HA117 | Hitte, bouwen, voetbal en... taart!

Geplaatst op 23 jul 2017 - 20:46

Ongetwijfeld het warmste project van deze zomer meldt zich. Het had wat voeten in aarde, maar uiteindelijk is het Talita gelukt om de eerste wat uitgebreidere update door te sturen. De groetjes uit Nederland waren al eerder via een omweg binnengehaald, dus de communicatielijnen met Atrel draaien op volle toeren. 

Donderdagavond kwamen we na een lange reis aan in Atrel. De slaapplekken werden verdeeld en daarna was het tijd om te eten. Het eten was goed. Typisch haitiaans: rijst met bonensaus en groentepapje. Daarna dook iedereen vroeg zijn of haar bed in. Stapelbedden in ons geval.

Vrijdagochtend werd de bouw bekeken. De rit ernaartoe was al een hele belevenis. Met zijn 32en achterop een truck over hobbelweggetjes. De bouwplannen werden besproken en daarna gingen we weer terug naar de compound. 's Middags was er tijd om te wennen aan het klimaat. Wat een hitte hiero. Er werd met de kinderen gedanst, gevoetbald en de eerste dagboekenverhalen werden geschreven. 's Avonds hadden we een avond met Kyrk en Deborah die vertelden over BHM (de organisatie hier) over hun leven en over Haïti. Dit was erg interessant. Na vele vragen gesteld te hebben en veel informatie te hebben gekregen was het tijd om ons klaar te maken voor de nacht. Sommigen besloten nog te douchen naja een emmertje met een beker.

De volgende ochtend werden we gewekt door balkende ezels, ruziënde honden, kraaiende hanen en een dorpsomroeper die langs de huizen ging om medisch advies te schreeuwen. Ieder een was dus op tijd wakker en maar goed want we gingen deze ochtend bouwen! Het weer zat mee. Het was warempel bewolkt. Er werd hard gewerkt en de eerste muren kwamen omhoog. Rond de middag stopten we want er stond een voetbalwedstrijd op het programma. Nederland in het blauw en Haïti in het oranje. Helaas konden we niet tegen de hitte en de behendigheid van de Haitianen op. De eindstand was 2-0 voor Haïti. Maar wie weet nemen we later dit project revange. Nadat er welverdiend gedoucht en gegeten was, werden de dagboeken weer bijgewerkt en het bed weer opgezocht.

Vandaag, zondag, mochten we uitslapen. Maar om 7u werd je toch wel je bed uitgebrand of gestoken. We hadden een eigen sing in en daarna werden de groetjes voorgelezen. Allemaal want printen kennen ze hier niet. De groetjes vielen erg in de smaak. Op dit moment is het middag en vanavond zullen we in onze 'tuin' een dienst hebben van 3 uren lang. Een echte cultuur ervaring want de hele week wordt er elke avond in onze tuin een dienst gehouden. Op dit moment is de sfeer erg goed. Iedereen is gezond en aan de hitte kunnen we misschien wel wennen. Verder is het hier erg mooi en wordt Nederland nog niet gemist. Ook het eten is dikke prima. Zelfs taart gehad op de verjaardag van Hendrik. Gelukkig komen er nog vier verjaardagen aan! Kortom het gaat meer dan prima hier!

De groep heeft geprobeerd een foto door te sturen, maar die is (nog) niet aangekomen. De foto boven dit artikel is van toen de groep vertrok richting Atrel.

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.