De fantastische natuur met de vele wilde dieren en het tropisch oerwoud, maken Oeganda de 'parel van Afrika'. Samen met partnerorganisatie AEE bouwen we aan hoop en verandering voor mensen die dit het meeste nodig hebben. Maak je klaar voor een prachtig avontuur!
In 2019 heeft World Servants voor het eerst een reis naar Oeganda gemaakt. Dit land dat in het verleden geteisterd is door veel geweld, kampt vandaag de dag nog met veel armoede. Samen met Red een Kind en hun partnerorganisatie AEE Uganda zet World Servants zich in voor ontwikkeling in de lokale gemeenschappen. Gebruik jij jouw zomer op om werkvakantie naar Oeganda te gaan en mee te bouwen aan nieuwe kansen voor de jonge kinderen in dit land?
Het Afrikaanse land Oeganda grenst aan alle kanten aan andere landen. In het noorden aan Zuid Soedan, in het oosten aan Kenia, in het zuiden aan Tanzania, in het zuidwesten aan Rwanda en in het westen aan Congo-Kinshasa. Vroeger was Oeganda een Britse kolonie, maar sinds 1962 is het land onafhankelijk. De hoofdstad is Kampala. Het land draagt een gewelddadige geschiedenis met zich mee waarvan de gevolgen nog dagelijks zichtbaar zijn.
Tot de 18e eeuw leefden er in Oeganda twee Etnische groepen. In het zuiden van Oeganda leefde het Bantu volk, zij waren vooral landbouwers en leefden in kleine koninkrijken. In het noorden bevolkten de Niloten het land, zij waren meer gericht op de veeteelt en kwamen oorspronkelijk uit Soedan.
Vanaf het begin van de 19e eeuw moesten deze twee groepen het land delen met nieuwe inwoners. De Arabieren trokken namelijk naar Oeganda. Zij hadden niet de meest vredelievende bedoelingen en kwamen vooral af op de mogelijkheden voor ivoor- en slavenhandel.
Halverwege de 19e eeuw kwamen ook de Europeanen aan in Oeganda. De Europese protestantse zendelingen probeerden om het land protestants te maken. De Engelse katholieke missionarissen hadden een ander plan, zij wilden de bevolking juist tot het katholieke geloof bekeren. De Arabieren, die al een tijdje langer in Oeganda waren, probeerden daarentegen om van de islam de staatsgodsdienst te maken. Deze strijd van verschillende overtuigingen vroeg om moeilijkheden en leidde tot oorlog. Om een einde te maken aan deze strijd, besloot Groot-Brittannië in 1894 het land te koloniseren.
Tijdens het koloniale tijdperk bloeide de Britse economie door het telen van koffie en katoen op. Om spoorwegen te kunnen aanleggen in Oeganda en Kenia, haalden de Britten veel Indiërs naar Oeganda. Veel van deze mensen keerden na de aanleg niet weer terug. Deze groep zou later een grote bijdrage leveren aan de commercie en industrie van het land.
In 1962 was Oeganda niet langer meer een kolonie van Groot-Brittannië en werd het land onafhankelijk. Na de onafhankelijkheid volgenden er heftige jaren met veel geweld, machtsmisbruik en corruptie. Het land was politiek instabiel en de vele machtswisselingen gingen gepaard met veel en heftig geweld.
Mutesa was de eerste president van Oeganda, hij was een koning afkomstig uit het zuiden van Oeganda. De “echte” en uitvoerende macht lag daarentegen bij premier Obote, hij kwam uit het noorden van Oeganda. Met het leger aan zijn zij nam hij in 1966 met een gewelddadige staatsgreep de macht over en benoemde zichzelf tot president.
Het zuiden van het land was hier niet van gediend en het leidde dan ook tot veel protest. Onder leiding van Generaal Idi Amin werd dit protest vervolgens door het leger met harde hand onderdrukt. In 1971 was hij vervolgens degene die een nieuwe militaire staatsgreep pleegde. Hij stuurde alle Aziaten het land uit, wat hem in eerste instantie populair maakte bij het volk. Maar dit veranderde snel. Hij voerde een bruut en gewelddadige bewind en kreeg de naam ‘de slager van Afrika’. Zijn regime is een van meest bloedige uit de Afrikaanse geschiedenis. Naar schatting zijn er in die periode 1 miljoen mensen vermoord.
Tanzania viel in 1979 Oeganda binnen, wat een einde maakte aan het regime van Idi Amin. Ook na dit vertrek was er nog geen rust voor Oeganda. Bij de verkiezingen in 1980 kwam Obote opnieuw aan de macht. Ook nu kreeg het land weer te maken met veel geweld, waarbij zo’n 500.000 slachtoffers vielen.
Het National Resistance Army (NRA) ging onder leiding van Yoweri Museveni een guerrillastrijd aan tegen Obote. In 1985 verloor Obote de macht en in januari 1986 werd Museveni de nieuwe en huidige president van Oeganda.
In het noorden van Oeganda krijgt Museveni te maken met het Lord Resistance Army van Joseph Kony. Deze rebellenleider heeft duizenden kinderen ontvoerd die hij vervolgens inzette als kindsoldaat of seksslavinnen. In 2008 komt er een einde aan de strijd met de LRA. Deze rebellenbeweging trekt weg uit Oeganda naar de buurlanden, waaronder naar Zuid Soedan.
Ondertussen is het redelijk rustig in Oeganda en wordt dit land gezien als een van de veiligste landen van Afrika. Vanwege alle burgeroorlogen kampt het land nu nog steeds met armoede en de sociale problemen die daaruit voortkomen. Ondanks dat het ondertussen beter gaat met de economie van Oeganda, is het land nog steeds een van armste landen van de wereld. Meer dan 50% leeft onder de armoedegrens en heeft niet genoeg geld om dagelijks van rond te komen.
De gemiddelde leeftijd in Oeganda is erg laag, de helft van de Oegandezen is jonger dan 15. Zo’n 15% van de Oegandese kinderen gaat niet naar school. Door hiv/aids hebben veel kinderen één of beide ouders verloren. Om er toch voor te zorgen dat er geld is om eten van te kopen, werken veel van de kinderen al op jonge leeftijd al de hele dag, waardoor ze niet naar school kunnen.
Oeganda ligt precies op de evenaar. Omdat het land vrij hoog ligt, gemiddeld 1100 meter boven het zeeniveau, is het nooit echt heel erg warm in Oeganda. De temperatuur schommelt zo rond de 26 graden. Er zijn verschillende tropische klimaten. Zo is er in het grootste gedeelte van Oeganda een tropisch savanneklimaat. Wanneer je meer afzakt naar het zuiden kom je in een tropisch moessonklimaat terecht. Aan het Victoriameer vind je het tropisch regenwoudklimaat.
Vanwege de ligging op de evenaar kent Oeganda geen seizoenen zoals we dat in Nederland gewend zijn, maar is er een regenseizoen en zijn er droge periodes. Er zijn twee regenseizoenen: van maart tot april en van oktober tot november. Er komt dan veel regen naar beneden zetten in korte en krachtige buien. Wanneer de droge periode begint (in onze wintertijd), is dit ook meteen de warmste periode van het jaar. Wanneer het bij ons zomer is, is er in Oeganda een droge periode van een aantal maanden.
In Oeganda zijn er veel wildparken te vinden. Hier vind je het thuis van de meest indrukwekkende wilde dieren. In de jungle leven de berggorilla’s en de chimpansees, in het water van de Nijl zwemmen heel veel krokodillen en rond en op de uitgestrekte savannes kom je buffels, cheeta’s, zebra’s, giraffen en antilopen tegen.
Het christelijk geloof speelt een grote rol in Oeganda. Zo’n 80 procent van de bevolking is christen en gaat naar de kerk. Maar een klein deel is moslim of Hindoe en daarnaast zijn er ook nog Afrikaanse stammen met hun traditionele geloof.
Omdat er in Oeganda nog veel verschillende volken wonen, zo’n 36, zijn er ook veel verschillende tradities. Zo heeft iedere stam zijn eigen muziek die van generatie op generatie worden overgegeven. Ondanks de verschillen zijn er een aantal passies die in het hart van ieder Oegandees te vinden zijn: dansen, zingen en feest vieren.
World Servants werkt in Uganda samen met AEE Uganda.
Zie jij jezelf al meebouwen aan verandering in Uganda?
Ga mee
Wil je met een groep(je) op reis? We geven graag vrijblijvend een presentatie op locatie of via een livestream!
Aanvragen
