‘De ontmoeting met doven in Zambia maakte indruk’

Miriam ging mee op een Onbeperkt-project naar Zambia. Op tweejarige leeftijd werd ontdekt dat ze doof is. ‘Het was niet mijn eigen idee om mee te gaan op reis,’ vertelt Miriam. ‘Ik wist niet wat Onbeperkt inhield, maar een ander doof meisje die ik kende ging ook mee en vertelde me erover. Ik deed onderzoek naar World Servants en kwam er al snel achter dat het goed zat. De deelnemers zijn er echt om anderen te helpen.’

Goed geregeld

‘World Servants houdt goed rekening met doofheid. Ik weet hoe lastig het is om een tolk te vinden, en toen ik hierover begon, was dit al lang geregeld. We hadden een tolk mee die naar het Engels vertaalde en een tolk die vanuit het Engels gebarentaal uitvoerde. Bij aankomst in Zambia was het donker, en ik had natuurlijk licht nodig om te kunnen communiceren met gebarentaal. De volgende dag hadden ze al ledlampen op de projectlocatie geregeld.’

Interactie

Miriam bouwde met haar projectgenoten aan een school voor kinderen met een handicap. ‘Tijdens het project bezochten we een familie met een doof meisje. Daar had ik van tevoren niet op gerekend en het maakte veel indruk op mij. Nederland is een stuk toegankelijker. Het meisje woonde bij haar oom en tante en kende maar weinig gebaren. Ze hadden een beetje hun eigen gebarentaal ontwikkeld. Door veel uit te beelden, begrepen we elkaar toch. Al was ze vrij verlegen. Ik ben benieuwd hoe het nu met haar gaat, ik hoorde dat ze uiteindelijk naar school is gegaan.’ The word got around. ‘We kwamen meer dove mensen tegen in Zambia. Ze hoorden dat onze groep in het land was en waren speciaal naar ons toe gekomen. Hun gebarentaal leek op de Britse variant. Ook met handen en voeten kwamen we een heel eind. Een van de jongens liet bijvoorbeeld weten dat hij werkte door uit te beelden dat hij schoenen poetste.’