Zondagsrust best vermoeiend
Zondag morgen lekker uitslapen. Een heerlijke lange nacht. Was wel nodig na een nachtje doorhalen in het vliegtuig. Het verwennen hield nog niet op. Ontbijt met brood en een omelet. Tijdens het wachten op de bus zijn foto's van het uitzicht gemaakt. Naast ons verblijf is een rijschool met trek helling. We hebben elektriciteit en kunnen kiezen uit verschillende kabels. De tomatenverkoper kwam al vroeg langs, het meisje was de omroeper en de jongen duwde de kar. Om tien uur stond de bus klaar. Op naar de Christian Community School (CCS). Het is de enige christelijke school in Nepal met Christian in hun naam. Daar gaan meisjes van de LHFN heen. Daar aangekomen werden we hartelijk welkom geheten door een trotse directrice. Ze vertelde hoe groot maar ook goed de school is. Ze hebben wel een wachtlijst, mede doordat ook Hindoes en mensen die nergens in geloven hun kinderen naar de school sturen vanwege de kwaliteit en hun normen en waarden. Na haar verhaal zouden we koffie krijgen maar het werd later thee met heel veel suiker.
Vervolgens mochten we alle klaslokalen bezoeken en met de leerlingen en docenten praten. Het was erg gezellig en informatief. Op het plein waren kinderen aan het spelen. Ook waren er twee die aan het schaken waren. We werden enthousiast uitgezwaaid bij het weggaan. Op naar de bouw. Daar bleek dat de meisjes van de LHFN tijdelijk in het schoolgebouw wonen dat NE122 gebouwd heeft. Onze bouw is al redelijk ver gevorderd. Na de bouw werd het erg gezellig met de meiden van de school. Op een gegeven moment werd er gezongen wat over ging in dansen. Onder andere de vogeltjesdans.
Na de lunch met de bus naar de tempel van de vele goden. Een mooi gebouw met koperen dak. En lekker ruikend naar de wierook. Toen we naar de bus gingen, kregen we het voorstel om terug naar ons verblijf te lopen. Een prachtige wandeling door een wijk met dure huizen maar ook veel sociale huur woningen. Je kijkt je ogen uit. Vanmiddag een alternatieve kerkdienst georganiseerd door Jolanda en Fenny.
Vriendelijke groet uit het nog steeds gezellige Kathmandu
Nu na het diner zitten we na te praten in de eetzaal en gaan we langzaam weer richting het bed.
PS De Friezen zijn aardige mensen, maar het zou fijn zijn als ze de groetjes in het Nederlands doen want ik lees ze voor en mijn Fries is niet zo goed dat ik die kan lezen. Oant moarn
