KE116 | Safari!

We hebben afgelopen zondag een onvergetelijke dag gehad in Nairobi National Park. Lianne en Daphne doen een woordelijk verslag. Foto's volgen als we weer in Nederland zijn, er moet tenslotte wel wat over blijven om te vertellen. 

Daphne schrijft:

Vandaag gingen we op safari. Wat betekende dat we om 5 uur op moesten staan, zodat we om 6 uur richting het wildpark bij Nairobi konden rijden. Opgesplitst in 4 zeer toeristische busjes, waarvan het dak met een soort uitschuif-systeem omhoog kon, reden we al hangend uit het dak het park in. Binnen 5 minuten waren de eerste impala's al gespot. Na een aantal keer gestopt te zijn voor deze beesten waren we ze alweer beu, omdat we erachter kwamen dat het hele park, dat zo groot is als een kwart van Nederland, vol zat met die impala's. De rem werd daarom pas weer ingetrapt bij het spotten van de eerste zebra's, buffels, giraffen, gnoes, struisvogels, nijlpaarden en een jakhals. Daarnaast spotten we ook een busje met een aantal leuke chinezen waartegen ons busje enthousiast in koor "Niihau" riep. Tot onze schrik bleek het een groepje Koreanen te zijn. Toch mocht het schaamrood op onze kaken de pret niet drukken en reden we door, om vervolgens een andere passerende toerist in de maling te nemen. Een typische toerist, aangekleed met safarihoed plus verrijker en al, leek ons een goed slachtoffer. Marin vertelde hem dat eventjes verderop de niet veel voorkomende leeuwen zich schuil hielden, terwijl diet eigenlijk slechts de buffel was. Toen we zagen dat de bruine ogen van de man onwijs gingen glunderen en hij van enthousiasme nauwelijks meer het woord "Nice" uit zijn strot kon duwen, voelden we ons toch een beetje schuldig en reden we snel weg. Niet wetende dat deze diep teleurgestelde man ons pad, gedurende de safari, nog een aantal keer zou kruisen. "God strafte meteen", zouden jullie kunnen denken, toen 1 van de busjes even later pech kreeg na het beklimmen van een flinke heuvel en helaas niet meer verder kon rijden. De inzittenden van deze bussen werden in de andere busjes gepropt en onze tour over de savanne kon weer worden hervat. Ons busje had het geluk dat onze eigen Michaël bij ons in het busje werd gestopt, die zich even later tot de enige echte Freek Vonk wist te ontpoppen. Met deze nieuwe aanwinst en ook nog onze privé-fotograaf Rafaël in het busje, reden we naar een machtig mooie plek, waar een zeer bijzondere lunch op ons zou wachten. 

Lianne schrijft:

De benaming van deze lunch, zeer bijzonder, was volkomen terecht. De locatie alleen al was genoeg om ons van adem en honger te benemen. Een uitzicht op een grote vlakte waar zebra's, impala's en andere dieren rustig graasden met op de achtergrond een oneindig uitzicht tot op Nairobi. Maar daar bleef deze zeer bijzondere lunch niet bij, een bbq met alles erop en eraan was voor ons voorbereid op deze indrukwekkende plek.  

We begonnen onze lunch met een stokbroodje vooraf, met kruidenboter of verse guacamole. Verder werden we verblijd met een aantal flessen frisdrank, die onder andere Myrthe erg liet genieten van de kleine gelukjes in het leven, zoals een lekker bekertje sprite, in plaats van water of thee wat ons normaal wordt geschonken. 

Op het hoofdmenu stonden voor iedereen 2 hamburgers, 2 worstjes en een stuk geit vers van de bbq. De geit vers van het land, want de dag ervoor liep het lieve geitje nog met ons op het terrein van Tamalaki en mekkerde het boven de mededelingen bij de maaltijd uit.

Dat was het hoofdmenu en viel bij sommige van ons taai, andere vonden het wel lekker. Een enkeling belandde op het kleine wc'tje wat meer een soort groot kinderpotje was waar je niet op kon zitten en niet bij kon hurken, zoals we ondertussen gewend zijn. 

Ondanks dat, genoot iedereen van het overheerlijke eten met als afsluiting watermeloen, banaan en yoghurt op deze adembenemende locatie.

Na de lunch bleven we op deze prachtige plek nog even hangen voor een kerkdienst onder leiding van Christian, Angela en Gods prachtige natuur.

Voordat we onze safari 's avonds weer vervolgden werd Jonathas' shirt aangevallen met een groot gat als gevolg en ontvingen de soort grote kraaien van Justin, Ruben en Damaris enkele overgebleven geitenbokken stukken.

Ons busje met Lisa, Jiska, Myrthe, Nenneh, joanne, Damaris, suzanne en ik vervolgde de safaritocht met behulp van onze leuke buschauffeur Jozef.

Voor de lunch hadden wij al een groot aantal dieren gespot waaronder de niet zeldzame impala's en struisvogels, de iets zeldzamere buffels en jakhals en het na lang zoeken toch nog gevonden nijlpaard. Op het moment dat we zelf het gevoel hadden dat we verdwaald waren en vermoeid waren van het staan en spotten in het busje, dutten een aantal van ons even weg. Al snel werden we wakker geschud door een girraffe, die we de hele tocht al zochten en de hoop al een beetje hadden op gegeven, die nog geen 3 meter naast ons busje stond en even goed voor ons poseerde. Snel pakten we de enige foto camera die in ons busje was erbij en zetten we dit mooie beest goed op de foto samen met het kleintje dat een eindje verder op stond. Na de lunch, waar we slechts een half uur te laat arriveerde, hadden we weer zin en energie en gingen we met z'n allen op zoek naar onze laatste dieren: de leeuw en de neushoorn. Al snel had onze Jozef de neushoorn gespot en ruilden we de verrekijker om hem op afstand te bekijken, toen wij nog onder de indruk waren van de neushoorn had Jozef al weer een leeuw gespot. Niemand van ons busje en van die van de andere, kon de leeuw ontdekken. De rest van de avond hebben we gezocht naar de leeuw en hebben we bij zonsondergang het park verlaten en de weg naar huis gehobbeld. De leeuw heeft niemand van ons ontdekt, al zijn er op sommige foto's wel interessante leeuwachtige figuren te ontdekken. 

Aan het einde van de reis zijn we in het donker allemaal veilig thuis gekomen en enkelen hebben bij het huis nog wat broodjes gegeten. Na de mededeling en een ontspannen kort avondje dook iedereen vermoeid en onder de indruk in bed.

Nu ik weer een keer mag schrijven wil ik deze kans benutten en even de groetjes terug doen aan de kerk in Schoonrewoerd en een sterkte wens en beterschap voor mijn vader .

Liefs Daphne en Lianne