Bestaat er zoiets als “Verstandsbevriezing”?
Ik heb er nog nooit van gehoord, maar weet inmiddels wel dat het bestaat!
Vandaag heb ik het zelf ervaren nl
Vanmorgen stond ik op met het gevoel dat er iets bijzonders was vandaag….
Oja! Ik mag het Zeumerse Gat in!
Euh, het is 29 december...DECEMBRRRRRR!!!!!
Ja, en?
Ik begrijp mezelf soms ook niet, dus als je hier afhaakt snap ik dat best.
Ik merk bij mezelf een soort van opgewonden gevoel, zoals vroeger toen je jarig was en enorm zin had in je kinderfeestje!
Zo’n gevoel van: Vandaag is dè dag! Hoe zal het zijn? Wat gaan we doen? Wie komen er allemaal?
Het vreemde alleen is …… waar verheug ik me nù eigenlijk op?
Iets waar ik eigenlijk een hekel aan heb……?
Want eigenlijk houd ik niet van zwemmen en heb ik het heel snel koud!
Echt, het moet wel 40 graden zijn wil je mij in 1x het water in zien plonzen. Ik kan echt chagrijnig worden als ik heel behoedzaam teentje voor teentje probeer te wennen aan het water en iemand spettert mij nat; geloof me, die persoon wil je niet zijn!
En dan vandaag: Het kwik komt rond de 7 graden tot stilstand….windkracht 2 en zo rond de klok van 3 ook nog eens lichte spetters van boven….
Tegelijkertijd ontwikkeld zich een gevoel van verwachtingsvolle euforie; ik raak met nog wat “coole moeders” in een uitgelaten puberale stemming (onze kinderen hadden dit waarschijnlijk ook door en zijn allang buiten ons zichtsveld, denken ze).
In een lange optocht, opgezweept door de Afrikaans/Zuid-Amerikaanse ritmes van de drumband die voor de horde uit gaat, lopen we richting het Zeumerse Gat, je weet wel; Zeumers > Zomers!
Nu komt het moment van de waarheid: omkleden, opwarmen en gaan!
Na wat, voor mij dan houterige, warming-up oefeningen, voorgedaan door iemand die er vast voor heeft doorgeleerd, begint het aftellen 10-9-8-7…...0!!!!!!
Hìer heb ik op gewacht! Dit is hèt moment!
De hele kudde van meer dan 200 man/vrouw/kind komt in beweging en begint te rennen, ik ook.
Eerst door het gras, dan door het mulle zand en dan…..water!!!!!
Ik ren door, voel mijn voeten al niet meer, langzaam maakt zich een koude prikkeling meester van mijn benen, alsof ik word vastgehouden onder water door onzichtbare handen die duizenden naaldjes in mijn lijf steken; ik ren door: Dit is van de gekke! Ik ren dóór! Ik lijk wel gek! En al die mensen om mij heen dan? Ook!
Tegelijkertijd bemerk ik ondanks alle kou en nattigheid een grote lach’, bevroren op mijn gezicht, op alle gezichten om mij heen.Nog even doorbijten en dan: het doel van deze missie: DE BEL!
Yes, ik heb m aangeraakt! Het is me gelukt!!!!
Terugrennend de kant weer op, op zoek naar mijn handdoek; eigenlijk is het helemaal zo koud niet meer! Mijn voeten voel ik tenminste niet meer :)
Bij de vuurkorven komen we bij, omkleden kan in een grote vrachtwagen, warme choco, soep en een broodje; aan alles is gedacht!
Meer dan 40.000 euro is er bij elkaar gedoken voor verandering in vele projecten van World Servants.
En volgend jaar?
Dan doe ik het weer!!!!!
Tieneke de Groot-Bos
Samen met Dennis ben ik 5 keer met WS mee geweest. De projecten van toen hebben nog steeds invloed op hoe ik nu in het leven sta. Ik heb altijd als droom gehad om ooit samen met onze kinderen een project te gaan doen. Die droom lijkt nu nog mooier uit te gaan komen; Samen met andere gezinnen uit onze gemeente! Bouwen aan verandering dáár èn híer! Onze kinderen laten zien dat het ook anders kan. Ik hoop in Zambia verschil te kunnen maken, te leren van de mensen daar & dat weer mee terug te nemen.
Actiepagina van Tieneke
