Een uitgebreid verslag van de afgelopen dagen in Kaviwale. Van hard doorwerken op de bouw, een bezoek aan de lokale markt tot de voetbalwedstrijd Malawi - Nederland.
Laten we dit bericht beginnen met een dankjewel namens ons allemaal! We hebben jullie groetjes weer gekregen. We vinden het erg leuk om jullie leuke en lieve berichten te ontvangen!
Donderdag en vrijdag zijn we druk met al onze werkzaamheden en activiteiten. Natuurlijk zijn we druk aan het bouwen, zowel aan het schoolgebouw als aan het huis van de verpleegkundige. Dit verloopt erg goed. Omdat er veel lokale mensen meewerken, ligt het bouwtempo echt hoog en is er veel contact met hen. Het kinderwerk trekt tot wel 100 kinderen, die ademloos luisteren naar het Bijbelverhaal dat verteld en/of uitgebeeld wordt. De leraar of lerares vertaalt het Engels naar het Tumbuka. Kleurplaten zijn voor de kinderen echt iets speciaals, want die kennen ze hier niet. Ze werken heel precies en geconcentreerd. Na het kleuren is het tijd om buiten op het voetbalveld te spelen. De meegenomen ballen, frisbees en springtouwen vallen erg in de smaak, net als het onvermijdelijke liedje ‘Chichiwa’, inclusief gebaren en dansje.
Het cultuurprogramma is in volle gang. Er zijn huisbezoeken, een bezoek aan een kliniek en twee (middelbare) scholen en er is een rondleiding over een tuinderij vlakbij. Er ontstaan ook spontane contactmomenten. Zo belanden Esther en Mieke onder de bomen bij de lokale vrouwen die de middagmaaltijd aan het voorbereiden zijn. Ze helpen bij het van de korf halen van de maiskorrels en proberen ondertussen met handen en voeten een gesprekje aan te knopen.
Het tempo op de bouw ligt zo hoog dat we op vrijdag, na 3 dagen bouwen, de bekisting en het ijzer voor de ringbalk al op de helft van het gebouw kunnen aanbrengen. Vrijdagmiddag gaat het beton erin. Via een lijntje worden emmers beton doorgegeven en gaan de lege emmers weer terug. Het is een vrolijk geheel. Er worden Malawiaanse liederen gezongen, maar al snel zijn er ook Nederlandse klassiekers te horen.
Op zaterdag staan we – ondanks dat het weekend is – om 6 uur op. Er is werk aan de winkel, want vanmorgen willen we de bekisting op de andere helft van het gebouw zetten en het beton storten. Dan kan het zondag uitharden en kunnen er maandag nog een paar lagen blokken op gemetsteld worden. Tegen 12 uur heeft Gert Jan een Zoom verbinding met het World Servants Voorbereidingsweekend (VBW), dat dit weekend is. In een kort gesprekje kunnen de deelnemers aan het VBW die deze zomer op project gaan, even live meekijken met ons project en iets van de sfeer proeven. Het lijntje waarmee de emmers beton worden doorgegeven geven daarbij een mooi achtergrondbeeld, hebben we bedacht. Helaas is het beton net op wanneer het Zoomgesprek van start gaat... De World Servants in het lijntje blijven lege emmers doorgeven om het achtergrondplaatje bij het gesprek in stand te houden. De Malawiaanse vrouwen in het lijntje begrijpen het niet helemaal, wat weer tot hilariteit bij ons leidt. Verder loopt het gesmeerd en tegen 13 uur zit het beton erin. Nu kan het weekend beginnen!
Na de lunch gaan we met z’n allen in de laadbak van de vrachtwagen naar de lokale zaterdagmarkt. Een aantal lokale vrouwen springt er gezellig bij in. Mooi op elkaar gepakt schudden we over de Malawiaanse wegen. Het levert een gezellig ritje op. Bij de markt hebben we een uurtje om over drukke, lawaaiige markt te lopen, waar veelal etenswaren en kleding wordt verkocht. Sommigen kopen wat textiel, maar het blijft meestal bij kijken. Leuk om zo’n markt eens te zien.
Na het avondeten oefenen we de 2 liederen nog een keer die we morgen in de kerkdienst gaan zingen. Daarna is er een kampvuur en leert Mussa ons 2 niet al te moeilijke liedjes in het Tumbuka aan (“heel simpel”); om morgen samen in de kerk te zingen.
Zondagmorgen staat we wederom om 6 uur op. Hilda gaat vanmorgen terug naar Nederland vanwege het (niet onverwachte) overlijden van haar schoonmoeder. Om haar vlucht vanaf Lilongwe te kunnen halen, moet ze om 6:30 vertrekken. We vormen een kring en zingen ‘Ga met God en Hij zal met je zijn’. Daarna nemen we allemaal afscheid van Hilda en zwaaien haar uit.
Tegen half elf worden er buiten voorbereidingen getroffen voor de kerkdienst. Daar hebben we zo onze bedenkingen bij, omdat het de hele morgen al zwaar bewolkt en buiig is. Mussa laat kort voor het begin van de dienst weten dat we toch naar binnen gaan. We lopen naar de plaatselijke Katholieke kerk; een eenvoudig gebouwtje, vergelijkbaar met de schoolgebouwen die je hier overal ziet, maar dan voorzien van een altaar. Daarop staan allerlei bouwmatrialen en gereedschappen van de recente opknapbeurt van de kerk. Je moet die spullen toch ergens kwijt...
De dienst begint om 11:10 (het blijft hier Malawi), en de kerk zit behoorlijk vol met lokale mensen van de verschillende kerken uit de omgeving en de World Servants ploeg. Er wordt gezongen door de verschillende kerkkoren; wat hebben ze hier toch een prachtige harmonieën. Onze 2 voorbereide liederen (‘Zoek eerst het Koninkrijk van God’ en ‘King of Kings’) worden goed ontvangen. Gert Jan houdt de overdenking en legt daarin voor de Nedelandse toehoorders een link met 4 en 5 mei. Na nog meer gezang, gebeden en de zegen zit de dienst er na anderhalf uur op. Buiten de kerk vormen we een grote kring en zingen de 2 ingestudeerde Malwiaanse liederen met de lokale mensen. Heel mooi. Daarna zijn er nog giften van 3 kerkgemeenschappen van wie de kerk binnen dit project is gerepareerd. Als blijk van hun dankbaarheid krijgen we een haan, mais en maismeel. Daarna volgt de symbolische overhandiging van de Bijbels die Marcel geregeld heeft voor de kerken en scholen. Hiermee zit het er echt op en is het tijd voor de lunch.
’s Middags staat de interland Malawi – Nederland op het programma. Het Nederlandse team wordt langs de kant aangemoedigd door in het oranje uitgedoste supporters. Gedurende de wedstrijd komen er steeds meer supporters van Malawi kijken. Keeper Mariska houdt Nederland met stijfvolle duiken een aantal keer in de wedstijd. Vanwege de 3-3 eindstand besluit scheidsrechter Mussa dat er strafschoppen genomen worden, die Nederland met 3-2 wint. Na afloop van de sportieve en zeer vermakelijke wedstrijd schudden we de handen van de Malawiaanse spelers en is het tijd voor koffie.
Na het avondeten is het tijd voor de dodenherdenking. Voorafgaand hieraan leest Mieke een gedicht van Huub Oosterhuis voor. Daarna zijn we 2 minuten stil gevolgd door het Wilhelmus (“ 1 en 6”), gevolgd door een paar liederen uit het World Servants logboek. Het is mooi om deze herdenking hier in Malawi te houden.
Daarna is er tijd om nog na te praten, een spelletje te doen of te schrijven. Het weekend zit erop. Of we het willen of niet: het eind van dit project begint langzaam in zicht te komen.
