ZA319 | Hobbelen door Zambia (Dancing Roads)

Geplaatst op 31 jul 2019 - 15:26

Een prachtige rit met onderweg broodjes, gekookte eitjes en bananen.

De laatste twee uur zat bijna iedereen in de achterbak van de truck met een geweldig uitzicht op de ondergaande zon waardoor de Melkweg zichtbaar werd. We hebben luidkeels vele hitjes gezongen.

Inmiddels hebben we de eerste nachten gehad. De dames zijn verdeeld over twee klaslokalen en de jongens zijn ondergebracht in één.
De dames zijn er iets beter in om de slaapzaal wat netjes te houden.

Dinsdagochtend startten we met een lekker ontbijt met brood en rijstepap, gevolgd door de eerste GMG's met het thema 'I am a believer'.
Daarna werden we verwacht bij de welkomstceremonie. Onze schoolbankjes uit de eetzaal zijn verplaatst naar de eerstvolgende grote boom die aan bijna 150 mensen schaduw kon bieden. Aan ons was de vraag of we twee liederen wilden zingen. De cajon en de gitaren kwamen uit de tassen en het logboek met alle nummers. Met z'n allen hebben we de nummers 'Love shine a light' en 'Het vliegenlied' gezongen en gedanst. Ook hebben we lekker meegedanst met de bevolking.
Tijdens de ceremonie waren er speeches en koren van de scholen en de vrouwen van de lokale kerk. De hoofdleider, de hoofdleraren en de regio chief hebben alledrie speeches gehouden. Deze kwamen er allen op neer dat we verschillende wegen bewandelen (letterlijk en figuurlijk). Ook verschillen we in het onderwijssysteem en huidskleur, allen delen we de mening dat educatie belangrijk is en dat dit het mooiste is wat je een kind kan geven.

Na de ceremonie hebben we heerlijk geluncht met pasta, aardappelsalade en een sausje. Vervolgens begon de bouwceremonie waar Hannah, onze jongste deelneemster, samen met de bevolking de eerste steen heeft gelegd.
Vervolgens konden we in onze, nog schone, bouwkleding onze handen uit de mouwen steken. 's Avonds, na opnieuw een heerlijke maaltijd, heeft Moffat ons veel bijgebracht over de geschiedenis van Donje en de achtergrond van de lokale bevolking. We kregen als welkomstcadeau een geit, die de naam Joep kreeg. Voor Joep was geen lang leven bestemd want de volgende dag kreeg een deel van de groep een demonstratie over hoe je een geit moest slachten en Robin en Marten hebben zelfs de geit geslacht.

Gisteravond, na Moffats praatje, was iedereen vrij om te doen wat hij wilde. Sommigen gingen al naar bed, anderen bleven nog wat zingen of een spelletje spelen.
Vanmorgen na de rijstepap weer een GMG en opnieuw de bouw op. We hebben lekker doorgewerkt en met de bevolking gezongen op de bouw. Ondertussen hebben we ook een sight seeing gehad, waarbij we mochten zien hoe de lokale bevolking leeft en hebben we zelfs een rondje op de fiets gemaakt als echte Hollanders. Verder is vandaag het kinderwerk begonnen. De kinderen waren erg enthouisiast en met 'Daniel in de leeuwenkuil' als thema renden de kinderen later allemaal als leeuwen achter elkaar aan.

Ook gaat de bouw al lekker snel onder topleiding van Evelien met inmiddels al drie bouwassistenten.  Aan sommige zijdes zitten de ramen er al in.

Dit verslag is schrijvend in een auto over de hobbelige weg richting Lundasi geschreven en daar willen we dit verslag afsluiten.

Jessica, Lisa, Carlijn en Rients

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.