[ta113] Ervaringen van de Tanzania-bouwers

Geplaatst op 21 jul 2013 - 22:42

Hoofdleider Betty Hoekstra doet uitgebreid verslag van de eerste dagen in Handeni en als toetje volgt op haar verslag een persoonlijk groetje van elke deelnemer. Het gaat goed hier in Handeni. De eerste bouwdagen zitten er op en de groep vermaakt zich prima.

Nadat we hier zijn aangekomen in Handeni hebben we het kamp ingericht. Dit was zo voor elkaar want de faciliteiten zijn hier geweldig! Stapelbedden, zeeeer goed eten en lekker wat ruimte voor onszelf. Wel moeten we een beetje wennen aan de gebedsoproep van de moslims die nogal hard is en vooral ook vroeg begint (4.30 uur). Ook is het wennen om boven een gat te hangen als je naar de WC gaat, maar terwijl ik dit schrijf (zondag) hoor je er eigenlijk al niemand meer over.

Donderdag hebben we wat rondgekeken in de omgeving en hadden we ons eerste Goede-Morgen-Gesprek. Deze stond in het teken van kennismaken. Daarna gingen we naar het eerste dorpje waar we bouwen. Dit was een flinke cultuurshock. De mensen hebben hier helemaal niks. We waren dus vooral eerst erg stil. Al snel kwamen de kinderen uit het dorp wat losser en daarmee wij ook. Er volgde een officiele ceremonie om de bouw te openen.

We ontmoetten twee gezinnen voor wie we huisjes gaan bouwen. Het ene gezin betrof een vrouw met zeven kinderen van wie de man is weggelopen. Haar huis bestaat uit wat takken en zit vol gaten. Bijzonder dat we voor haar mogen bouwen. Ook ontmoetten we een gezin met drie kinderen, waarvan een jongen verlamt is. Hem te zien maakte diepe indruk. Hij blijft de hele dag in huis en kan geen kant op. Een stenen huis zal hem al meer waardigheid geven.

‘s Middags bezochten we een dorpje waar World Servants in 2010 ook woningen heeft gebouwd. Twee stafleden zaten toe nook in die groep en ze vonden het gaaf om te zien wat er is bereikt. Naast dat de gezinnen in de huisjes wonen, hebben ook andere gezinnen zelfstandig een huis gebouwd. Daardoor staat het dorp inmiddels vol met stenen huizen. Wat een verandering!

Na deze indrukwekkende dag, had de staf nog een verrassing. De eetzaal was versierd als restaurant en de deelnemers kregen een tafel toegewezen. Dit om ook de mensen te leren kennen met wie je nog niet veel contact hebt. De staf zorgde voor de beniening. ‘s Avonds was er een inhoudelijk programma waarbij Christina (co”ordinator) en Humbry (van Dorcas) vragen beantwoorden over het land, het project en over gebruiken zoals trouwen en kinderen krijgen. Een leuke en leerzame avond!

Een volle donderdag dus. Vrijdag werd ook alweer een drukke dag want toen gingen we voor het eerst naar de bouwplaats. We bouwen in twee dorpjes aan negen woningen. In het begin waren er wat opstartprobleempjes: we moesten even het vertrouwen van de bouwvakkers winnen. Gelukkig konden onze bikkels het snel en konden we snel aan de slag. Na de eerste bouwdag waren in dorpje 1 bijna alle muren tot 9 lagen hoog gemetseld. Applaus! Op zaterdag deden we hetzelfde in het tweede dorpje, een eindje verderop.

Het kinderwerk ging ook van start. Wat een geweldig gezicht om oranje clowns tussen de maisvelden te zien lopen om de kinderen op te halen. En, wat hebben ze een plezier gehad. Wie zijn ‘ ze’ ? Zowel de deelnemers als de kinderen. We hoorden nog lang ‘ Ayo!’ en alle andere liedjes.

Zaterdag hebben we dus ook gebouwd. Vandaag (zondag) begon met een kerkdienst. Het was vooral erg luid en tegelijk ook erg indrukwekkend. Heel anders dan we in Nederland gewend zijn. Natuurlijk mochten wij ook drie liedjes zingen. Het ging iets minder swingend dan dat onze Afrikaanse broeders en zusters dat kunnen, maar we kregen toch applaus. Hoezee! Na de kerk konden we lekker relaxen en daarna volgde de voetbalmatch: Nederland – Tanzania. Heel langstonden de Tanzanianen voor, maar door een paar goals (gemaakt door dames J) werd het toch nog spannend. Uiteindelijk werd het een gelijke eindstand: 4-4. Geen penalties, dan hoeft niemand te huilen. We weten trouwens niet of we eerlijk gelijk hebben gespeeld. Sommige ballen lieten ze wel heel makkelijk doorgaan.

De groep is echt geweldig. Mensen zijn sociaal en open naar elkaar en naar de mensen uit de bevolking. De gesprekken gaan dieper en we leren elkaar steeds meer kennen. Natuurlijk maken we ook heel veel lol. Elke (bouw)dag reiken we twee Oscars uit: eentje voor de persoon met de beste prestatie (filmoscar) en eentje voor iemand die een…tsja klungelige actie heeft gemaakt (Oscar uit Sesamstraat). We liggen elke dag weer in een deuk als we de verhalen van elkaar horen. Op wat dunne ontlasting hier en daar na, is iedereen gezond. Kortom: het gaat hier helemaal goed!

Als toetje voor dit nieuwsbericht, konden de deelnemers een zin voor thuis schrijven. Je leest de zinnen hieronder.

Tot een volgend bericht! En, Hakuna Matata!

Groeten, Betty

 

Charlotte | Het is super hier, maar ik mis jullie allemaal wel heel erg. Margriet zorgt goed voor me dus ik kom wel veilig thuis. Pap, ik ben getrouwd met een Tanzaniaan J. Liefs van mij.

Margriet | Lieve achterblijvers, ik heb het hier erg naar mijn zin en ik vind he teen echte eyeopener! Mem, ons lijntje is tot hier nog steeds verbonden. Tut, Margriet.

Veronique | Superleuke tijd hier! Mam, ondanks het eten hier, zet de patat maar klaar en feliciteer AC van mij. Tot over twee weken! Elliosen en Ac willen jullie mijn mail checken in verband met stage. Ac weet het wachtwoord van mijn laptop. Thanks, bye.

Roos | Heei, en missen jullie mij al? ‘t Is hier superleuk en ben verliefd op alle kindjes. Nog gefeliciteerd pa. Ik zal een leuke Tanzaniaan meenemen, haha! PS Ben ik eigenlijk over?

Tsjikke | Olee! Het is hier leuk en indrukwekkend.Sa ek de mieren yn myn bed. Groetsjes Tsjikke. Riemke | 30 graden, zand, stof, zweet, zon en een windje.

Anne T. | Het is hier geweldig! Alles gaat goed en het is heel gezellig. Er is superveel wat ik jullie wil laten zien. Dus Tanzania staat ook op het lijstje. Kus en knuffel, ook ana Fency. PS Brigiitta wou een baal niet 3 pakketjes.

Yvonne | Kort maar krachtig: prachtig hier J. Veel liefs.

Debora | Ha familie + lieve Theen. Ruiken jullie me al daar in NL? Als jullie al hard snuiven moet dat inmiddels wel lukken.

Inge | Haa Boskoop! Ik ben nog niet zwanger J. Lieve Brano: veel plezier in Frankrijk. Kussies Ing.

Auke | Hee Bodegraven! De mensen hier zitten graag aan me (locals). Gelukkig hoef ik geen aangifte te doen (grapje). See you later alligator!

Wieger | Ik heb het hier goed naar mijn zin. Ik wou dat jullie ook alles hier konden zien. PS Ik ben ook nog niet zwanger.

Marinda | In heb het hier goed naar mijn zin. En hebben jullie mijn kamer al klaar? Tot snel!

Pieter | We drinken genoeg water, dus geen droge humor.

Elise | Marije, ik heb al een leuke vriend ontmoet hoor, haha. Het is hier superleuk! De spinnen zijn klein dit jaar. Xxx Elise.

Belinda | Papa en mama, gefeliciteerd met jullie 25ste trouwdag. Dikke kus.

Janneke | Lieve heit, mem, Geer, Jappie en Nanne. Ik heb het erg leuk hier. Mooie omgeving en leuke mensen. Liefs Janneke.

Betty | zie bericht Janneke :)

Rick | Heerlijk! Geen ouders om me heen!

Gerk | Goeie, wij binnen noch net yn’e skiterij. Wy ha it tige nei us sin.

Majorieke | Feliciteer Nathani”el nog wel even van mij! En doe iedereen de groetjes. Het gaat goed hier.

Jelena | Mama, papa, Davo u Genka, dzes shatem si rum ukarotum! Kus, Jelena

Anne K | Het is hier heel leuk, ende eerste muis heeft al mijn klamboe gezeten. Groetjess.

Tineke | Het is hier erg leuk en ik heb al een nieuw huisdier namelijk Herman de salamander.

Tsiona | Leave thus, it is hjir supermooi en leuk. Dit en wurd een superervaring. Ik mis jim natuurlijk wol, maar ik bin snel wer thuis. Tot dan!

Esther | En is de boekenlijst er al? PS niet mijn bed andersom zetten!

Geertrude | ‘t Is hartstikke leuk. De Tanzanianen binne vet skottig. Hjoed hawwe een voetbalwedstriid mei se die we natuurlijk winne.

Ingrid | Hooi! It is leuk jer! Lekker bouwe en mei bernstjes bourtsje. Ik komk won wer is thus.

Peter | Per 15 juli 2013 ben ik verhuisd naar de Anne Bijnsring 164,7321 HJ te Apeldoorn.

Maaike | Dag lieve allemaal, het is hier echt supermooi en ik heb het echt naar mijn zin.

Mark | Lieverds, bedankt voor alles! Let goed op de kleine en pop, goede reis! Niet vergeten he!

Marjolijn | Het gaat hier goed, ik denk aan jullie. Heel veel kusjes en knuffels.

Maureen | Tom, vanaf hier gefeliciteerd met je diploma. Nu echt binnen!

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.