De laatste dingen werden in de tuin afgerond en er werd gesurft door de groep in Den Haag!
Wakker worden, het is tijd om op te staan. Vanochtend werd iedereen liefdevol en zonder harde muziek gewekt door dagleider Henry. De competitie waarin geprobeerd werd om op een zo gek mogelijke manier iedereen te wekken, werd met vlag en wimpel gewonnen door een simpele aanpak. Iedereen werd zachtjes op de schouder aangeraakt en zo kon iedereen deze keer rustig wakker worden. Het was geen onaangename ervaring.
Vervolgens moest iedereen toch hard aan de bak om de gymzaal te ontruimen voor de plaatselijke kerkdienst. En ook deze keer ging dit als een geoliede machine, want iedereen zat om half acht aan het ontbijt.
Na het gmg zijn wij dit keer met de luxe van een metalen voertuig, ook wel auto genoemd, naar de Marcuskerk gereden om de buurttuin daar verder af te maken. Alle paadjes zijn geveegd, onkruid verder verwijderd, het laatste grind gelegd, bankjes afgemaakt en het prachtige insectenhotel van Wilma heeft een plekje gekregen in de tuin. Nu is deze tuin ook echt af en gingen we na de laatste foto's door naar de lunch.
Deze moest wel in een kleine versnelling, want er stond ons die middag een leuke activiteit te wachten. We zouden namelijk weer naar het strand, maar dit keer om te surfen op de woeste golven. Nadat iedereen de surfschool gevonden had en zich in het strakke wetsuit had gehesen, vertrokken we richting het strand van Schevingen voor een instructie. Eerst werd ons de theorie achter het surfen uitgelegd en konden we op het droge even oefenen met het gaan staan. Ook werden de planken vakkundig aan onze enkels vastgebonden. Na een korte warming up vertrokken we als echte surfdudes en surfgirls richting de woeste golven. Pieter voelde zich alleen wel aan het lijntje gehouden en sloeg veel golven met zijn plank mis, maar zijn grappen werden steeds minder flauw door al het zoute water. Velen van ons bleken echt talent voor het surfen te hebben, want er stonden een aantal na korte tijd op hun surfplank en vlogen over de golven heen! Met veel energie had iedereen veel lol in het water en de tijd vloog daardoor voorbij. Na een lekker warme douche zijn we weer terug gereden naar ons "stekkie".
Rond zes uur stond er een maaltijd klaar in de Marcuskerk, waar ook wijkgenoten bij aanwezig waren. Iedere wijkbewoner had iets lekkers uit eigen cultuur meegenomen en er heerste grote keuzestress bij alle deelnemers. Het was leuk om de mensen te ontmoeten die vaak langskomen in de buurttuin en interesant om hun verhalen te horen over de wijk. Wel moesten we even wachten met de bezichtiging van het uiteindelijke resultaat, omdat er rond zes uur een flinke regenbui losbrak. Iedereen was erg enthousiast over het opgeleverde eindresultaat door deze fantastische groep. Ook zijn er in de tuin opnames gemaakt door het storytelling team bestaande uit Wytske, Wianne, Amarins en Eva voor een promotiefilmpje voor geloven in Moerwijk.
Terug aangekomen in de school was het tijd voor de welbekende bonte avond. Verschillende stukjes werden met veel enthousiasme opgevoerd. De avond begon met een dictee uit het noorden, waarin Wilma, Margriet, Pieter en Gerrit aan de leiding betekenissen van verschillende Friese en Drentse woorden vroegen. Weten jullie bijvoorbeeld wat brommers kieken betekent? Henry heeft uiteindelijk gewonnen, waarvan nog niet duidelijk is of de Friese achtergrond nog enig voordeel heeft geboden. Vervolgens werd het publiek uit de stoelen getrokken door Eva, Amarins en Wianne om mee te dansen op een K3 medley. Na alle spieren weer te hebben warm gedraaid was de leiding aan de beurt. Zij beeldden kleine mannetjes uit, waarin Henry en Melanie de handen waren van Eline en Judith. Tijdens de act werd een standaard bouwdag uitgebeeld met als resultaat dat Eline en Judith onder de tandpasta, zonnebrand en chocopasta zaten. Vervolgens was Esther aan de beurt die verschillende vrijwilligers uit het publiek nodig had om een verhaal uit te beelden. Zij las telkens een stuk van een verhaal en de acteurs moesten dit achter het doek uitbeelden. Na de gevallen stilte viel het doek naar beneden en zag het overgebleven publiek een bevoren scène van het verhaal. Het was hilarisch om te zien. Na de pauze was het de beurt aan Arne, Nelleke, Wytske, Jerom, Elise, Naëma en Willemijn. Hiervoor moesten we ons wel verplaatsen naar de donkere sporthal. Onder begeleiding van verschillende muziekjes voerden zij dansjes op met glow-in-the-dark beplakte kleding. Dit zag er in het donker indrukwekkend uit. Hierna vertrokken we weer terug naar de aula om projectherinneringen op te halen met Vincent en Lucas. Wisten jullie .. De bonte avond werd afgesloten met een prachtig zelfgeschreven lied van Amarins. En daarna werd nog snel de gymzaal opgebouwd en konden we lekker slapen.
Groetjes,
Henry en Willemijn:)
