Vandaag een update in rijm.
Vandaag weer een update, nu in een ander jasje. Ga er maar vast voor zitten, hopelijk beter georganiseerd dan iedereens World Servants tasje.
Constant is iemand wel iets kwijt, maar van wat allemaal mee is genomen, heeft nog niemand spijt.
Nadat een aantal van ons zich met een halve emmer water heeft opgefrist, heeft inmiddels de hele groep al een keer in een latrine gepist.
De een mikt wat beter dan de ander, dat is geen probleem. Dan gooien we er gewoon een emmertje water overheen.
Jan, Johan en Marc hebben de Niet-net Rozet verkregen. Want bij het sluiten van de groep bij de bagege drop-off, waren ze met een wandelingetje achtergebleven.
Jaco kreeg de gouden helm, een beloning voor zijn assertiviteit en het ontzettend harde werk op de bouw. En dat hij steeds met de kruiwagen vol zand de berg naar de woningen rennen zou.
Na ons danklied, is het Mussa die met zijn verhaal over CCAP nog even naar binnen schiet.
Nadat het avondprogramma van Johan met een gebed wordt afgesloten, zijn het de laatsten die bij onze speciale boom water over hun tandenborstel goten.
Dag 4
Om 06.00 werden alle deelnemers en de leiders door Paula, Kelly en Lori op vriendelijke wijze wakker gemaakt. Hoewel, met onze ochtendstem werden de zuivere tonen zo af en toe gestaakt.
Na ons ontbijt met rijstepap konden we er weer vol tegenaan en mag het eerste kinderwerk van start gaan.
Het groepje van Johan: Janna, Joab, Raul en Amerins is vandaag aan de beurt en de voorbereidingen worden door vele kinderen gekeurd.
Meer dan 100 kinderen waren aanwezig, er werd gezongen en gedanst en als kers op de taart werden dierenmaskers in elkaar geflanst.
Het is 8 uur, de rest is weer van start op de bouw. Daar begint opnieuw het gesjouw.
Zo is de tweede lerarenwoning gevuld met een hele hoop zand. Weer gezamenlijk met de lokale bevolking: dat schept een band.
De lunch bestond uit rijst en een omelet. Daarna konden we weer door met de pret.
Het bouwen van de woningen gaat als een speer, dus mochten een aantal deelnemers met een vrachtwagentje heen en weer.
Om die hobbele wegen te doorstaan zaten ze achterin hand in hand. Eenmaal daar aangekomen, schepten zij de rivier leeg voor al het zand.
We zijn letterlijk bergen aan het verzetten. Maar nu is het eerst tijd voor het wisselen van onze bankbiljetten.
De steigers zijn gemaakt zodat wij morgen weer verder kunnen. We hebben een nieuw hoogtepunt bereikt. Na het zingen van onze liederen is het tijd dat iedereen weer in zijn/haar bedje neerstrijkt.
We sluiten deze update van vandaag af met een rondje nominaties. De een voor de goede, de ander voor de lompe prestaties.
Elisanne heeft de goude helm ontvangen voor haar eindeloze energie op de bouw. Want natuurlijk laat zij ons als World Servants gangers niet staan in de kou!
Onze Lori ontvangt vandaag ook door haar acties op de bouw een prijs: de Niet-net Rozet. Want midden op de bouwplaats scheurt zij door het proberen te redden van een volleybal (wat overigens mislukte) van knie tot aan de riem uit haar broek. Dat is geen pret.
We gaan zodadelijk moe en voldaan naar bed, zodat ook dan weer een hoop stenen kunnen worden verzet.
