Benieuwd naar het nieuws uit Liziwazi van 4 augustus?
Vanmorgen om 06.00 uur ging de wekker. Nou ja, Kelly, Paula en Lori wekten ons weer met het traditionele lied. Sommige deelnemers beloofden tijdens het voorbereidingsweekend een polonaise te doen bij het horen van dit nummer. Deze was helaas ver te zoeken. Morgen nog een poging.
Voordat we de bouw begonnen, werd Gerrit de geit geslacht, of Barrie, Guus of weet ik veel welke naam. Typisch onderdeel van de groep, want onze naam wordt weinig keren correct genoemd ;) Wij hebben het vermoeden dat onze kip nog ergens rondloopt…
Vandaag zijn een hoop verschillende werkzaamheden verricht. Natuurlijk begonnen we met een lijntje 😜. De emmers vlogen ons, soms letterlijk, om de oren. Dit om de eerste woning op te vullen, waarna wij te horen kregen dat er te veel zand in was gestort. Dus begonnen we met het verplaatsen van een deel naar de tweede woning. Er lijkt bijna geen eind aan te komen ;)
De kinderen komen ons helpen en beginnen met deze loodzware emmers op hun hoofd naar beneden te lopen. Gerard denkt dat dit beter kan en stuurt ze zo aan dat ze allemaal in een lijntje terug naar boven staan om daar de lege emmers te krijgen (zie video)
Na de eerste koffiepauze ging het kinderwerk van start. Dit keer was de groep van Kelly aan de beurt; Robin, Lieke, Claire, Mirte en Sofie mochten dit vandaag organiseren. Er werden meer dan 100 enthousiaste kinderen verwelkomd, die liedjes meezongen, naar een Bijbelverhaal keken en deelnamen, want het werd uitgevoerd in de vorm van een toneelstukje. Iedereen kwam daarna enthousiast naar de bouw, wat doet dat goed zeg!
Ook is het ijzervlechten begonnen om de ringbalk te kunnen plaatsen. Nu focust een deel van de groep zich op de kleine spiergroepen van deze fitness sessie. Spierpijn is zeer zeker aanwezig!
De ramen zijn geplaatst op de eerste lerarenwoning: nu begint het echt op een huis te lijken.
Jullie zullen vast denken: die hebben veel gedaan! Maar er komt nog meer: ook het graven van de put voor de latrines is begonnen. En daar komt onze quote van de dag vandaan, aldus Jaco na de laatste koffiepauze: ik ga mij even het ramptampus graven. Tijdens deze koffiepauze komt MJ kennismaken, want Mussa komt volgende week weer terug in onze groep.
Tijdens het aflossen van de groep voor een drinkbeurt wilden een aantal vrouwen met Marjon op de foto. Toen wij deze wilden maken in selfiestand, begrepen zij niet zo goed dat zijzelf ook op de foto kwamen; zij dachten namelijk dat de bergen voor ons werden gefotografeerd.
Om 16.45 stipt is het tijd om de bouwplaats op te ruimen, de laatste emmers zand voor vandaag zijn versleept.
De haren worden vakkundig gewassen in de emmers water, een heuse harenwasstraat: teamwork makes the dream work!
Dan staat het eten voor ons klaar: rijst met een ei en aubergine en een dubieuze verzameling groenigheid. De gouden helm was voor Jesse en hij mag deze morgen vol trots dragen op de bouw. Deze had hij verdiend omdat hij wel drie emmers zand in één hand kon dragen. Daarnaast houdt hij van efficiëntie en is het alleen tijd voor het naar de latrine gaan in de pauze ;) De niet-netrozet is voor Laura, die droeg de emmers zand wat minder makkelijk. Zij tackelde een deelnemer met de inhoud van de emmer.
Na het eten sluiten wij af met wat liederen die zondag gezongen zullen worden tijdens de kerkdienst. ‘The Blessing’ klinkt nu al fantastisch!
Daarna was het tijd voor het lezen van de groetjes. Iedereen heeft er erg van genoten, onze harten zijn nog meer gevuld en wij kijken uit naar de volgende verzameling. Wij vinden het leuk om van jullie te horen!
Liefs vanuit het mooie Liziwazi!
