Met alle deelnemers gaat het goed, de diversiteit is optimaal. Er zijn snelle renners, af-en-toe-renners en verstoppers. Er wordt goed voor ons gezorgd; met de maaltijden wordt zo goed mogelijk rekening met ons gehouden.
Vrijdag 31 juli stond officieel het mangrovebos 'The Sundarbans' op het programma. Dit is het grootste mangrovebos ter wereld. Zoals de titel van dit bericht al doet vermoeden, hebben we deze dag te maken gehad met flexibiliteit . Door een tyfoon kon dit leuke avontuur niet doorgaan en is er een back-up plan voor in de plaats gekomen. Dit plan omvatte een lange stoet Bengaalse fietsen zoals we die hier heel veel zien, de rickshaws (riksja), zoals ze bekend staan hier in Bangladesh, hebben prachtige versieringen in allerlei heldere kleuren. Eerst hebben we een rondleiding gekregen bij het hoofdkantoor van CSS waar we oog in oog kwamen te staan met verschillende bambi's, duiven, konijnen en zelfs op het eerste gezicht een schattig aapje. Na een groepsfoto hebben we het zeven verdiepingen hoge gebouw beklommen om uiteindelijk van het prachtige uitzicht over Khulna te kunnen genieten. Zo zagen we ook dat de 19 kleurrijke rickshaws aankwamen bij het CSS hoofdkantoor. Tijdens de fietstocht in de rickshaws per tweetal, kon iedereen volop genieten van het échte Bangladesh. Onder begeleiding van politie konden we met alle gemak een drukke weg oversteken en ondertussen alle geuren en mensen in ons opnemen. Zaterdag 1 augustus was Mattias jarig en dat hebben wel met z'n allen geweten. 's Ochtends hebben alle mannen Mattias wakker gezongen en zijn er overal slingers neer gehangen. Na het ontbijt heeft iedereen zich vol goede moed omgekleed in de werkoutfit, maar wederom, zoals de titel doet klinken, moesten we vandaag omgaan met flexibiliteit: regen en de wind gooiden roet in het bouwen. Die ochtend hebben we spellen gespeeld en bij de theepauze hebben we de Bengaalse feestlinten door de eetzaal laten bombarderen. De feestsfeer zat er al goed in en het bleek dat de ventilatoren aan het plafond niet alleen verkoeling geven maar ook ter versiering kunnen gelden. Na de lunch zijn we naar Khulna afgereisd om nog wat taka's te kunnen uitgeven. Bij thuiskomst wachtte een zoete verjaardagstaart op ons. Zondagochtend konden we heerlijk uitslapen na het ontbijt zijn we naar een healthcenter van CSS gegaan. De organisatie is hier goed geregeld en het zag er erg mooi uit. Er is dan ook een goed verschil met Nederland. Want urine- en bloedonderzoek gaat hier een stuk sneller dan in Nederland.Wanneer urine of bloed ter onderzoek gaat, krijg je direct de uitslag. Bij dit healthcenter hebben wel een behandelkamer, apotheek en bevallingskamer gezien. Toen we terug kwamen van het bezoek aan het healthcenter en een kleine school, konden we direct naar de eetruimte voor de lunch. We hebben deze middag een aantal rondes van de lama's gespeeld en om 16:00 uur zijn we vertrokken richting de kerk. Na de worship en praise mochten wij onze geplande mini-dienst uitvoeren. We hebben het verhaal van de Nerflanders verteld en uitgebeeld. Na dit verhaal hebben we een boodschap uitgedragen over Gods liefde en dat we elkaar niet in hokjes moeten plaatsen. We zijn learners, servants en als we thuis komen in Nederland storytellers. Maandag, de eerste bouwdag van onze laatste week in Khulna. Deze keer hebben we ons niet voor noppes omgekleed. Het was een mooie zonnige ochtend en we konden vol goede moed aan de nieuwe bouwweek starten. 's Middags veranderde het weer wel, maar we konden op de de begane grond verder metselen. 's Avonds werd iedereen verwelkomd door ca. 150 brandende waxinelichtjes, dit voor de afsluiting van het engelenproject. De afgelopen twee weken zijn cadeaus en gedichten uitgedeeld; iedereen was een (anonieme) engel voor iemand anders en hield een oogje in het zeil. Op deze avond liepen alle engelen met het licht naar elkaar toe. De boodschap die we met elkaar hebben gedeeld is: je bent uniek! Dat de wereld klein is, bleek morgen maar weer eens. Er ging het gerucht dat de moeder van een deelnemer uit Bolivia of Guatemala was overleden. Sommige deelnemers waren direct van slag en hadden vragen van hoe is dat hier geregeld en kan ik dan naar huis als het moet. We hebben de bouw stil gelegd en vervolgens het bericht uit Bolivia voorgelezen. Daarna is er uitgelegd dat, als er belangrijke berichten binnenkomen bij WS, er direct contact wordt opgenomen met de hoofdleider en dat er procedures zijn om jou, als dat nodig is, zo snel mogelijk in Nederland te krijgen. Vervolgens hebben we gebeden voor Marit en haar familie en voor de deelnemers en staf in Bolivia. Hierna kon iedereen gerustgesteld weer aan het werk.
Groeten namens iedereen, van Janny (toerustingsleider)
