Jacqueline en Corine op bezoek bij Lifeline

Storytelling van 16 januari 2019


2 deelnemers van het project van het project GH218, vorig jaar april, zijn zelf op bezoek geweest bij het Lifeline Project in Ghana, en hebben hun ervaringen opgeschreven. Lees mee!

"Het was mooi om te ervaren wat de meiden allemaal geleerd hebben en hoe ze zich ontwikkeld hebben. Meiden waarmee je in april nog geen woord Engels kon wisselen en waarmee je nu in het Engels en met handen en gebaren en wat vertaalwerk van anderen een prima gesprek mee kon hebben. Iedere dag dat we er waren hebben we met ze mee geluncht (ook een ervaring) en in die tijd ontstonden ook de mooiste gesprekken aan tafel. Ik was samen met een jeugdarts en zij heeft nog het e.e.a. aan ehbo gegeven, gewoon heel erg basaal. Verder hebben we nog een vervolg gegeven op de ‘toekomst’ life skill en in groepjes van 6 met de meiden gepraat over hun nabije stappen in de toekomst als ze weer naar huis gaan. Ze hebben hun show opgevoerd die ze ingestudeerd hadden voor de diploma-uitreiking waar we, doordat er een groep vanuit Duitsland was waar AG-care de zorg voor had om die het een en ander te laten zien, toch niet bij konden zijn. Eigenlijk zou de diploma-uitreiking die week zijn.

We hebben een ontmoeting gehad met een Canadese student die onderzoek (interviews) had gedaan bij een aantal van de meiden uit de ‘kappersklas’ en hij heeft ons nog wat verder de sloppenwijk mee in genomen naar een ngo van een priester die midden in die wijk een kliniek heeft opgezet met betaalde verpleegkundigen maar recentelijk heeft hij ook een soort schoolgebouw gebouwd w aar moeders naailes krijgen zodat ze in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien. Maar waar ook peuters opgevangen worden zodat de moeders wat kunnen verdienen en ook Engelse les en computerles gegeven wordt. Deels door vrijwilligers deels door betaalde krachten. Hij is nog op zoek naar iemand die computerles kan geven (er staan dus nu computers die niet in gebruik zijn). De Canadese student heeft ons ook nog het e.e.a. verteld over de cultuur in zo’n sloppenwijk. Mooi om daar nu meer van mee te krijgen dan toen we in april in Accra waren.

We hebben de meiden persoonlijk een beetje verwend met een ‘shirtje’ om mee naar huis te nemen (veel van de kleding die ze nu dragen zijn van het project) en wat ‘beauty’ producten zoals cacaobotercreme, zeep etc. Verder hadden we wat donaties gekregen die we aan Grace hebben gegeven en die besteed zijn aan een startkapitaal aan producten voor de meiden nu ze weer naar huis zijn. Dan kunnen ze daarmee hun eigen business starten.

In april had ik van alle meiden een foto gemaakt en die had ik af laten drukken, samen met een groepsfoto van henzelf en een groepsfoto van de damesgroep van april. Die hebben we aan ze gegeven… voor hen heel bijzonder.

We hebben nog het e.e.a. aan creatieve momenten gehad met de meiden en uitgebreid afscheid van ze genomen op zaterdagochtend. Ze hechten zich enorm aan je zijn dus erg verdrietig als je weer vertrekt. Ook van de meiden die in die tussentijd nog ‘nieuw’ zijn gekomen, krijg je brieven mee als ‘dear mom’ …. Ik ben blij dat ik deze kans heb gekregen om een dergelijk project mee te maken (onze jongste gaat sinds twee jaar mee, dit jaar helaas niet vanwege haar examenjaar). Het heeft me bewust gemaakt van het feit dat het zo afhankelijk is van waar je wieg heeft gestaan welke kansen je krijgt. Maar ook de vanzelfsprekendheid waarmee wij de frisse lucht inademen die daar echt heel schaars is, het warme/koude water uit de kraan, eventueel airco als het heet is, de wasmachine, het koken, boodschappen doen (de diversiteit in de supermarkt), etc. etc.

Toen ik er in november was, ben ik mede door onze vaste taxichauffeur Eddy nog veel meer te weten gekomen over het land, de cultuur, de politiek etc. Het was een schok voor me dat polygamie daar heel gewoon is (als je maar genoeg geld hebt). Maar ook het verschil tussen arme en rijke Ghanezen is enorm. De grote luxe auto’s rijden gezellig naast je krakkemikkige taxi en als het even nodig is, duwen ze je van de weg. De politiek: zoon en dochter van de eerste president zitten als minister in de regering…. je vraagt je af hoe democratisch zijn die gekozen dan? Maar ook de trots op hun land en het vertrouwen op God! Fantastisch. Ghana, maar vooral de mensen die daar wonen, zit in mijn hart!"