Zambia | 'Ik mag dankbaar zijn voor wat ik heb'

Ik sta dankbaarder in het leven', zegt de VWO-6 leerlinge. 'Dat is het belangrijkste dat ik heb meegenomen. In Nederland klagen en zeuren we veel. Ik probeer juist dankbaar te zijn voor wat er wél is. En als iets anders loopt dan verwacht, probeer ik flexibel te zijn.'

'Tijdens het project heb ik met anderen de life skills training gegeven. Ik ontmoette een meisje uit het dorp. Ze wist op veel van onze vragen wijze antwoorden te geven. Ze was heel slim. Maar ze moest nu thuis voor het gezin zorgen én voor de kinderen van haar zus. Ze had geen kans zichzelf te ontwikkelen. Dat zette me aan het denken. Hier zijn we soms lui en doen we niet ons best voor een goede toekomst. Zij wilde graag, maar kreeg de kans niet. Dat zorgt er heus niet voor dat ik elke dag met een grote glimlach naar school ga. Het maakt me wel dankbaar dat ik wél de kans heb.'

'Op project bleven we ook een nachtje bij een gezin slapen. We hebben met hen pannenkoeken gebakken. Zij vonden het geweldig dat we er waren en wilden het met iedereen in de omgeving delen. Het was maar zoiets kleins: ergens blijven slapen, samen koken, samen eten. Maar het maakte zoveel indruk. Dat is wel heel bijzonder.'

'Hoe ik veranderd ben? Ik kijk nu meer om naar anderen. Ik sta bewuster in het leven en ben gegroeid in m’n geloof. Ik wilde op project graag leren hoe ik God meer in m’n dagelijks leven kan betrekken. Ik vind het soms nog lastig, maar ik heb op project wel gezien hoe het ook kan. Ik ben zeker dat God er is en vanuit die basis zoek ik hoe ik hem in m’n leven kan betrekken.'

'Voordat ik wegging gaf iemand me de tip: kijk niet naar wat mensen niet hebben, kijk wat ze wél hebben. Dit is voor mij echt een doel geweest: te kijken wat de mensen in Zambia wél hebben. En daardoor hebben zij me geleerd dat ik dankbaar mag zijn met wat ik heb.'