GH419 | De eerste dag in Gorogo was top

Geplaatst op 10 aug 2019 - 14:40

Een dag later dan gehoopt, het verslag van de eerste dag in Gorogo met daarin eendjes, de chief, waterflesjes en een bijbelspeeddate.

De eerste nacht in Gorogo is een feit. Niet iedereen kon even goed de slaap vatten door de warmte, zweet en niet te vergeten het gesnurk van zekere personen. Nagenoeg iedereen kroop nog voor het wekken zijn of haar klamboe uit om dan wel niet fris doch fruitig aan de dag te beginnen. Waar enkelen zichzelf schoren of opfristen, schoten er wantrouwige blikken naar de leiding die er immer op uit zijn om men het leven zuur te maken door eendjes te confisqueren en ‘Duckcontrols’ uit te roepen. Maar we hebben ze door...

Na een licht ontbijt stond het eerste GMG op het programma, waar al gauw duidelijk werd dat in de GMG groep van Anne-Meike stom toevallig de allerleukste deelnemers bij elkaar zijn geplaatst. De GMG groep van Max mag er echter ook wezen, met goed gevoerde, diepgaande gesprekken. Daardoor is iedereen dichter bij elkaar gekomen, maar niet te dicht, want het is nogal warm.

In de loop van de ochtend vertrokken we naar de ‘Gorogo Chief Palace’. Hier ontmoetten we de dorpschief die naast de burgemeester de leiding heeft binnen de gemeenschap. Na de chief en de ouderlingen de handen te hebben geschud en de handen te schudden met de chief en de ouderlingen, werden we officieel verwelkomd. 

Terug bij de slaapzalen zijn er liederen gezongen en is er geluncht: pasta met saus. Met de knopen net iets strakker werd voor het eerst de bouwkleding aangetrokken om ons te begeven naar de bouwplaats, op ca 2km afstand. Een probleem echter: het waterfilter wordt morgen pas geleverd, dus waterflesjes staan op de bon. Bouwen stond dus niet lang gepland. Desalniettemin begaf de groep zich vol overgave tussen al de aanwezigen om te helpen met beton en stenen sjouwen.
Ongeveer de duur van een waterflesje hebben we geholpen, waarna Hans de bouw officieel opende met een verhaal en gebed. Vervolgens vertrokken we terug naar de spaapzalen. 

Bij de slaapzalen deed ieder zijn of haar ding. Er werd gevoetbald, spelletjes gespeeld en iedereen ging even douchen. Kort hierna stond het avondeten gepland, waar we rijst met saus kregen. Hier kregen we nog zeer belangrijk nieuws: Max had gelijk, Hans niet. Dat je het maar even weet.

Op het avondprogramma stond een ‘bijbelspeeddate’. De banken stonden in rijen tegenover elkaar met daarop objecten. Met je sparringspartner die tegenover je zat had je vervolgens twee minuten de tijd om je geloofsassociaties bij het object te bespreken. Het werd zo een erg gezellige avond met mooie gesprekken, die zich voortzetten tot laat op de avond.

De groetjes zijn inmiddels voorgelezen en er wordt genoten! Op het moment van sturen van dit verslag is de bouw even gestaakt door de harde regen, maar we hebben er zin in!

Julian en Lucas

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.