Afgelopen weekend vertrokken we zaterdagochtend al vroeg richting Wijhe. Dat we nog niet helemaal wakker waren, bleek wel uit de slaperige gezichten toen we om 07:30 bij de Bethelkerk verzamelden. Nadat we compleet waren, de auto’s hadden volgestouwd met bagage en iedereen een zitplek had, vertrokken we richting het noorden. Langzamerhand werd iedereen een beetje wakker en na een rit van bijna twee uur kwamen we aan op Summercamp Heino; onze thuisbasis voor dit weekend.
Bij aankomst werden we enthousiast ontvangen door Guus, Myrne, Jolanda en Frits. Vervolgens checkten we in bij Niek, die ons vertelde op welke kamer we sliepen. We hadden namelijk wel een huisje voor onze eigen groep, maar vanwege de brandveiligheid had World Servants alvast een kamerindeling gemaakt. Gauw de bedden opmaken, zodat we daarna de rest van de groep konden opwachten en het terrein konden verkennen. Toen iedereen uitgepakt had, konden we aan het dagprogramma beginnen.
Het was zo rond tien uur toen we met een lekker kopje koffie of thee bij elkaar kwamen. Erik vertelde wat ons dit weekend te wachten stond en dat we over een klein half uurtje verwacht werden in de sporthal voor de gezamenlijke opening van het weekend. Voordat we hierheen gingen, hadden we nog even contact met Marietjie in Zuid-Afrika. Zij vertelde ons uitgebreid over NorSA en dat ze zeer blij waren dat we over een paar weken hun kant op komen. Inmiddels zat de sfeer er zoals altijd goed in, dus gingen we (vrij gehaast) naar de sporthal.
Tijdens de opening werden de projectcoördinatoren van de andere reizen voorgesteld. Wij hebben die niet, omdat we ons eigen project hebben in Zuid-Afrika. Wel zongen we, met nog ongeveer 750 andere deelnemers, luidkeels voor Lenthe, want het was vandaag haar verjaardag. Ook werd het jaarthema van World Servants geïntroduceerd: dare to change the story. Onder het nom dat we verhalen gaan schrijven, over en met elkaar, want we gaan samen op reis. Met de banger ‘unwritten’ van Natasha Bedingfield nog in onze oren, vertrokken we naar het restaurant voor de lunch.
Na de lunch stonden er teambuildingactiviteiten op het programma. Wij gingen aan de slag met ‘Clash of Civilizations’, waarin de groep opgesplitst werd in twee culturen. Het was de bedoeling dat we door middel van observatie zo veel mogelijk te weten kwamen over de andere cultuur. We kwamen erachter dat dit best lastig kan zijn! Frits wilde ons aan de hand van dit spel dan ook meegeven dat het belangrijk is om te communiceren; gewoon vragen waarom mensen iets op een bepaalde manier doen of wat er van je verwacht wordt, want dan voorkom je ongemakkelijke en verwarrende situaties. Nadat de twee culturen zich weer tot een ZAT-team hadden gevormd, gingen we naar buiten voor de teambuildingopdracht van World Servants. Hierbij moesten we steeds een opdracht uitvoeren onderweg naar een post. Zo liepen we de polonaise, moesten we touwtje springen of een liedje zingen terwijl we ons verplaatsten naar een van de vier posten. Hier kregen we vervolgens een kaartje met geheimtaal, die we terugbrachten naar de codekrakers. Zij zetten deze geheimtaal om in informatie, zodat de kunstenaars de juiste vakjes kleurden op het schildersdoek. We waren helaas niet de snelste, maar de samenwerking verliep vlekkeloos.
Na het avondeten begonnen we met nieuwe energie aan het avondprogramma. World Servants bood ons namelijk twee workshops aan die we met veel interesse hebben gevolgd. Later meer hierover. We sloten het programma af met een spetterende spelshow in de sporthal. Hier waren alle groepen ingedeeld in team rood of team blauw. ZAT’24 behoorde deze avond tot team rood. De spelshow, vergelijkbaar met ‘Ik hou van Holland’, wisten we wel te winnen! Het programma van de zaterdag was hiermee tot een einde gekomen, maar de gezelligheid niet. We zetten de goede sfeer nog even door in ons eigen huis en lagen uiteindelijk allemaal in bed, maar we zeggen maar niet op welk tijdstip…
De volgende ochtend, na een aantal uur slaap, ging de wekker om 07:00. Een voor een verschenen de jongeren, de een met kleinere oogjes en de ander met meer enthousiasme op deze vroege ochtend. We haalden onze bedden af, rolden onze slaapzakken op en pakten onze tassen in, zodat de bovenverdieping alvast schoongemaakt kon worden. Om 07:55 stonden we te wachten voor het restaurant, want we wilden graag als eerste eten. Nadat het ontbijt achter de kiezen was, liepen we terug naar ons huisje. Het was namelijk tijd voor een M&M’tje en een GMG’tje. Dat eerste was een introductie op de dagelijkse evaluatie die we in Zuid-Afrika zullen hebben waarbij we allemaal iets mogen delen met de groep (denk aan een gedicht, een liedje of iets wat er die dag gebeurd is). De afkorting GMG staat voor goedemorgengesprek en daarmee wordt bij World Servants de dag gestart. Wij gaven hier onze eigen invulling aan en vertrokken voor een ochtendwandeling door het groene Wijhe. Tijdens deze sportieve activiteit hadden we de opdracht om aan iemand, die we niet zo vaak spreken, een vraag te stellen die je diegene eigenlijk nooit zou vragen. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan, maar uiteindelijk was het een gezellige en interessante wandeling waarbij we elkaar nóg beter hebben leren kennen.
Bij terugkomst gingen we opnieuw naar de sporthal om de zondagsviering van World Servants bij te wonen. Na een indrukwekkende preek van een van de projectleiders, die ging over dat we allemaal broers en zussen zijn en we met elkaar gaan bouwen in de projectlanden, en een goede lunch, hadden we ineens veel vrije tijd. Ook de zon kwam tevoorschijn en wij lieten onze sportieve kant nog even zien in een potje voetbal en volleybal. Intussen waren ook de ouders gearriveerd. Terwijl zij nog even buiten wachtten, kwam er voor ons al een einde aan het gezellige weekend: in de sporthal bouwden we nog een klein feestje waarna ook de ouders binnenkwamen. Gezamenlijk sloten we het weekend af en ontvingen we van de projectcoördinatoren en hoofdleiders de zegen voor onze reis. Nog even gauw buiten een groepsfoto maken en dan weer lekker richting Leerdam. We hebben nu alleen nog maar meer zin in ons Zuid-Afrikaanse avontuur en kunnen niet wachten om op reis te gaan! 🇿🇦
Maud Nab
Het lijkt me heel mooi om samen met andere jongeren iets te kunnen betekenen voor de mensen in Zuid-Afrika die het minder goed hebben als wij.
Actiepagina van Maud
