Een rugzak vol indrukken

Dagverslag dinsdag 22 juli

Dinsdag stond in het teken van de huisbezoeken. We splitsen op in vijf groepen om in de middag op bezoek te gaan bij verschillende lokale gezinnen in Phawa. Afgelopen zaterdag hadden we boodschappen gedaan voor deze gezinnen, wij wilden immers niet met lege handen komen aanzetten. Samen met de lokale partner zochten wij levensmiddelen uit die bruikbaar zijn voor de bevolking. Zo kochten we rijst, suiker, zout, olie en nog meer houdbare levensmiddelen. Uit Nederland hadden we verschillende cadeaus meegenomen; dingen zoals zeep, maar ook knuffeltjes kwamen mee in de rode World Servants-tassen. Door een mooie sponsoring van een Nederlands bedrijf konden wij smeedijzeren pannen meenemen om cadeau te geven aan de gezinnen. Pannen die, nadat een enkel van onze leiders deze thuis hadden ingebrand, hele levens kunnen meegaan. Deze pannen, bestemd voor koken op openvuur, gingen samen met spatels en pannenlappen in de tas. Toen het tijd was voor het huisbezoek gingen we gewapend met onze schudflessen pannenkoekenmeel op pad naar de gezinnen. We werden hartelijk ontvangen door de verschillende gezinnen. Waar er bij de een tientallen vragen over en weer zijn gesteld, was er bij de andere een heus dansfeest uitgebroken. Langzamerhand beginnen we de dansmoves al goed te leren. Vooral om de danskunsten van Roëlle werd gelachen. Ook Rachel was flink aan de beurt toen ze werd meegenomen naar een plek om een stuk traditionele dans te doen. Ze kreeg een prachtige doek omgewikkeld en bewoog ritmisch mee op het getrommel op de emmers. Al met al een bijzondere, maar bovenal leuke ervaring. Samen met de bevolking gingen we pannenkoeken bakken. Deze vielen goed in de smaak bij de kinderen, de zoete combinatie van pannenkoeken en stroop was toch wel heel bijzonder. Na een middag vol cultuuruitwisseling, waar ook Jacobus zijn houten klompen goed zijn bewonderd, was het alweer tijd om naar huis te gaan. We gaven onze cadeaus aan het hoofd van het gezin, waar zij vervolgens gingen bedanken met een levende kip als cadeau. Dankbaar, voldaan en met een rugzak vol indrukken liepen we in de schemering terug naar onze projectlocatie. Terug bij de school deelden we al onze verhalen met elkaar. Het deed ons vandaag extra beseffen hoe goed wij het hebben in Nederland. Daarom zijn we extra dankbaar dat wij hier in Phawa de lokale bevolking mogen ondersteunen om hun dorp verder te ontwikkelen.