Door met een man minder 🥲

Vandaag slaat een gat in onze groep, van 29 naar 28 servants…

Klokslag zeven uur staan we allemaal klaar om Arnaud uit te zwaaien. We zijn niet compleet verbaasd dat het pas tegen kwart voor acht is dat hij echt vertrekt, uiteraard na een warme groepshug.

De auto zet meteen een groepje af dat om zeven uur verwacht wordt op een boerderij verderop. Ze werken een ochtendje mee op het land en leren hoe voedselproductie hier werkt. Dat dat vooral onkruid wieden is, hadden ze vooraf niet helemaal bedacht 😅. Het leren omgaan met de slimmer om vogels te verdrijven viel meer in de smaak en bijvoorbeeld Erik bleek er aardig bedreven in.

Op de bouw gaat het nu net iets minder snel, omdat we metselen op hoogte en omdat het cultuurprogramma de bezetting op de bouw wat kleiner maakt. Maar toch is de ochtend productief. Belangrijke mijlpaal: de voet van het toilet is uitgehard! Nog even een wandje en we kunnen ongezien sputteren boven een gat 💩

De middag valt letterlijk in het water als een tropische hoosbui (die terwijl ik door om 21.45 typ nog steeds bezig is) overweldigend losbarst. Eerst schuilen we op de bouwplaats, maar als blijkt dat het niet droog zal worden, waden we over de in stromen veranderde weg terug naar onze slaapplek, waar we onze doornatte kleding verruilen voor badkleding om te douchen in de regen.

De vrije avond bood weinig andere mogelijkheid dan kletsen (schreeuwend, want de regen maakt herrie op het dak), spelletjes of slapen. Inmiddels heeft iedereen voor de laatste gekozen. Welterusten!

P.s. ik las m’n laatste berichtje en zag dat ik wel heel veel autocorrectie typfouten maak. Sorry daarvoor… hopelijk is het toch leesbaar, zal het volgende keren wat grondiger nalezen.