ZA122 | We zijn er bijna! (maar toch wéér niet helemaal)

Geplaatst op 19 aug 2022 - 22:05

Kennen jullie die World Servants groep uit Ten Boer die de heen- en terugreis zonder autopech doormaakte? Nee, wij ook niet....

Afgelopen woensdag kwamen we rond 14:00 uur aan bij de lodge in het safaripark. We werden verwelkomd door apen, herten, nijlpaarden en krokodillen. Bijzonder om zo in het wild te mogen zijn. Voordat we op safari konden, moesten we onze tentjes opzetten en de luchtbedden opblazen. Deze luchtbedden waren niet gekocht bij de Kampeerhal, maar bij de welbekende AC-tion. In eerste instantie dacht iedereen dat deze zwembadluchtbedden bedoeld waren voor in het aanwezige zwembad. Echter bleek dit niet zo te zijn, en dienden ze als matras. Om 16:00 uur was het dan eindelijk zover, in 4 jeeps ging het avontuur beginnen. Of nee toch niet: "jullie waren toch met 30 mensen?" Oftewel, we hadden een jeep tekort. Gelukkig zijn we inmiddels heel flexibel geworden en hadden we niet anders verwacht. Met een beetje inschikken paste het net.
Doordat we in 4 verschillende jeeps zaten, heeft iedere groep andere ervaringen gehad. Wel heeft bijna iedereen de volgende dieren gezien: olifanten, zebra's, leeuwen, giraffes, buffels, hyenas, nijlpaarden, hindeloopen, apen, krokodillen, een adelaar en heel veel andere vogels. Bij zonsondergang kwamen we met alle jeeps samen op een prachtige plek. Hier werden we verwend met frisdrank en popcorn! Daarnaast arriveerde de 5e jeep, waardoor iedereen vrij uitzicht had. Rond half 9 waren we weer veilig terug in de lodge. Hier kregen we heel verrassend weer rijst met kip, jummie....... De avontuurlijke nacht in de tentjes kon beginnen, want... alle wilde dieren waren vrij om hier rond te lopen. Als je in het donker naar de wc wilde, liep er altijd een bewaker met je mee. Fijn hé, pap en mam!? 😜
De volgende ochtend werden we om 4 uur gewekt voor een 12 uur durende busreis naar Lusaka. De broodjes pindakaas werden als vanouds doorgegeven naar achteren. De plaspauzes naast de bus verliepen na veel oefenen boven het gat in Mtelwe steeds soepeler. Waar we aan het begin van de reis nog op zoek waren naar een priveplekje tussen de struiken, trekken we nu allemaal op een rijtje onze broek naar beneden om te plassen. De eerste 6 uren in de bus verliepen  voorspoedig! De enige irritatie was de veel gebruikte toeter. Er werd namelijk naar elke weggebruiker getoeterd. Er klonk dan ook een grote opluchting door de bus toen de toeter het niet meer deed. Deze opluchting was van korte duur, want toen deden er opeens meer dingen niet meer. Zoals de accu...

Komt dit jullie ook zo bekend voor?

Het enige wat nog werkte in de bus, was het rode STOP teken op het dashboard, die al 6 uur lang brandde. Er zat maar 1 ding op: wachten in de schaduw van de bus, met 36 graden, 4,5 uur lang. Gelukkig bleef iedereen rustig, en hielden we de sfeer erin. Vorige week heeft iedereen namelijk een complimentenboekje gekregen. Het doel is dat iedereen een compliment opschrijft in het boekje van de ander. Dat zijn dus 38 complimenten! De deadline was diezelfde avond, dus een aantal konden in alle rust de achterstand inhalen. Daarnaast hebben we voor de reis lootjes getrokken, dit was je secret angel. Voor hem/haar kocht je een kleinigheidje. In het geheim gaf je dit op het moment dat de ander het even nodig had. Zittend op een paar vierkante meter schaduw, hebben de secret angels zich aan elkaar onthuld. Dit was soms erg verrassend.
Na 4,5 uur wachten was de dichtstbijzijnde automonteur eindelijk gearriveerd met een nieuwe accu. De reis werd weer vervolgd! Na een 17 uur durende reis kwamen we aan in de lodge van Lusaka, waar we om half 12 onze buik weer konden vullen met rijst en kip. De meesten sprongen daarna onder de douche (heeeeeerlijk, geen emmer) en doken, na 3 weken, in een echt bed.
Om 8 uur zat iedereen weer fris en fruitig aan het ontbijt. Getoast bruin brood, warme melk met cornflakes, koffie en een sapje. Genieten geblazen! Om 9 uur zouden we vertrekken naar een souvenirsmarkt. Maar we zouden niet in Zambia zijn als de bus niet een half uur te laat kwam. Als blanken vielen we nogal op op de markt, en schoten de prijzen 4x omhoog. Uiteindelijk heeft iedereen z'n souvenirs weten te bemachtigen voor een gemiddelde prijs.
Nu was het dan echt tijd om richting het vliegveld te gaan en Zambia en Moffat te verlaten. Bij de incheckbalie werd ons geduld nog even op de proef gesteld, maar daarna verliep alles op rolletjes. Inmiddels zijn we geland in Addis Abeba en wachten we op onze tweede vlucht richting Brussel. Deze zal rond 00:30 uur vertrekken. Hoelaat we morgenochtend precies vertrekken vanuit Brussel weten we nog niet. Onze groep en accu's gaan niet heel goed samen, maar we vertrouwen op de Nederlandse cultuur :p Morgen in de loop van de dag zullen we jullie via hier op de hoogte houden van onze aankomsttijd in Ten Boer. We genieten nu nog even van de laatste uren met elkaar, maar zien er ook enorm naar uit om jullie allemaal weer te zien. Tot morgen!! 

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.