MA323 | We zeggen gedag met een traan en een lach

Geplaatst op 17 aug 2023 - 21:27

Afscheid van Liziwazi: op naar Lilongwe. De terugreis is begonnen. Benieuwd hoe deze dag van ons was?

Goedemorgen, goedemorgen zonneschijn. Bij de dames werd de polonaise wederom gelopen, maar de heren vonden dit idee niet zo fijn. 

Na bijna drie weken op project zijn de leiders er achter wie er mee zijn op project: vrouwen en kleuters. De mannen lieten ons wederom niet binnen, stel reutemeteuters. 

Maar goed, iedereen is om 06.00 wakker: doel gehaald. Al heeft het liedje gezongen door Kelly, Lori en Paula toch lichtjes gefaald. 
Gelukkig wisten de heren ons toch weer tevreden te maken, waardoor we deze opstand toch weer staken ;) 

Om half 7 zitten we aan ons ontbijt met rijstepap. Dat we Liziwazi straks achter ons moeten laten, klinkt voor sommigen echt nog als een slechte grap.
Daarna worden alle laatste spullen in de reistassen gepropt, waarna onze tassen vakkundig in de truck worden gestopt. 
Dan nog een laatste keer naar ons Malawiaanse toilet, na het opruimen van ons vertrouwde bed. 

Vele locals zeggen ons nog een keer gedag. Wij gaan naar huis met een traan en een lach. 
De plek, de mensen met wie wij mochten samenwerken zitten voor altijd in ons hart. Maar we kijken ook uit naar onze familie en vrienden, die zullen wachten op ons met smart. 

Toen we eenmaal vertrokken waren, na een minuut of tien,
Was de truck met al onze tassen en bagage samen met Johan niet meer achter ons te zien.
Wat blijkt: de truck zit vast in de rivier. 
Gelukkig hebben we de lokale bevolking en zijn we voor hulp aan het juiste adres hier. 

Zorg dat je even naar onze DIY ‘How to verlos a truck out a rivier in Malawi’ kijkt. Hoe handig, van het opnemen hebben we zeker geen spijt. 
Onze reis richting Lilongwe wordt na een uur vertraging voortgezet. Want daar hebben wij voor onze laatste nacht in Malawi een bed. 

Maar eerst waren wij het die door de steegjes bij een lokale markt slopen, 
zodat wij daar voetbalshirts, rokken en draagdoeken konden kopen. 
Na een tijdje verder in de bus is het tijd voor het tanken. Waarbij de Servants een supermarktje zo ongeveer een jaaromzet schenken. 
Plots liepen vele Servants over de parkeerplaats met een goed gevulde, groene tas. Waarna het tijd voor het wegwerken van wat boterhammen was. (Zie onze tweede vlog) 

Na nog een zekere 4 uur in de bus na ons shopavontuur, bleef Mussa ons maar vertellen: nog 10 minuten. Al was dit antwoord niet zo puur. 
Rond half 7 kwamen we eindelijk aan en was het tijd om na het uitladen van onze spullen aan het buffet te staan. 

Wij spenderen deze avond in het teken van Candlelight. Ons engelenproject wordt daarmee afgerond met mooie gedichten. Ondanks dat dit wat laat gaat worden, hebben wij daarvan geen spijt.

Morgenochtend om 11.15 vertrekken wij vanaf ons plekje naar de luchthaven. We houden jullie op de hoogte van onze reis! Maar voor nu: welterusten!

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.