Dagboekverhaal | Een drukke dag in Dibiyya

Geplaatst op 28 jul 2020 - 11:19

Vandaag werd het verhaal over de geboorte van Jezus verteld. Na afloop leverde dit een kleine discussie op tussen een jongen die mee had geluisterd en Samuel.

Lees vandaag mee met het dagboekverhaal van maandag 1 augustus 2011 in Sierra Leone, ze hadden een drukke dag op de plannig staan!

Lief Dagboek, 

Na een heerlijke nachtrust – zonder disco voor de deur – werden we weer om zes uur door... niemand minder dan Cees gewekt voor een nieuwe bouwdag. De ochtend begonnen we met een heerlijk wit bolletje, gevolgd door interessant GMG'tje. Rond acht uur was het dan weer echt tijd om te gaan bouwen onder leiding van Anton. Tot grote verrassing – of niet- moest er nog een extra ringbalk gestort worden. Naast dat was het gebouw van binnen toe aan een schoonmaakbeurt, dus met vol goede moed gingen we gewapend met een pikhouweel, een schep, troffel en bezem aan de slag. Alle opgedroogde cementstukken werden los gebikt en het zand opgeveegd. Ondertussen konden er ook een aantal aan de slag met het verven van een aantal planken. 

Rond één uur – na een heerlijke lunch- startte het HIV/Aids-programma en naar horen zeggen was dit erg leuk. Terwijl er nog gebouwd werd, begon er om drie uur ook het kinderwerk, dit deed ik samen met Tjerkje en Erik. We begonnen met een aantal liedjes zingen, afwisselend met Afrikaanse liedjes. Vervolgens hebben we het verhaal over de geboorte van Jezus verteld. Na afloop leverde dit een kleine discussie op met een jongen, die mee had geluisterd, en Samuel. Hij begreep niet wat er zo bijzonder aan was en waarom de herders en wijzen uit het oosten met cadeautjes kwamen, want een baby snapt dat toch niet? Daarna hebben we spelletjes met de kinderen gespeeld: lummelen, touwtje springen, bellen blazen en ter afsluiting nog een liedje gezongen. Bij terugkomst waren nog een aantal van ons bezig met de zonnepanelen. Deze lagen inmiddels op het dak, alleen zijn ze nog niet aangesloten. Na het avondeten ging de GMG- groep van Simon op huisbezoek. Bij het gezin aangekomen, hadden ze onder andere vragen over de oorlog. Voor deze vragen en antwoorden zijn ze uitgenodigd om nog eens langs te komen. Op de terugweg vertelde Samuel zijn verhaal over de oorlog.

Ondertussen waren de overigen onder andere spelletjes aan het spelen. Ook het welbekende weerwolven. Wouter had er een leuke variatie op gemaakt door een extra ronde door te spelen en dan pas te vertellen wie er had gewonnen. Maar Simon maakte het pas echt bont. Anton was het spiekende meisje en vertelde vol overtuiging dat hij gezien had dat Hanneke en Judith weerwolven waren. Vol vertrouwen in Anton werden ze er massaal uitgestemd. 's Nachts wisselde Simon Antons kaartje met een weerwolf, het spel duurde maar verder en Anton snapte er niets meer van. Bij het zien van zijn kaartje na afloop, heeft hij twee keer vol ongeloof gekeken, voordat hij door had dat Simon de boosdoener was. In het vervolg zal iedereen vol wantrouwen meespelen met weerwolven. Vooral als Simon mee doet ;-) Na dit prachtige spel werd het bedtijd in Dibiyya. Slaap lekker! 

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.