Lavantastische dag!
Hallo allemaal, wat fijn dat u dit leest!
Zaterdag was het zover, de wekker ging een half uur eerder dan op een bouwdag om vol energie de Pacaya vulkaan te beklimmen. De bus bracht ons met veel gepruttel op 1.800 meter hoogte via de onverharde wegen. Bij het uitstappen werden we met een erehaag van stokken en paarden verwelkomd (maar ondertussen werden veel pogingen gedaan dit aan ons te verhuren). Een aantal deelnemers ging als ware elite per paard omhoog, terwijl de andere deelnemers de kuitspieren trainden en te voet naar boven gingen. Onderweg genoten we van prachtige kodakmomentjes waarbij we ook op adem konden komen. Nadat we bijna de top naderden konden we zelfs Flevoland zien! Onee, het waren de windmolens van Guatemala. Onze tocht vervolgde offroad, we liepen over lavastenen van 3 weken oud naar de vulkaan, waar we gloeiende lavastenen uit de vulkaan zagen rollen. Na onze lunch op de vulkaan kregen we als toetje marshmallows, welke we tussen de lavastenen smolten door de warmte van de vulkaan. We bereikten vol trots de top van 2300 meter, waarna we aan de terugweg begonnen.
Deze bleek zo steil te zijn, dat we naar beneden konden skiën (zonder skies vanaf een donkerzwarte piste 😉) wat een unieke en fantastische ervaring was.
Moe maar voldaan kwamen we terug in het Guesthouse en genoten we van een vrije avond, waar veel potjes weerwolf en andere spellen zijn gespeeld.
Zondagochtend hadden we een ‘lazy sunday’, we mochten uitslapen tot 7.30 uur (maar de meeste biologische klokken van de deelnemers stonden op 6.30 uur). Na een heerlijk ontbijt liepen we naar de mega church van Guatemala City, waar maar liefst 12.000 mensen in passen! Dit keer vielen we dus niet op met onze blonde haren 😉. Via koptelefoons hadden we de mogelijkheid om de dienst in het Engels te volgen. Na de dienst zijn we vertrokken naar Camp Canaan, wat voor ons als thuiskomen voelde.
Vol nieuwe energie zijn we de bouwweek begonnen met, voor de afwisseling, sjouwwerk. Ook is het beton gemengd en is er gemetseld, wat bij een aantal deelnemers spierbalpijn opleverde 😉 De sfeer zit er goed in en er werd volop gezongen op de bouw. Sommige deelnemers zongen zelfs onder douche. Wel zonder water en zeep, want de douche wordt ook door ons gerenoveerd!
Ook zijn de kinderen voor de nieuwe kampweek weer gearriveerd. Een spetterend welkom met zang, dans en toneel maakte het tot een mooie start.
Tot slot heeft vandaag de helft van de groep een ziekenhuis bezocht, wat meer een grote huisartsenpraktijk bleek te zijn. Voor ziekenhuisopnames en operaties worden de mensen doorgestuurd naar het ziekenhuis in Guatemala City. Het was indrukwekkend om te horen hoe (goed) de zorg georganiseerd is in Guatemala.
Komende week gaan we er volop tegenaan op de bouw en met de kinderprogramma’s en genieten we van de sfeer en al het moois wat Guatemala te bieden heeft.
Groetjes Sander en Judith, namens GU118
