Homevisit 6 en 7

Een bezoek aan het platteland, de kerk en de stad (die had u nog tegoed, dus vanaf Awassa Airport een extra lang verslag 😄)

Als we op homevisit gaan, is het iedere keer weer een verrassing waar we terecht zullen komen èn hoe we gaan; lopend of met de Jeep…

Voor een bezoek aan het platteland gaan we normaliter met de Jeep, maar omdat die niet beschikbaar was, gingen we lopend, wat voor de mensen hier heel gebruikelijk is. Voor onze begeleiders voelt ons wandel-tempo echter wel meer als ‘running’ 🙈

Na ruim een half uur lopen, arriveerden we bij een ouder echtpaar. Omdat we buiten gingen zitten, liep de hele buurt uit en volgde men met grote belangstelling ons bezoek met de inmiddels gebruikelijke onderdelen: Hollandse plaatjes, pannenkoeken en een cadeautasje.

Eén van de acht kinderen woont naast zijn ouders en zorgt voor de gewassen op het land. De man vertelde dat hij in zijn jeugd via Amerikaanse missionarissen tot het christelijk geloof was gekomen en in zijn leven wel 13 kerken had gesticht. Prominent in huis hing de tekst van Jozua 24:15 : Maar wat mij en mijn huis betreft, wij zullen de HEERE dienen.

Op de terugweg kwamen we langs hun kerk en zouden we die nog ‘even’ bekijken, maar toen bleek er een dienst te zijn belegd en zat de kerk helemaal vol ter gelegemheid van ons bezoek. Omdat onze tolk Worana ook churchleader is, verzorgde hij de preek en ‘prayers’ en wij zongen daarna ‘Heer, ik prijs Uw grote naam’. Daarna werden we verrast met heerlijk brood, ei en bananen.

Omdat het kerkgebouw te klein is, is men begonnen met nieuwbouw. De eerste delen zijn gebouwd, rondom de huidige kerk (zie de foto). Als het dak erop zit, wordt het oude gebouw afgebroken en men bouwt weer verder als er voldoende geld is. Daar hebben we door de collecte aan bij mogen dragen.

Het was een onverwacht langdurig, maar opnieuw indrukwekkend bezoek. Precies voor het donker waren we weer thuis en liepen alle kleine kinderen die ons tot de compound hadden vergezeld, weer terug naar huis…

Het laatste bezoek was aan een jong gezin met drie kinderen in een mooi en groot huis aan de rand van Bele met uitzicht op de bergen.

De jonge, vrolijke moeder is lid van een SHG, maar staat er vaak alleen voor, omdat er voor haar man niet altijd werk in Bele is. Hij is automonteur en soms wel vier maanden van huis. Ze vertelde dat hij door haar tot geloof is gekomen en hoopt dat hij werk in de buurt kan vinden.

Na de ‘bananas’ en de nodige groepsfoto’s, inclusief selfies, sloten we ook dit bezoek met een warm gevoel van binnen af.

Het was enorm leerzaam en leuk om zo met de plaatselijke bevolking in contact te komen. We zullen onze bezoeken niet snel vergeten. 🙏🏻