden we over Bettina die foto’s liet maken van haar arm om uit te sluiten dat ze een breuk had. Dat blijkt gelukkig niet het geval, woensdag werkte ze alweer voor twee (met één arm).
P.P.S. Maud heeft de held-van-de-dag-medaille verdiend, want het is haar gelukt een hele dag geen ‘frikandel’ te zeggen.
