Aan alles komt een einde

Vandaag is het Mathildes dag! Twintig! We wekken haar zingend en bij het ontbijt krijgt ze een cadeau. Later mag ze nog even met thuis bellen.

De dag staat verder in het teken van opbreken, opruimen en overdragen. We starten ‘s morgens met het inpakken van onze tassen, want morgenochtend vertrekken we heel vroeg.

Daarna ruimen we ons kampement al zoveel mogelijk op en ‘s middags is er dan het kinderfeest. Dat valt een beetje in het (regen)water, maar onder de overkapping van de oude school maken we er toch nog een mooi programma van.

Tussendoor lossen een paar van onze mannen nog een doelstelling in: kip slachten. Let op: schokkende beelden…

Aansluitend is de overdracht van het gebouw. Met toespraken markeren we dat het gebouw nu van de gemeenschap van Kawonsor is. We onthullen het kunstwerk dat in de veranda van de school komt als het gebouw af is. Steeds worden de speeches onderbroken door vrouwen die luid zingend hun enthousiasme laten blijken.

Daarna gaan we nog één keer het dorp in. We gaan alle huizen langs en geven elke familie een luisterbijbel, die we konden kopen door een anonieme gift van een gemeentelid in Ten Boer. Heel bijzonder om overal in het dorp mensen met een bijbel tegen hun oor te zien staan.

Als we terug wandelen langs de bouwplaats maken we nog één keer een groepsfoto voor ‘ons’ gebouw. Dan komt opeens de kleermaker, die van de aardbodem verdwenen leek, aanlopen met een grote tas. Hij is klaar met het naaiwerk #justintime. Niet alles past even goed, maar desalniettemin zijn we blij met de mooie shirtjes, tassen en rokken.

Het avondeten is bijzonder vandaag. We eten niet met 28, maar met 70 mensen. We hebben iedereen die betrokken geweest is bij het project uitgenodigd om ze te bedanken voor de samenwerking. Iedereen geniet van het eten en de frisdrank. We sluiten af met een cadeautje voor iedereen en gaan dan snel naar bed. Morgen gaat de wekker om half zes. De bus staat al klaar, ons vertrek komt er echt aan…

Ps: Lyke, wil je een kaasplank voor de hele groep halen? Mama betaalt 😋😆. En René, we kunnen niet wachten om de Koopmanshoekje Metworst weer te proeven…