Dag 6 in het mooie Liziwazi!
Om 06.00 werd de eerste polonaise gelopen nadat de wandelende wekker was binnengeslopen.
Vlak voor we weer begonnen met de strijd, was het eerst voor GMG de tijd.
Dit keer over het Bijbel lezen, dat is niet altijd even makkelijk. Laten we eerlijk wezen.
Om 08.00 startten wij met het opwarmen van de spieren. Daarna kunnen wij onze laatste ochtend op de bouw van deze week vieren.
Zo werd de bekisting voor de ringbalk gezaagd. Mensen stonden op de steigers om te metselen, ook daar werd niet geklaagd.
Dat betekent dat wij bijna met het eerste dak gaan beginnen. Dus de eerste strijd hebben wij weten te overwinnen!
Ook vandaag zijn er genoeg mensen onderdeel geweest van het verslepen van het zand en de stenen. Geen zorgen: ook vandaag hebben wij daarmee genoeg kilometers in de benen.
Beide fundamenten zijn af, de latrine is bijna drie meter diep aan het eind van de bouwdag. Intussen zijn het een aantal World Servants die Malawiaanse woorden van de kinderen leren mag.
Zo roepen zij ook onze namen, hoewel die sommige lastig uit te spreken waren. En het zijn de jongsten die ons vol verwondering aanstaren.
Goed nieuws voor de groep: het zand lopen is gedaan. Dus wat dat betreft hoeven wij alleen nog voor de stenen in een lijntje te staan!
Na de lunch start de Malawi Experience bestaande uit vijf onderdelen. Van water lopen met een emmer op het hoofd, maïs stampen en zeven, het volkslied van Malawi aanleren, tot land bewerken, dansen en op de trommels spelen.
Dan is het alweer tijd voor het avondeten, dit keer is het natuurlijk rijst met een groentenprutje dat zullen wij niet vergeten.
Raul ontvangt de gouden helm voor het eindeloos scheppen op de bouw, een echte strijd. Want zelfs toen Janna hem wilde aflossen, gaf hij haar daarvoor geen tijd.
Jan-Jaap stelde zich dienstbaar op naar Rozemarijn door zijn hand uit te reiken om haar uit de put te kunnen trekken. Helaas bleek zij, zoals Jan-Jaap subtiel benoemde, iets zwaarder dan hij verwacht had. Hij belandde op haar hoofd, dus mocht Rozemarijn weer haar nekspieren strekken.
Nog even iets om de ouders gerust te stellen vanuit de medische kant: weinig bijzonderheden, naast wat blarenpleisters, bloedneuzen en iemand die haar oren verbrandt.
Het boek met quotes wordt aangevuld, mede met de vraag: ‘Heb je een antidotum tegen smurfime?’ Misschien wel, waarschijnlijk een placebo. Misschien helpt de afsluiter ‘De Sterrenhemel’ van Robin vandaag.
Om af te sluiten een hersenkraker van een uitspraak van Marjon: Als het niet gaat zoals het niet gaat, dan gaat het niet.
