We zijn veilig aangekomen in Perete. De welkomstceremonie is geweest, Billy is geslacht en we zijn lekker aan het bouwen. Esther en Neeltje vertellen hier hoe de eerste dagen zijn geweest.
Moaka oelie (goedemorgen)
Wij, Esther en Neeltje, zitten op dit moment in de meest luxe Afrikaanse eetzaal. Voor de lokale bevolking beter bekend als klaslokaal. Na een lange hobbelige reis van ruim 27 uren kwamen we aan in de community. We werden warm ontvangen door zingende kinderen en ouders en hoefden gelukkig maar een Afrikaans kwartiertje (2 uren 
) te wachten op ons eten: rijst met pompoenblad en een enorm taai stukje vlees, heerlijk!
Toen we de volgende ochtend wakker werden, zagen we Perete voor het eerst bij daglicht. Wat een voorrecht om de komende drie weken te mogen ontdekken wat Malawi ons te bieden heeft! De kinderen staan te popelen om de dag met ons door te brengen. Er worden spelletjes gespeeld, tekeningen gemaakt, liedjes gezongen en er wordt gevoetbald. De sfeer zit er goed in!
Zondagochtend werden we met het zingen van liedjes klaargestoomd voor de kerkdienst. Speciaal voor ons bezoek wordt de kerk op en top schoon gemaakt. Het is één en al vrolijkheid, van een zingende dominee tot een super enthousiast vrouwenkoor. Ook wij als Nederlanders probeerden deze zangkwaliteiten te evenaren. Misschien verstandig om nu naar het volgende onderwerp te gaan 
Aangezien de lokale bevolking ons officieel welkom wilde heten, werd er een welkomstceremonie georganiseerd. De meest belangrijke mensen in de meest uiteenlopende kleding waren hierbij aanwezig. Als dank voor onze komst kregen we een prachtig mooie geit, genaamd Billy. Waarschijnlijk voelde hij goed aan wat er met hem zou gebeuren want hij heeft de hele nacht gemekkerd. De volgende dag kregen we Billy smakelijk bereid als lunch. Dit was om ons aan te sterken, want de eerste bouwdag was begonnen. Het leggen van de eerste steen werd plechtig gevierd met een ceremonie. Hand in hand met de locals kreeg onze technisch leider Theo de grote eer om dit met de plaatselijke aannemer te doen. Om de stenen van de bakplaats naar de bouwplaats te vervoeren, werd een lijntje van mensen gemaakt. Om de interactie optimaal te houden was dit in duo penotti stijl. Volgens onze hoofdleider Jacob het langste lijntje in de Word Servants geschiedenis.
We hopen dat dit project net zo geweldig wordt als de eerste paar dagen. Ondertussen zitten hier zo’n 30 kinderen om ons heen dus ook namens hen heel veel groetjes en een dikke knuffel uit Malawi.
