Geduld is een schone zaak

Vandaag is het thema in Kawonsor vertragen…

Hoewel we allemaal om zeven uur in onze bouwkleding aan de ontbijttafel zitten, duurt het tot een uur of acht voor we kunnen starten met het ontbijt. Dat bestaat dan wel uit versgebakken broodjes en heerlijke worstjes. Snel door naar het GMG, om met drie kwartier vertraging naar de bouwplaats te wandelen. We hadden er veel mensen verwacht, maar de bouwplaats bleek leeg.

De openingsceremonie, gepland voor negen uur, start om een uur of elf. Verschillende speeches wisselden elkaar af, indrukwekkend om te horen hoe langverwacht de school is waar we aan mee bouwen. Na de ceremonie besluiten we eerst te lunchen, om daarna echt aan de slag te gaan. Dat doen we in vijf groepen: ijzervlechters, metselaars, cementmakers, steigerbouwers en houtwerkers.

Het kost even tijd om grip te krijgen op het werk, maar als we rond vijf uur afronden is er een hoop gebeurd. En tussendoor hebben we ook nog veel gezongen, gelachen en geleerd met een van elkaar. Morgen verder!

Terug ‘thuis’ geniet de een van een emmerdouche, de ander speelt met de kinderen en weer een ander doet een potje voetbal. Rond de boom voor onze eetzaal wordt flink dagboek geschreven.

Na het diner (rijst met vis, niet iedereens favoriet…) doen we een speeddate om elkaar beter te leren kennen. Steeds in een ander tweetal bespreken we allerlei vragen.

Inmiddels is het tijd om onze klamboes weer op te zoeken, want morgen wekt Rosa ons om kwart over zes. Maar eerst wordt er squattraining gegeven voor de toiletten, omdat gehurkt poepen niet iedereen even comfortabel af gaat… Tot morgen!