Terwijl André aan de telefoon zijn verslag doet, is op de achtergrond vrolijk gezang goed te horen. Hij vertelt dat de groep met de gemeenschap om een kampvuur zit en er een spontaan feest is ontstaan. Om de beurt wordt er gezongen, dan in het Nederlands, dan in de streektaal, en dan alles door elkaar. Er klinkt gejuich.... André praat niet meer en geniet gewoon mee van wat er gebeurt.
Even later vervolgt hij zijn verhaal en vertelt dat er maandag en dinsdag nog flink gebouwd is en vandaag de overdracht van het gebouw aan de gemeenschap heeft plaats gevonden. Er waren veel speeches, de bekende geit werd als dank van de gemeenschap aan de groep gegeven om lekker op te eten en ook het kinderfeest was fantastisch geweest. Iedereen is nog steeds gezond, behalve dat er zo nu en dan wat meer wc bezoekjes zijn. Maar dat mag geen naam hebben, aldus André; "Morgenvroeg gaan we op weg naar Lilongwe en zien we er ook wel weer naar uit om lekker bij onze familie en vrienden terug te zijn. Tot zaterdag!"
