One man can make a difference!

Project update van 4 april 2019 door Kim van der Molen

Acht jaar na het project is er veel veranderd in Lobi, al leek het daar vorig jaar nog niet op. Benieuwd hoe dit zit? Lees dan vooral verder.

Bij ons bezoek vorig jaar in Lobi moesten we concluderen dat de lerarenwoningen gebouwd in 2011 niet de impact hadden waarop gehoopt was. De lerarenwoningen toen gebouwd waren niet meer in gebruik en de school was er bijna nog slechter aan toe dan voor het project. Allemaal dankzij slecht leiderschap van de voormalige headteacher.

Hoe anders is het nu er, door lobby van onze partnerorganisatie CCAP, een nieuwe headteacher is aangesteld. Mr. Chibawe heeft echt hart voor de school, het is ongelofelijk om te zien wat hij in een half jaar heeft kunnen verbeteren. Er zijn kindercomités opgestart die nadenken over voeding en hygiëne op school, er bestaat een heus kindercouncil die mee mag denken over het beleid van de school en er is een boomgaard en schooltuin aangelegd. Door de schooltuin krijgen de kinderen op vrijdag een gezonde maaltijd op school en kunnen met de verkoop van onder andere soja schoolmaterialen als schoolkrijt en papier worden gekocht. De leerlingen krijgen al spelenderwijs les, zo heeft de school 'straten' aangelegd met de namen van belangrijke mensen in de geschiedenis van Zambia en helpen de kinderen mee in de schooltuin. De headteacher heeft veel gelobbyd en inmiddels zijn ook een aantal andere organisaties betrokken geraakt, waardoor een waterpomp, pre-school en latrines konden worden gebouwd.

De lerarenwoningen gebouwd in 2011 zijn in goede staat, al hebben ze wel wat onderhoud nodig. Een van de woningen wordt bewoond door een vrijwillige leraar met zijn gezin. Het andere huis wordt nu nog als kantoor gebruikt, maar zal binnenkort worden bewoond door de headteacher en zijn familie.

Na jaren van moeizame ontwikkeling, heeft deze headteacher de gemeenschap weer weten te motiveren om zelf verandering in hun dorp te brengen. Met hulp van de gemeenschap wordt op dit moment het schoolgebouw opgeknapt en nieuwe latrines gegraven. De gemeenschap is gemotiveerder dan ooit om aan de toekomst van hun kinderen te werken en dat werpt zijn vruchten af: De school bloeit weer en leerlingen komen terug naar school. Zoals een van de vrouwen uit het dorp zo mooi zei: "Hiervoor kwamen kinderen alleen naar school om aanwezig te zijn, nu komen ze weer om te leren."