Wat me het meest bijblijft zijn de mensen in Zambia. Wat heb ik fantastische mensen ontmoet! De meest bijzondere ontmoeting was die met hoofdleraar Francis. Ik zag hem voor het eerst toen ik met de groep na een lange reis arriveerde in het kleine dorpje Kavinaka in het noordoosten van Zambia. Met een dik boek onder zijn arm stond hij te zingen en te dansen tussen zijn ongeveer 250 leerlingen. Het voelde heel onwerkelijk om na al die maanden van voorbereiding op zo’n prachtige manier ontvangen te worden door Francis, de schoolkinderen en de rest van de plaatselijke bevolking!
Francis is 27 jaar, heeft een vrouw en drie kinderen en is de hoofdleraar van de school die hier dankzij een eerder vrijwilligersproject staat. Hij maakte zo’n enorme indruk op mij, omdat hij met zo ongelooflijk veel passie lesgeeft! Zijn motivatie om de kinderen wat te leren is ontzettend groot; Francis is namelijk geen officiële, maar een vrijwillige leraar. Hij heeft de vereiste lerarenopleiding door gebrek aan geld niet kunnen doen, dus de regering betaalt hem niets. Toch maakt hij hét verschil, hij verbetert de toekomst van de kinderen door ze onderwijs te geven.
Toen ik hem op een warme, zonnige ochtend op een rieten mat in de schaduw van zijn huisje sprak, kreeg ik steeds meer bewondering voor hem. Hij vertelde me open over zijn dagelijks leven en beantwoordde met veel enthousiasme al mijn vragen. Ik kan zo veel van hem leren! Hij is dienstbaar en zet zich in voor de schoolkinderen zonder dat hij daar een officieel loon voor terugkrijgt. Hij is ook heel dankbaar, hij is superblij met de school en met de groep Nederlanders die er drie weken was. Dat maakt dat ik zelf anders naar mijn eigen leven ga kijken, vanzelfsprekendheden zoals een leraar voor de klas of het volgen van een opleiding zijn ineens niet zo gewoon meer.
Na drie fantastische weken was het helaas weer tijd om afscheid te nemen van de mensen in Kavinaka. Ik vond het moeilijk om Francis gedag te zeggen, maar na het zingen van een paar liedjes zoals “This is the day” en het geven van heel veel handen was het moment toch aangebroken en reden we met de opgaande zon in verschillende busjes weg. Hoewel het niet makkelijk is om uit te leggen wat ik in Zambia allemaal ervaren heb, zal ik iedereen vertellen over hoe bijzonder Francis is. Deze fantastische man zal ik nooit vergeten!
dit verhaal is eerder gepubliceerd op beam.eo.nl.
