Na vier jaar terug in Lunsar

Project update van 15 januari 2024 door Romana Bremer

Wat goed om te zien dat de school van Josephine Bakhita nog steeds volop in gebruik is en er bovendien prima uitziet. Wat nog belangrijker is: de school staat uitstekend bekend. Vorig jaar stond de school bovenaan in de uitslagen van de examens die de kinderen aan het eind van de basisschool moeten afleggen. We spraken met een trotse hoofdmeester.

Het heeft een tijd geduurd voordat we weer bij Josephine Bakhita langs gingen. Vier jaar om precies te zijn. Wat goed om dan te zien dat het gebouw in goede staat verkeert en de klassen nog steeds volop in gebruik zijn. Bovendien zijn er vier extra lokalen gebouwd, met financiering van een andere partij.

We kwamen aan terwijl de lessen in volle gang waren en konden dus mooi een kijkje nemen in de verschillende klassen. Dat hebben we geweten. In alle klassen werden we met gezang en geklap ontvangen. “Dit gebouw is ruim, goed geventileerd en we voelen ons er op ons gemak, meer dan in het oude gebouw.”

De 60 schoolbanken die zijn aangeschaft, zijn allemaal nog in gebruik. Gaat er een kapot, dan repareert de school die zelf. De zes latrines en twee girls changing rooms worden eveneens duidelijk gebruikt. Leerlingen leren heel praktisch over landbouw in de tuin die de school heeft aangelegd. Hier worden pinda’s verbouwd, peper en cassave. Dit wordt ook gebruikt als ingrediënten voor de lunch op school.

De nieuwe hoofdmeester leidde ons rond en vertelde uitgebreid over de goede resultaten van de school. Alle zesde klassers haalden vorig jaar hun examen met uitstekende cijfers. Verder zijn er allerlei buitenschoolse activiteiten, van voetbalwedstrijden tot picknicks, spellingwedstrijden en toneel. De school staat inmiddels zo goed bekend dat er steeds meer kinderen worden aangemeld. Zoveel dat er regelmatig nee moet worden gezegd omdat er geen plek meer is.

Helaas was er ook verdrietig nieuws: het vroegere hoofd en de oprichtster van de school, die zij haar naam heeft gegeven (Josephine Bakhita), is vorig jaar overleden. Ze speelde een belangrijke rol in het World Servants project en de financiering van diverse activiteiten van de school. Haar taken worden nu echter door de nieuwe hoofdmeester voortgezet. Het blijft eveneens een uitdaging dat de kleuters nog aan de andere kant van het dorp verblijven. Dit maakt ook het transport moeilijk.

In het filmpje dat we tijdens het set-up bezoek hebben gemaakt, kunnen jullie met eigen ogen zien hoe de school ervoor staat.