Alles onder controffel

In deze update laten we jullie weten hoe het kinderwerk, de football clinics en de bouw zijn verlopen!

Dinsdagochtend 10:00 uur, in het kerkgebouw op onze projectplaats.

Vol spanning zit het eerste kinderwerkgroepje de kinderen uit de omgeving op te wachten. In dit programma wordt gezongen, gedanst, Bijbel gelezen, geknutseld en gespeeld. Hoeveel kinderen er verwacht kunnen worden, is nog even afwachten.

Zo rond 10:05 komen de eerste kinderen aangewandeld, een mooi clubje om een spelletje mee te spelen op het pleintje. Langzamerhand komen er steeds meer kinderen, totdat er zich op een gegeven moment 30 kinderen hebben verzameld: tijd om het programma te starten. Terwijl het verhaal van Noach wordt uitgebeeld, blijven de kinderen binnenstromen. Het worden er 40…50….60. Waar houdt dit op?! Ik kan jullie vertellen, de 110 voorbereide knutselwerkjes waren te weinig! Wat een zegen om met zoveel kinderen te mogen starten.

Dit bijzondere moment wil ik jullie niet onthouden: toen de kinderen aan het knutselwerkje gingen beginnen, leek het kinderwerk even stel te vallen: de dierenmaskers en viltstiften waren uitgedeeld maar er werd niet begonnen aan het werkje. Hoe kon dit nou? Toen werd voorgedaan dat de dop van de stift moest worden afgehaald om te kunnen kleuren, klonk er een ‘woaw!’ door de ruimte, waarna de kinderen uitgebreid begonnen te kleuren. Wat geweldig om deze ervaring met ze te mogen delen.

Ondertussen wordt er hard gewerkt op de bouw: we leren stenen maken. Dit is een behoorlijke klus maar ontzettend leuk en leerzaam: één verkeerde beweging en al je werk is voor niets geweest. Na het gieten van cement in een mal, wordt het hard aangedrukt om vervolgens meerdere dagen te drogen in de zon. Dit proces neemt zo’n 4 tot 5 dagen in beslag. De stenen die we deze dagen dus maken, kunnen vanaf maandag weer gebruikt worden op de bouw.

Woensdagmorgen 08:55 uur, op de binnenplaats.

Zeven deelnemers nemen plaats achter de truck die zojuist met een lading steigerhout is gearriveerd. Om de moter weer te laten starten, is het nodig dat we de truck een eindje gaan duwen. Na even flink aanzetten, komt deze in beweging om vervolgens te starten: gelukt! We vorderen zo snel op de bouw, dat het nodig is om de steigers te gaan opbouwen. De afgelopen dagen zijn we echte experts geworden met de troffels waardoor het gebouw al behoorlijk gestalte begint te krijgen!

Al dat werken, maakt ook dat we door onze voorraad van zand beginnen te raken. Daarom mag een aantal deelnemers achterop de truck richting de rivierbedding om daar nieuw zand vandaan te halen. Een heus avontuur: hobbelen op de weg, bukken voor hangende takken en op de bodem van een droogliggende rivier staan. Volgeladen met zand en een avontuur rijker keert de groep terug op de bouwplaats. Ik vermoed dat dit niet de laatste keer zal zijn dat we dit avontuur beleven!

In de namiddag organiseren we onze eerste footballclinic voor het dorp waar wij verblijven. Zo’n 20 enthousiastelingen hebben heerlijk met ons gevoetbald. Deze tieners zijn ontzettend vaardig op de -voor ons- moeilijke ondergrond. Waar wij wegglijden op de stoffige ondergrond, passeren zij ons behendig op hun blote voeten of slippers. Wij winnen het dan weer qua spelinzicht, maar op het gebied van conditie hebben wij dan weer het nakijken. Volgende week organiseren we weer een clinic, dan in een ander dorp. In het laatste weekend nodigen we ze dan uit voor een potje voetbal en de welbekende interland.