Onderweg heeft de groep hun sponsorkinderen van Compassion ontmoet en dat heeft impact gehad...
Zoals jullie vast al wel begrepen hebben, is het bereik de afgelopen dagen niet echt optimaal geweest. We hopen binnenkort nog wat beeldmateriaal met jullie te delen maar we weten niet wanneer dat zal zijn:) Op onze 3e reisdag zijn we, verdeeld over 3 groepen, de Compassion projecten gaan bezoeken en hebben we onze sponsorkinderen ontmoet. Wauw wat een ervaring was dat! Ook hier werden we weer super enthousiast ontvangen door de gemeenschappen. De tientallen of misschien wel honderden kinderen kwamen overal vandaan en renden op ons af. Het was waarschijnlijk de eerste keer dat ze een groep blanke mensen zagen dus waren ze allemaal erg nieuwsgierig. Na de welkomst ceremonie zijn we in kleine groepjes op home visit geweest om echt kennis te maken met onze sponsorkinderen. We hebben meegeholpen met koken, water halen, gember oogsten, vuurmaken en nog veel meer alledaagse dingen. Het was erg indrukwekkend om in het leven van deze mensen te kijken en om de verhalen van de ouder(s) te horen over wat het voor hen betekent dat hun kind gesponsord wordt. Het geeft hun zoveel hoop voor de toekomst van hun kind en ze bedankten ons daar veelvuldig voor. Op die momenten is het voor ons nog een beetje onwennig hoe we daar op moeten reageren. De dag had op ons erg veel indruk gemaakt en het is moeilijk om dat nog 2,5 week te onthouden om het jullie te vertellen. Thiemen heeft 's avonds een spoedcursus storytelling gegeven waarna we allemaal 1 moment van de dag uitkozen om die goed te beschrijven om deze aan jullie te kunnen vertellen. Vraag er nog maar eens naar als we terug zijn.
Onze 4e dag stond in het teken van de verplaatsing van Kintampo naar ons projectdorp Saboba. Onderweg hebben we schitterende watervallen bezocht en na 3 uur kwamen aan op een tussenpost van AG care in Tamale. Hier stond een vrachtauto met onze matrassen en bouwspullen die eigenlijk al in Saboba hadden moeten staan. Onder de cabine van de vrachtauto zagen we een paar voeten. Dit bleek de monteur te zijn die de vrachtauto aan het repareren was. Na 3 uur sleutelen, een paar grote rookpluimen uit de uitlaat en een emmer water over het motorblok kon hij zijn weg naar Saboba dan toch vervolgen. Hoe verder we naar het noorden reden, hoe armoediger het werd. De wegen werden slechter en we zagen steeds plaggenhutjes in plaats van gemetselde huizen. 3 uur na ons vertrek in Tamale zijn we aangekomen op ons kamp in Saboba. Het is een mooi gemetseld gebouw met 1 'douche' (een afgesloten ruimte waar je met een emmer water jezelf kan opfrissen) en wel 3 Europese wc's!! Wat een opluchting bij een aantal deelnemers (en leiding). Nadat de vrachtauto gearriveerd was, hebben we het onderkomen netjes ingericht voor de komende weken. We zijn God erg dankbaar voor de voorspoedige en behouden reis naar Saboba. Het is allemaal veel sneller gegaan dan verwacht, hierin (en in vele andere dingen) voelen we echt Gods leiding over deze groep en deze reis.
Binnenkort meer over onze bouwplaats, daar zijn we inmiddels ook begonnen (en dat is heel gaaf! :)
