Wat mij het meest bij is gebleven, is het enthousiasme en gedrevenheid van Sam en Phil om mensen te dienen. Dit zijn twee mannen, van de partnerorganisatie van World Servants het AMG, die ons hielpen gedurende ons project. Een uur voordat we naar het vliegveld vertrokken gaven Sam en Phil onze groep een mooie boodschap mee.
Sam confronteerde mij en de groep met de volgende gedachte: als jij thuiskomt in Nederland en mensen vragen naar hoe het was, wat zal je dan vertellen? Vele herinneringen schoten door mijn gedachten: de bouw, de fantastische kinderen, de zware vulkaanbeklimming en het bezoek aan één van de grootste vuilnisbelten van Midden-Amerika. Sam vervolgde zijn verhaal: ‘Als mensen het aan mij vragen is: jullie kwamen hier om van Guatemala te houden. Het heeft niet te maken met een goede tijd hebben, de kinderen vermaken, bouwen etc. Voor velen van ons zou dit vooraf misschien wel de reden zijn. (wat moet het dan zijn dacht ik?) Al deze dingen zijn goed en zeker niet slecht, maar ik hoop dat je een andere kijk op de wereld mag hebben. Alles is op een bepaalde manier bij elkaar gekomen. Niet simpelweg omdat wij alles georganiseerd hebben, maar door toeval, per ongeluk. Dat is de reden dat jullie hier zijn’.
Maar nog steeds zat ik met de vraag. Kwam ik dan niet voor de bouw? Niet voor de kinderen? Niet om een nieuw land te verkennen?
Sam vervolgde zijn verhaal: ‘En die liefde daar draait het om. De werelddefinitie van liefde is dat je liefde bent als je veel liefde deelt en iedereen om je heen aan je denkt. Maar echte liefde zit van binnen en kan overslaan op andere mensen. Niet materieel, maar mensen zijn belangrijk. Anderen voor meer als mens aanzien en als iemand die je kan liefhebben. Laat anderen je liefde zien en laat hen zien dat je ze lief kan hebben zonder reden.’
Met deze bijzondere boodschap op zak wist ik wel waarvoor ik in Guatemala ben geweest. Niet voor de bouw, niet voor de cultuur en niet voor de uitstapjes, maar om liefde te kunnen delen met de kinderen en de lokale bevolking.
