Swingende heupjes en reizende bakstenen

Dagverslag over donderdag 17 juli

Donderdagochtend werden we vroeg gewekt met the prachtige tonen van ‘The Circle Of Life’ door cultuurleider Sanne. We stonden voor het eerst op van onze matrasjes. Voor de een beviel het dunne matrasje wat beter dan voor de ander. Niet veel later stond de welkomstceremonie op het programma. We studeerden twee nummers in om te kunnen zingen, waarna we ons gingen begeven naar de plek van de welkomstceremonie. Het hele dorp was uitgelopen om ons officieel welkom te heten. Na het zingen van de volksliederen en wat welkomstwoordjes was het tijd voor de introducties. We werden voorgesteld aan alle leraren van het dorp, de bouwvakkers, de dorpshoofden en het team van CCAP. Tijdens de introductie werden we al flink getest op onze Zambiaanse uitspraak, wat zorgde voor leuke en ontspannen momenten tussen de lokale bevolking en de groep.

De headteacher vertelde hoe de school in 2019 is opgericht door een man die wenste voor verandering in Phawa. Hij startte de school vrijwillig op, zodat kinderen de kans kregen om naar school te kunnen gaan. Hij begon met lessen onder een boom. Langzamerhand groeide het leerlingenaantal. Toen er in 2022 een schoolgebouw werd gebouwd door de lokale bevolking, werden er leraren gefinancierd door de overheid, gestuurd naar Phawa. Tot op de dag van vandaag is de school in Phawa met 300 kinderen nog grotendeels afhankelijk van vrijwilligers die geloven in de toekomst van de kinderen.

Vervolgens was het tijd aan ons om ons voor te stellen. Alle deelnemers werden op een rij gezet en werden gevraagd om hun naam te noemen. Nu was het taan de Zambiaanse bevolking om onze namen uit te spreken. Waar er veel namen aardig in de buurt kwamen, waren de Friese namen van Hylke, Eise en Gjalt toch wel een grote uitdaging voor de lokale bevolking. Ook Niels werd beloond met de mooie naam news’, wat zich snel vertaalde in newspaper. Nadat hoofdleider Monica in haar bedankwoordje wat lastige zinnen in het Tumbuka wist te zeggen, was het duidelijk drie prachtige weken in Phawa zouden worden.

Een welkomstceremonie is niet compleet zonder lokale muziek. Voor we het wisten stonden alle Nederlanders de heupjes los te gooien tussen de Zambiaanse dames. Onder begeleiding van trommels en gezang probeerden we de Zambiaanse dames zo goed mogelijk na te doen. Laten we het erop houden dat ze onze poging waardeerden.

Vervolgens begaven we ons naar de bouwplaats. De bouwplaats zag  eruit alsof we al een week hadden gebouwd. Tijdens de welkomstceremonie werd namelijk duidelijk dat de lokale bevolking graag hun motivatie wilde laten zien voor het project door net wat verder te bouwen dan nodig was.

In de middag konden we dan eindelijk beginnen met waar we voor gekomen zijn; bouwen! Er is veel gruis en stenen doorgegeven. De eerste contacten zijn gemaakt en we beleven veel plezier op de bouw.

Na een lange dag was het alweer tijd voor het avondeten waarna we in de avond meer over CCAP hebben geleerd van Moffat en Emmanuel. Zo leren we steeds meer over de Zambiaanse cultuur en de community in Phawa. Moe maar voldaan kropen de meesten van ons het bed in en anderen hebben nog genoten van de prachtige sterrenhemel. (Ja mensen, het is echt zoals in the Lion King)