Treedt de rivier buiten zijn oevers? Lees nu hoe dit afloopt..
Woensdag: Ongevraagde waterpret
Lieve thuisblijvers,
We hebben weer een productieve bouwdag gehad… of nee toch niet… we zijn er achter gekomen dat water toch wel echt nat is. Om 06.00 uur werden we gewekt door Jeannette, aangezien we nu toch echt een keer zouden proberen stipt om 06.30 uur aan het ontbijt te zitten. Dit plan is mislukt, dit keer kwam het niet door treuzelende dames. Flinke stormbuien die diep in de nacht begonnen, zouden tot morgenvroeg 05.00 uur niet meer stoppen. Wéér hielden de mannen het droog, maar moesten de dames er aan geloven. Alle tassen moesten worden ingepakt, beddengoed werd afgehaald, matrassen werden verschoven en de nodige emmers werden onder het lekkende dak gezet. Het bleef en bleef maar stromen, de wegen zakten steeds verder in, wij wonen nu aan de Regge kunnen we wel zeggen. Vanaf “onze veranda”, aan onze Regge, zagen wij de rivier honderd meter verderop steeds verder uitbreiden. We laten jullie nog even in spanning hoe dit is afgelopen… Deze ochtend hebben we avontuurlijk beleefd wat betreft toiletbezoeken. De één koos ervoor om de Regge over te steken door middel van ons zelfgemaakte bruggetje om naar het toiletgebouw te lopen en de ander koos ervoor om in het maïsveld zijn/haar behoefte (en alles wat daarbij komt kijken) onder de poncho te doen. De volle waslijn met de hoeslakens van de dames en andere schone was, zagen we tijdens het spelen van spelletjes ineens verdwijnen. Deze bleek de wind niet te kunnen houden, dat wordt dus weer opnieuw wassen...
Tijdens het koffie/thee moment had Jan een bijzondere verrassing voor ons, een brief namens onze dierbaren. Wat vonden wij dit een waardevol moment! Ondertussen stroomde ook de keuken vol met water, niet van regen maar van tranen <3. Er werden rijkelijk knuffels uitgedeeld en schouders om op uit te huilen. In de tussentijd vulde de geur van wentelteefjes de ruimte. Hier hebben we lekker van gesmuld, maar deze vette hap viel bij de één beter dan bij de ander. Het wachten was op de aannemer om de bouw op te gaan, maar die gaf aan dat er vandaag nog meer buien zouden komen waardoor er dus besloten is niet te bouwen vandaag.
Aangezien het in de middag toch droog is gebleven, is het kinderwerk wel doorgegaan. De thema’s waren: We are strong / We are beautiful. Door omstandigheden zijn de jongens- en meidenmiddag samengevoegd. Met z’n allen hebben we gezellig gezongen en spelletjes gedaan, zoals spijkerpoepen, zaklopen en springtouwen.
Teruglopend van het kinderwerk zagen wij Susanna druk bezig met de lokale bevolking om een dam te bouwen aan het begin van onze Regge. Zij kreeg daarom vandaag ook de Gouden Troffel toegereikt. Terwijl Susanna druk aan het bouwen was, werden er binnen veel spelletjes gespeeld. Alle credits gaan naar Jan B voor het winnen van de vele potjes Presidenten. Naast Presidenten, zijn Jungle Speed, Beverbende en een ouderwets potje pesten onze favorieten geworden. Tijdens het spelen van de spelletjes kwam Rein binnen met een lief klein baby geitje op z’n arm. Even hield hij ons voor de gek dat dit onze volgende maaltijd was, maar het bleek dat dit lieve baby geitje samen met zijn vriendje op de mannenslaapkamer een warm/droog plekje gevonden had. Een aantal dames hebben de slaapzaal opnieuw ingericht, om de emmers heen, om ervoor te zorgen dat we een droge nacht tegemoet gaan.
Oh ja, om jullie niet te lang in spanning te houden: de rivier is binnen zijn oevers gebleven en inmiddels is het gelukkig gestopt met regenen.
Donderdag: Wakker worden, wakker worden!
Zo werden we vanochtend gewekt. Welke tijd? Jullie raden het al: 6.00 uur. Maar dit keer door Samson en Gert met het liedje “Wakker worden”. Nou daar word je wel wakker van 😊 Gelukkig was het droog buiten en daardoor hadden we dit keer geen waterbedden.
Als start van de dag kregen we een Nederlands ontbijt….pannenkoeken. Ze waren verrukkelijk en overvloedig! Na het ontbijt was het weer zo ver; de uitreiking van de gouden troffel en de beruchte botte beitel. Ewine ontving de laatst genoemde, omdat ze gisteren een keer op een andere manier wilde douchen: namelijk met beton 😉. Susanna kreeg de gouden troffel omdat ze altijd als één van de eersten aanwezig is op de bouw en goed kan samenwerken met de locals.
Na de heftige regen en waterstromen zijn we blij dat de fundering en het gemetselde deel van de school er nog goed bij staan. Vandaag konden we weer aan de slag!
Alle 30 raamluiken zijn klaar, zowel het timmeren als het verven. De nog IETS te grote kieren tussen de kozijnen en de muren werden opgevuld met cement. De bekisting voor de muren werd afgebroken en alles gerecycled, inclusief spijkers welke rechtgeslagen werden, zodat ze weer gebruikt kunnen worden.
Ondertussen werd er les gegeven in het oude schoolgebouw door Hinke, Ewine, Jurrian en Joke. De groep was onderverdeeld in twee groepen. Eén groep kinderen van een jaar of 3 tot een jaar of 8 en de andere groep van een jaar of 9 tot een jaar of 12. Dit was een grote uitdaging. Hinke en Joke hebben geprobeerd de jongste groep Engelse woordjes te leren. Tellen van 1 tot 20 en weer terug in het Engels lukt redelijk. Het niveauverschil tussen de kinderen is groot en zonder lesprogramma en materiaal was het voor ons hard werken. Jurrian en Ewine deden erg hun best om de oudere groep moeilijke sommen te leren. Gelukkig zat Madame Linda, de teacher, erbij met haar stokje. Wij schrokken erg van de manier hoe ze de kinderen onder controle probeert te houden. De enkele kinderen die een schriftje hebben, hebben zelfs geen pen om de sommen op te schrijven.
Met een dobbelsteen hebben Abel, Hinke en Guus bij het kinderwerk het thema ‘We pray’ laten zien. De kinderen mochten de dobbelsteen gooien en afhankelijk van het aantal ogen werd er gebeden voor familie, vriendschap, gezondheid of eten. In het verhaal van Daniël in de leeuwenkuil was Guus de brullende leeuw, wat voor de nodigde hilariteit zorgde. Mirthe en Kristel, Annaïs, Marlieke en Annejet hebben vanmiddag heel veel Nederlandse pannenkoeken gebakken om na het kinderwerk uit te delen. Met stroop en suiker was dit voor het ene kind een feestje en voor een enkel ander kind een vreemde traktatie, wat af te lezen was aan hun gezichten.
Rond het einde van de bouwdag moest de bekisting voor de veranda nog gevuld worden met beton.
Terwijl een deel van de groep al lekker zat te genieten van een bord spaghetti, stonden anderen onder aanvoering van Joachim, samen met de locals, nog op de bouw te bikkelen. Uiteraard kregen de lokale bouwvakkers ook nog een heerlijke Hollandse pannenkoek. Dit leverde blije gezichten op.
’s Avonds werden we verrast door de kleermakers, die de bestelde op maat gemaakte gekozen kleding kwamen brengen. Helaas hebben sommigen van ons een paar koekjes teveel gegeten, waardoor de kleding nog iets vermaakt moet worden. We twijfelen er niet aan dat dit goed komt zodat we met z’n allen een mooi bont Ghanees gezelschap vormen!
Bedankt voor de vele leuke groetjes die we onder het genot van een glas cola allemaal hebben gelezen. Voor nu tijd om naar bed te gaan…
Groeten, Susanne en Erjan
