Tussen stucen en safari: ons leven in Luanga

Lees mee met het verslag van het afgelopen weekend. Bereid je voor op verhalen over ziekenhuisbezoeken, zingen én zebra's.

Vrijdag

We zijn al bijna op de helft van onze reis. Er is al veel beleeft en gebouwd. Vrijdagochtend ging er een deel op ziekenhuisbezoek waar ze op twee minuten na een bevalling meemaakten, en de nageboorte hebben gezien. Een kijkje hebben gekregen op elke afdeling, zoals de Radiologie, Spoedeisende Hulp, Intensive Care, Screening Rooms, Maternity, Fysiotherapie en de Gipskamer. Dr. Cholo heeft ons een goed beeld kunnen geven van hoe de gezondheidszorg hier in elkaar zit.
De rest ging druk door stucen op de bouwplaats en vooraf aan de vrijmibo werd het hoogste punt van de hospital gevierd met twee treetjes frisdrank. Twee assistenten van de bouwleider mochten de vlaggen aan de voorgevel hangen (keurig scheef als je het mij vraagt).
Een uur later dan gepland had het gmg-groepje van Bart het eerste huisbezoek. We werden opgehaald door een docent van de plaatselijke school die als tolk fungeerde. De familie die ons verwachtte was erg blij om ons te zien en na een fijn gesprek was het tijd om pannenkoeken te bakken. De rest had die avond genoten van stoofvlees. Nadat wij terug kwamen van het huisbezoek stond er nog een energiek avondspel op het programma.

Zaterdag

Zaterdag was het eindelijk zover, een safari! Na een hobbelige en stoffige tocht door het Mkushi-district kwamen we aan bij Noah’s Ark. Al rijdend langs het hek waren de eerste struisvogels, antilopen en runden gezien. Eenmaal het park in parkeerde de trucks bij een gebouw aan een meer en kregen wij de vrijheid los het park in te lopen. Het ene groepje had meer succes met dieren spotten dan de ander, sommige hadden het geluk om giraffes te spotten. Na genoten te hebben van lunch vertrokken we weer naar Luanga waar we de rest van de middag vrij kregen. In de avond ging het gmg-groepje van Gert-jan op huisbezoek en hadden we een repetitie voor het zingen in de kerk morgen. En dat was de zaterdag!

Zondag

Lekker uitslapen! De wekker stond vandaag pas op 7:30 uur en iedereen had weer zijn of haar nette kleding aan voor de kerk. We gingen naar een andere kerk dan vorige zondag maar het was gelukkig niet ver lopen. In het kleine kerkgebouw stond een groep zangers en zangeressen uit volle borst liederen in het Engels en Bembaans te zingen. Na het openend gebed van Jean-Paul en de korte schriftlezing van Rhode wisselden de liederen tussen onze liedjes en de aanstekelijke liedjes van de lokale band. Na afloop van de dienst is er nog een groepsfoto gemaakt en vertrokken we naar base-camp. De rest van de dag was gevuld met kippen slachten, haren vlechten en een wandeling die werd geleid door coördinator Michael Tembo. Na het avondeten was er een mooi programma waar zelfreflectie bij kwam kijken. Toen ging iedereen snel naar bed want maandag stond de wekker weer op 6:00.

Vorige week woensdag, donderdag en vrijdag hebben we met een groep jongeren uit Luanga gepraat tijdens het Life Skills programma. We hebben het over diverse onderwerpen gehad: You are special, You and the Other en the Future. We hadden elke dag ongeveer 10 jongeren tussen de 13 en 22 jaar oud. De jongeren hebben enthousiast meegepraat en we hebben goede gesprekken gehad. Ook hebben we geknutseld en dingen gemaakt met betrekking tot de onderwerpen. De eerste dag ging het over een boekje van Max Lucado, over stippen en sterren. De jongeren mochten onzekerheden of gemene dingen die anderen over hun zeiden opschrijven in een stip. Hierna werd er een ster overheen geplakt met iets moois. Dit om ze ervan bewust te maken dat ze mooi zijn zoals ze zijn. Op de tweede dag hebben de jongeren een kaartje geschreven voor iemand die ze lief hebben. De laatste dag hebben we leuk afgesloten door mosterdkerszaadjes te planten en armbandjes te maken met elkaar. Jongere zijn is uiteindelijk overal hetzelfde, fijn om zo met elkaar in gesprek te gaan.

Op de bouw schieten we goed op! Maandag zijn de eerste dakplaten op het gebouw geplaatst en de meeste muren zijn gestuct, het begint nu echt op een gebouw te lijken.