Het is nog maar twee dagen geleden dat Hadassa en Darryl terug zijn gekomen uit Bolivia als ze vol enthousiasme vertellen over hun reis. Naast de vele feestjes en het harde bouwen blijven vooral de bijzondere ontmoetingen en mooie gesprekken hen bij.
Heel Giessenburg betrokken
Hadassa: ‘De allereerste actie was de rommelmarkt. Dat voelde echt als start van het seizoen. Toen had ik voor het eerst m’n rode shirt aan en dacht ik: wow, we gaan echt beginnen. Ik voelde dat mensen met ons meeleefden. Veel mensen vroegen of ik er zin in had en waarom ik meedeed aan het project. Mijn antwoord daarop was: ik wil de ander laten stralen.’
Darryl: ‘We hebben ook een talentenbeurs gedaan. Er werden allemaal gekke bedragen geboden voor taarten. Die gingen eruit voor €120 of meer per stuk. Dat gaf mij wel het gevoel van: heel Giessenburg staat achter het project.’
Welkomstfeest
Darryl: ‘Er werd een welkomstfeest voor ons georganiseerd. Dat ontvangst was zo leuk! De burgemeester kwam met een sleutel en die gaf hij aan onze hoofdleider. Daarmee zei hij: ‘’Hier is de sleutel van onze community”. Daarmee symboliseerden ze dat ze zich echt openstelden voor onze komst.’
Hadassa: ‘Je krijgt zoveel te zien en leert gelijk de cultuur kennen. En het is gewoon bijzonder om te zien hoeveel de mensen toen al voor ons wilden doen.’
Darryl: ‘We werden overal uitgenodigd en overal waar we kwamen was het feest. Dat wij er waren, moest gevierd worden. Dat was wel heel gaaf om te zien.’
Hadassa: ‘Ja, ze waren zo dankbaar. Mensen slaan echt een arm om je heen alsof ze je al drie jaar kennen.’
Bouwen in Itapaqui
Hadassa: ‘Na dat weekend cultuur snuiven vond ik het ook wel leuk om aan de slag te gaan op de bouw.
Darryl: ‘Er stond al een basisschool in Itapaqui. Maar het probleem is dat er in Bolivia niet overal een middelbare school is. Tijdens het project hebben we samen klaslokalen gebouwd, zodat het mogelijk is voor leerlingen om door te stromen en uiteindelijk te studeren. Dat is in Nederland allemaal zo vanzelfsprekend, dat wil ik niet vergeten.’
Bijzondere momenten
Hadassa: ‘Op de eerste zaterdagmiddag voetbalde ik al met de kinderen uit het dorp. Heel snel meng je je. Al die korte momentjes zoals het voetballen, dat zijn de kleine dingen waar ik van geniet. Dat wil ik ook echt wel meenemen hier in Nederland. Echt genieten van de kleine dingen. Ik heb gewoon een douche. Daar mag ik zo dankbaar voor zijn.’
Darryl: ‘Tijdens het huisbezoek stonden daar een limoenboom en een grapefruit-boom in de tuin. We kregen allemaal fruit aangeboden, dat vond ik gaaf! Ze hebben zo weinig en daar willen ze ook nog eens van delen. Dat zette mij wel aan het denken.’
Groei
Darryl: ‘Ik heb qua geloof een soort oppepper gehad. Het zit hem in momenten zoals met projectcoördinator Carlos die tegen mij zei: ‘’You’re my brother’’, toen ik er even doorheen zat. Dat zijn momenten dat je denkt: oh ja, hier gaat het geloof in principe om. Gewoon met elkaar en er voor elkaar zijn, liefde delen en de ander helpen.’
Hadassa: ‘Ik had op een dag echt zo’n moment dat ik alles even heftig vond. Toen ging ik met de toerustingsleider een rondje lopen en heb ik alles verteld wat mij dwars zat. Doordat ik me kwetsbaar opstelde, merkte ik gewoon dat ik veel vrijer in het project ging leven. Door dit gesprek ontstonden er mooiere momenten.’
Darryl: ‘Wat jij zegt, dat zag ik ook wel echt.’
Zeker doen
Darryl: ‘De eerste keer ging ik mee omdat ik gewoon zin had om een leuke reis te maken. Maar dan kom je terug met allemaal nieuwe ervaringen en ben je een veranderd persoon.’
Hadassa: ‘Van te voren dacht ik toen ook: “huh? Life-changing? Dat gebeurt toch niet zo snel?” Maar bewust of onbewust, dat gebeurt echt!’