Afgelopen donderdag hebben we onze laatste stenen gelegd op de muren van de woningen. Loïs vertelt over deze dag:
Donderdag werden we liefdevol gewekt door Sandra. De laatste bouwdag was in aantocht. Na een lekker ontbijt en een goed GMG over invloeden van ouders op je leven, begon de laatste bouwdag. Niels en ik gingen met het kinderwerk aan de gang. Het verhaal van de dag ging over Ruth en Boas, dat wij aan de hand van een toneelstuk vertolkten. Aansluitend knutselden de kinderen een masker van Ruth of Boas. Vooral de glitter was erg populair; in plaats van de glitters op de maskers te plakken, smeerden de kinderen hun gezichten en haren vol. Er is gelukkig één voordeel: zowel de jongens als meisjes hebben hier gemillimeterd haar, waardoor hun moeders de glitters er hopelijk beter uit kunnen krijgen. Daarentegen is het haar wel lekker kroezig en zou het mij niks verbazen als ze over een paar weken nog steeds glimmende restjes terugvinden op hun hoofdhuid. Één van de docenten van de school legde uit dat men zich bij feesten en partijen graag versiert met glitters; een soort sieraad zou je kunnen zeggen. Voor nu was het vooral letterlijk en figuurlijk een vrolijk gezicht :)
Verder legden Marin, Daphne en Myrthe vandaag de laatste hand aan de muurschildering in een klaslokaal, die we morgen met geverfde handafdrukken van de kinderen tijdens een groot kinderfeest af zullen maken.
Op de bouw verdeelden we onszelf in 2 teams: stenen sjouwers en metselaars. Nadat de Fundi de hoeksteen had gelegd, mochten wij de rest van de stenen plaatsen. Kleine ongelukjes gebeurden helaas ook: hoekstenen werden voor de zoveelste keer omgestoten door kruiwagens of onhandige mensen ;). Toen we eindelijk hongerig aan de lunchtafel konden schuiven, bleek de ongeliefde ugali op het menu te staan. Gelukkig had iedereen nog genoeg bouillonpoeder over om de rijstpap wat smeuïger te maken. Met een goedgevulde maag konden we weer hard aan het werk, onder begeleiding van heerlijke muziek op de achtergrond. Niet alleen deden we ons best om de muurtjes goed te metselen, maar showden we ook onze beste dancemoves. Gosse pakte nog even wat slaap tegen een gemetseld muurtje. Gelukkig is dit moment door onze groepsfotograaf Rafaël vastgelegd. Verder hebben we weer een nieuwe update: we kwamen er namelijk achter dat Rafaëls achternaam waarschijnlijk uit Leiden komt: een stad waar Daphne weggggg van is en hoopt te gaan studeren, top match dus!
's Avonds genoten we van een minidisco bij een warm vuurtje. Damaris, Niels, Danny en Justin battleden met de teachers. Ten slotte leerden we nog de typische Masai dans, waarna we weer in onze slaapzak kropen.
Liefs uit Olchore Onyore,
Loïs
P.s.: Mam, ik heb super veel was!
