CO118 | Verwondering alom

Geplaatst op 30 jul 2018 - 17:00

Hierbij volgt weer een vrolijke update van onze Colombia reis vol grappige gebeurtenissen en de avonduren niet te vergeten. 

Donderdagochtend 8 uur  was het feest, we kregen pita broodjes met kaas en een sinaasappel. Met frisse energie gingen we in verschillende groepen aan de slag. Het kinderwerk maakte een record mee van 21 kinderen. Springtouwen met de meisjes, voetballen met de jongens en een cadeautje maken voor iemand waarvan je houdt waren de bezigheden van deze morgen. Adriana, een meisje die elke ochtend weer naar het kinderprogramma komt, heeft last van haar been en van haar buik vertelde zij. Ze maakte een armband voor mij en ik gaf haar een haarband die ik vanuit Nederland mee heb genomen. Dit meisje was zo blij met de haarband en ik hoop dat ze hem morgen weer in heeft.

Ook ging er een groepje kennis maken met de buddy’s. Hierbij gaan we met jongeren in gesprek die in Cartagena wonen. Ze vertellen over het leven hier en onder andere ook over hun studie. Ons geeft dit een beter beeld in hoe de mensen hier leven, er zijn namelijk veel verschillen tussen Cartagena en Nederland. Naast gesprekken met buddy’s waren er ook huisbezoeken om 09:00u en 11:00u (16:00u en 18:00u Nederlandse tijd) we gaan dan echt de wijk in om mensen te bezoeken die straatarm zijn. Wij geven een voedselpakket en horen van deze mensen over de manier van leven in deze gevaarlijke stad waar veel criminaliteit heerst. Als christen zijnde word je sneller beroofd, daarom hebben wij altijd een beveiliger mee als we buiten het terrein komen.

Het bouwen vandaag ging als gewoonlijk ook verder. Voor het dak moesten golfplaten van beneden naar boven gebracht worden. Dit keer waren we om 15.00 uur klaar. Vooral de jongens zaten onder het cement dus zsm zat iedereen onder de douche, want om 17.00 stond de bus klaar. Ons eerste uitstapje met de groep bestond uit een bezoek aan de oude stad van Cartagena. Onze drie lieve kokkinnen hadden panini broodjes gemaakt en deze mochten we in de bus opeten. In de stad hebben we onze ogen uitgekeken. We begonnen met een wandeling door de oude stad wat meer dan 400 jaar oud is. Eerst hebben we de stadsmuren bekeken, met uitzicht op het rijke gedeelte van Cartagena en de zee. En precies op tijd voor de zonsondergang, want om 19:15u is het hier al vrijwel donker. 

Ook zie je in de stad veel levende standbeelden, als je op de foto staat moet je betalen. Wij, als echte Hollanders, gingen op de foto.  Marc en Inez hebben bij een man een Colombiaans voetbalshirt gekocht voor een spotprijsje.

Momenteel zitten we in de bus naar ons verblijf. We rijden door de buitenwijken van Cartagena en zien van alles; straatdieren, kinderen die nog ronddansen op de straat en kleurrijke huizen omsingeld met een hek. Ook horen we constant toeterende motoren, auto’s en bussen. We zijn bijna aangekomen bij ons verblijf. Nu nog de dagsluiting en dan naar bed! Buenos Noches!

Een hartelijke groet van  de bouwvakkers, cultuursnuivers, kinderwerkers en metselaars.

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.