Beste mensen.
Hier nog een update van onze laatste dagen in Mafumphizi.
Maandag 4 mei.
Op de bouw wordt de hele dag hard gewerkt en aan het eind van de dag kunnen de spanten worden geplaatst en de gordingen worden aangebracht.
's Avonds om 20.00 uur houden we de Dodenherdenking in het donker bij onze vlaggenmast. Johan speelt de Last Post, we zijn 2 minuten stil, we zingen het Wilhelmus en we lezen Psalm 121. Heel indrukwekkend om dit met elkaar te beleven op 7500 kilometer afstand van Nederland.
Later op de avond is beleven we nog een spannende interactieve wedstrijd voor tweetallen. De uiteindelijke winnaar wordt Margrieta, die daarmee een zakje drop verdient.
Dinsdag 5 mei.
's Morgens worden de dakplaten op huisje 3 aangebracht en maken we de bouwplaats klaar voor de overdracht.
De ruwbouw van alle drie huizen voor medisch personeel is klaar !!!
Om 11.00 uur krijgen alle 555 leerlingen van de school en hun onderwijzers een bord rijstepap van onze groep aangeboden, bereid door de vrouwen uit onze keuken. Ze zijn dankbaar en blij met deze voor hen aangename en voedzame verrassing.
's Middags dragen we tijdens een plechtige ceremonie de drie huizen voor medisch personeel en de door henzelf afgebouwde kliniek over aan de plaatselijke gemeenschap.
Uit alles blijkt dat de plaatselijke bevolking heel erg blij en dankbaar is. Met veel muziek en dans danken ze God voor onze komst naar hun dorp. De vertegenwoordigers van CCAP en het Ministerie van Gezondheid bedanken ons voor deze geweldige bijdrage aan het dorpje Mafumphizi en verzekeren ons opnieuw dat de kliniek in een grote behoefte voorziet.
Zij zullen er gezamenlijk met de dorpshoofden voor zorgen dat de kliniek spoedig in gebruik kan worden genomen.
Na ons vertrek worden de huizen verder afgebouwd. De zonnepanelen worden geplaatst en de pomp en het watervat geïnstalleerd.
Daarna kan de kliniek worden opengesteld voor heel de bevolking in de wijde omgeving.
We wachten vol spanning hun telefoontje af...
Woensdag 6 mei.
Vandaag is onze Marianne jarig en na het ontbijt wordt ze toegezongen, gefeliciteerd en zijn er cadeaus.
We vertrekken vanuit Mafumphizi na een hartroerend afscheid van al onze vrienden en bekenden daar.
We rijden met onze bus eerst al toeterend en zwaaiend naar alle kinderen de 15 km lange zandweg af naar de
grote weg. Daarna rijden we de 30 km langs de grote weg naar Kasungu. Daar aangekomen gaat een 6-tal van ons op bezoek in Kasungu Hospital en de rest naar de plaatselijke markt. Wat een verschil met het leven in ons dorpje Mafumphizi. Ondertussen ga ik naar het internet-café: ik zet een uitgebreid verslag van de laatste dagen op deze site. Op het moment dat ik het verslag klaar heb en opsla, valt de verbinding uit met het gevolg dat dit bericht Wolvega nooit bereikt heeft.... (wat ik toen niet wist). Na drie kwartier wachten kan ik gelukkig wel de VELE groeten van het thuisfront laten printen. Met dank aan de verstuurders.
Na een picknick bij een tankstation gaan we op weg naar Lilongwe: nog ong. 160 km met de bus.
Daar aangekomen herinneren we ons weer dat er ook nog grotere steden zijn. We rijden naar het klooster daar: een groene oase van rust. We worden ondergebracht in 2-persoonskamers en verwonderen ons over de grote luxe: echte bedden met een klamboe, echte wc's met spoeling, electriciteit (die prompt dezelfde avond nog uitvalt en nietweer aan de praat te krijgen is). Na een heerlijk diner in het restaurant sluiten we 's avond ons geweldige project af met een evaluatie: hoe heeft ieder van ons het ervaren en wat was ons MOOISTE MOMENT.
Donderdag 7 mei.
Na het ontbijt brengen we eerst een bezoek aan de souvenirmarkt en rijden daarna door naar Lilongwe Wildlife Centre, een zeer uitgestrekt en bomenrijk wildpark bij de stad, waar gewonde wilde dieren worden opgevangen om later weer teruggeplaatst te worden in de echte natuur. We zien krokodillen, heel veel apen, een leeuwenechtpaar, een antilope, een python enz. en we treffen een verdwaalde langdurige regenbui, zeer ongewoon daar in deze tijd van het jaar.
's Avonds na het diner kunnen we nog even uitrusten voor het vertrek.
Vrijdag 8 mei.
Om middernacht vertrekken we naar het vliegveld in Lilongwe. Na het inchecken kan om 03.05 uur het enige vliegtuig daar het donkere luchtruim kiezen op weg naar Nairobi in Kenia, waar we bij het prachtige ochtendgloren aankomen. Om 08.30 uur gaan we verder naar Amsterdam en komen om 15.45 aan op Schiphol. Daaraangekomen danken we God voor Zijn bewaring en ons mooie project en nemen we we alvast afscheid van elkaar. Na deze twee intensieve weken hebben we met elkaar een zeer bijzondere band opgebouwd.
We worden verwelkomd door heel veel mensen van het thuisfront, die alvast met de bus zijn meegekomen. De Kollumers gaan met dezelfde bus huiswaarts en de Gorkumers per trein. Na onze aankomst in Kollum en Gorkum blijft het er nog lang "onrustig"....
Hiermee komt er een eind aan een voor ons allemaal bijzonder project, waarbij we ons door God rijk gezegend voelen.
Tenslotte wil ik al onze "volgers" namens onze hele groep hartelijk groeten en bedanken voor hun belangstelling voor ons project en de vele groeten.
Piet Westra.
