[BO114] Een verslag van week 2 in Abapó, Bolivia

Geplaatst op 22 jul 2014 - 17:52

Zojuist stuurde hoofdleider Thomas per mail een uitgebreid verslag van de 2e week van de groep in Abapó, Bolivia.

Week 2

Maandagochtend stonden wij allemaal al klaar in onze bouwkleding toen op zijn Boliviaans wederom het programma werd gewijzigd. We werden namelijk verwacht op de school waar honderden kinderen op ons stonden te wachten. Alle kinderen stonden netjes in uniform en in rijtjes op ons te wachten. Na een aantal speeches werden we uitgenodigd door de directeur om kennis te maken met de kinderen. We werden direct omringt met heel veel liefde omdat alle kindjes heel graag met ons wilden knuffelen. Dit was een geweldige ervaring. Daarna liepen we met een brede glimlach naar de bouwplaats waar iedereen nu nog harder ging beton scheppen, want beton scheppen doen we veel. Heel veel. We werken hier letterlijk aan het fundament voor een betere toekomst voor de kinderen. Het beton moet niet altijd even dik zijn. Soms namelijk ook diarree dikte.

Over diarree gesproken... deze vloeit rijkelijk. Het zal niet aan het eten liggen want dat is echt geweldig. Maar we hebben ook een dinertje aangeboden gekregen van de lokale bevolking dit zal waarschijnlijk de oorzaak zijn geweest. De pret kan het in ieder geval niet drukken want we zijn verder zo gezond als een vis.

Over vissen gesproken. Laatst zijn we met een groepje gaan vissen in de Rio Grande. Er werden heel wat vissen uit de rivier gehaald maar helaas niet door ons. Vissen is een echt vak en de Bolivianen begrijpen dat vak.

Ook is het kinderwerk los gebarsten. Elke ochtend zitten ze om 8 uur al klaar terwijl het kinderwerk pas om 9 uur begint. De kinderen zijn dol op Annemaria Koekkoek, armbandjes maken en ze zingen alle liedjes uit volle borst mee. Het is geweldig om kinderwerk te doen voor de kinderen die straks naar de school gaan welke wij voor hun aan het bouwen zijn.

Daarnaast zijn er in groepjes ook veel culturele uitstapjes georganiseerd. De blonde dames hebben impanadas gemaakt met een vrouwtje. Daarna hebben ze hun charmes in de strijd gegooid om ze te verkopen op de markt. De koude impanadas gingen als warme impanadas over de toonbank. Waar het vrouwtje normaal een hele dag mee bezig was om er 10 te verkopen hebben wij er 26 in een half uur verkocht!!

Ook is een groepje naar de school geweest om een dagje mee te lopen. Ze lieten ook de tuintjes zien welke hier door Nederlanders zijn opgericht. Deze tuintjes worden niet alleen gebruikt voor het verbouwen van eten maar ook voor het geven van wiskunde en de houdbaarheid van eten.

Ook hebben we een plaatselijk ziekenhuisje bezocht. Met slechts 8 bedden en een handjevol stafleden moeten ze daar hulp bieden aan de mensen in een straal van 100 kilometer. Daarnaast zijn ze erg beperkt in de hulp die ze kunnen bieden. Ze hebben bijvoorbeeld zelf geen gips dus daarvoor moet de patiënt 3 uur rijden naar Santa Cruz.

Dan het hoogtepunt van de uitstapjes. het bezoekje aan de lokale stenenfabriek De stenenfabriek was interessant maar vooral de eigenaar was hysterisch enthousiast. Hij begon met het voorstellen vaan zijn schapen familie, Sebastiaan,Dori en de andere schapen liepen achter ons aan toen wij een rondje door de fabriek maakten. Nou ja fabriek... een hokje met wat gereedschap, een oven en een bult klei dat was het wel. Ook mochten wij zijn cartoons en dode mandarijnenboom aanschouwen en kregen we allemaal een handgeschreven businesscard. Naast directeur van de stenenfabriek is hij tevens kapper.

Oh ja, op vrijdag hebben we de eerste steen gelegd nadat we op donderdag het hele fundament hebben afgemaakt. De lunch van vrijdag was gemaakt dor de leraren van de school. Onder toeziend oog van de leraren slikten wij met samengeknepen oogjes de pindasap naar binnen die bij sommige van ons vreugdekrampjes veroorzaakten. De feestelijke dag werd afgesloten met een dansavond. Alle klassen hadden speciaal voor ons een dans voorbereid. Aan het einde van de dag stonden wij allemaal Boliviaans te dansen en kwam ook nog de polonaise voorbij. Wij hadden allemaal een Justin Bieber momentje toen iedereen met ons op de foto wilde.

Ons enthousiasme is deze week niet meer te houden waardoor we ook zaterdagochtend nog snel een paar muren op de bouw uit de grond hebben gestampt. De 2 klaslokalen zijn nu tot raamhoogte gemetseld.

's Middags zijn we nogmaals ingemaakt met een potje voetbal. We zijn inmiddels allemaal overgestapt op basketbal...

Dit kunnen we ook niet...

Na deze sportieve uitspatting hebben we na een bezoekje aan de markt genoten van de in-je-mond-smeltende-zoete rijstepap! Vervolgens sloten wij aan bij het kampvuur waar we twee prachtige taarten en zelfgemaakte impanadas gekregen. Ook de 'voortreffelijke' pindasap was weer van de partij die bij de meeste Nederlanders niet in de mond maar in de grond verdween. Na veel liedjes te hebben gezongen met onze Boliviaanse vrienden werd de avond afgesloten met een dansles onder de sterrenhemel.

Ook was deze week onze Benjamin jarig. Marten is namelijk 16 geworden. 's Avonds werd het stadion door de dienstdoende GMG(goedemorgengespreksgroep) omgetoverd in een heus restaurant waar alle gasten op hun wenken werden bedient, Voor de stelletjes in de groep was er een speicaal plekje boven in de arena klaargemaakt waar ze romantisch onder het genot van live muziek van onze tolk Octavio konden genieten van een magisch avond.

Als klap op de vuurpijl hebben wij de eeuwige strijd tussen de dames en heren uitgevochten waar uiteraard de vrouwen wonnen.

Zo een heel verhaal welke we willen afsluiten met een persoonlijke noot van elke deelnemer:

Jennine: Na het maken van de fundering gaan we nu eindelijk de lucht in, er staan al een paar muren!!! Metselen is echt mijn ding! Ons nieuwe huis bouw ik zelf wel!

Jacobine: foto met kindjes check, Muggenbultenstand 85 check, spierbalen Check, Gemetseld check, verstoptheid check, nep chocola check, kampvuur check, #Fantastisch

Laura: Maarten, ik ruik deze kerkdienst sowieso het lekkerst van iedereen! Ik vind het hier nog steeds super leuk en heb zelfs al spierballen! Maar mis jullie wel!

Lucas: Ik ga trouwen met een Boliviaanse dus ik blijf!

Robin: Het is hier nog steeds geweldig en ik hou nog steeds van mijn Laura!

Willy: Het is super hier, toch mis ik thuis ook wel een beetje. Veel liefs!

Merel: Ik mis jullie wel, maar mag ik a.u.b een broodje kaas als ik thuis kom?

Feie: Ik heb het 's nachts niet koud.

Johanna: Bolivia is mooi, dus beter. Gaan wij ok eens verder dan alleen Frankrijk

Judith: Ik zou zo graag een van de bergen hier willen beklimmen met mijn papa.

Myrte: Nog maar een weekje het gaat veel te snel, staat de hottub er al?

Carla: De schijterij is ook weer over, muggenbulten zijn open gekrabt, verder is het hier machtig! De jokte en tot volgende week!

Jan: Best gench hjirre!

Andrea: Groetje aan iedereen (zijn de inentingen al in orde pap?)

Peter: Pillen zijn op, gaat nog wel goed, mis jullie wel.

Wilco: Zet het bier maar koud!

Harrald: Al een welkomstcomité georganiseerd? ;-) Mis jullie!

Tian: Het eren is hier geweldig! Ik verwacht wat als ik thuis kom ;-)

Thirza: Heey! We hebben de fundering klaar, dus nu druk aan het metselen in het heerlijke Bolivaase zonnetje! met alle lieve kindjes om ons heen, AWESOME <3

Berber: alles gaat hier op z'n Bolivaans dus be fexible. mis jullie, Liefs Berber!

Tytsje: impanadas verkopen op de markt, super!

Anke: Ik wil nog steeds wel mee naar Kroatie! Willen jullie please nog een vliegtuig boeken? p.s. het gaat hier super!

Dumain: Ik heb al een cadeau voor Eddy en Niels (H.) en voor mama volgt nog.

Jannie: Hoi Mem in de eerste week moest de fundering nog gelegd worden en wij zijn nu al weer een paar dagen aan het metselen, het is hier gezellig met de hele groep en nog een weekje dan ben ik weer thuis, liefs!

Eva: zorgen jullie voor een lege agenda als ik thuis kom want ik heb heel wat verhalen!

Sophia: Inmiddels ben ik al volleerd metselaar en ijzervlechter, ik ga een switch maken van verpleegkunde naar bouwkunde (haha grapje! ;-)

Rianke: Domien en Wesley, ik kan ijzervlechten en metselen op z'n Boliviaans, veel gemakkelijker dan in Nederland! =)

Hester: Super leuk hier, het bouwen gaat top, ik denk aan jullie, Liefs xxx

Ayla: 24/7 aan het krabben... ben m'n afterbite vergeten. Verder gaat het hier prima!

Evelien: Gisteravond heerlijk bij het kampvuur gezeten gedanst en gitaar gespeeld!

Daan: Hier alles goed, gevist in de Rio Grande en veel andere leuke dingen gedaan, Jet we hebben nog geen cadeau!

Hermen: Veel leuke mensen, mooie gesprekken bijzondere uitzichten en jeukende muggenbulten maar ik geniet nog steeds!

Bert: Sinds gisteren weet ik dat ik allergisch ben voor een plantensoort, verder gaat het lekker!

Sarnia: Mama, van harte gefeliciteerd!

Ileen: Spaans spreken is leuk, wie had dat ooit gedacht?! Alles is prima! Veel liefs!

Marten: We binne hurd oan it bouwen mar we krije it net ow, fjirder geat it best!

Thomas: Alles top hier! Mooie mensen en goede gesprekken! Tot snel!

Groeten BO114!

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.