MA418 | Monire mozee

Geplaatst op 29 aug 2018 - 22:06

Ook voor de tweede Bethel-groep zit het er bijna op. Opnieuw een enthousiast verslag met een flinke berg foto's en video's uit Kalumamba!

Monire mozee,

Zoals wij als groep in de ochtend worden begroet. Maandag ochtend begon met de mededeling zoals ons bouwleider altijd zegt. Wij gaan vanochtend weer bouwen! En wij zijn na ons heerlijke bordje rijstepap en ons goed ingesmeerd te hebben zoals onze medisch leider ons dat op ons hart drukt weer richting de bouw gelopen. Waar wij weer druk aan de slag zijn gegaan met o.a. stenen sjouwen, metselen, en het stuccen van het eerste huisje waar het dak er al op zit! In de middag konden wij met een Leuk groepje een blik werpen in een medische klinkiek. Dit was een kliniek vooral zwangere vrouwen die daar hun kleine ter wereld brengen! Een hele bijzondere ervaring aangezien vrouwen daar van week 37 tot hun bevalling daar verblijven! Daarnaast was er die middag ook weer een huisbezoek. Het waren leuke mensen waar veel vragen gesteld konden worden en na afloop liepen ze terug met 2 duiven voor de groep. Helaas waren het geen geschikte postduiven dus vandaar het bericht via het internet. 

In de avond hadden wij een mooie avond waar de insteek lag om veel met elkaar te praten en veel van elkaar kunnen ontdekken. Hier zijn een paar leuke gesprekken voorbij gekomen over vragen zoals "heb jij iets bovennatuurlijk meegemaakt?" 

Na een lekkere nachtrust begon de dinsdagochtend met weer een overheerlijk bordje rijstepap en zijn we weer druk verder gegaan op de bouwplaats. Om 8 uur vertrok de jeep met een aantal om een bezoek te brengen aan Kapirimtifa om te ontdekken wat de impact van het bouwproject van 2 jaar terug te ontdekken. Er leuk en bijzonder nu ook mensen te zien wonen in de toen gebouwde woningen. Na een paar interviewen in de nieuwe klaslokaal zijn we met vele verhalen weer naar kalumamba gereden. Met een zoals Mussa het vermelde gratis malaiwaanse massage in de jeep die flink op en neer kan op de wegen hier. In de middag is onze laatste huisbezoek een feit. Er werd gedanst, vragen gesteld en een rondleiding kon niet ontbreken. Een laatste vrije avond is goed besteed met een aantal spelletjes of toch wat meer nachtrust. 

Woensdag ochtend onze laatste halve bouwdag aangezien vandaag de officiële overdracht gaat plaatsvinden. Op mars zijn wij naar de bouw gemarcheerd en zijn we vol enthousiasme begonnen met het stuccen en opruimen van de bouwplaats (lees stenen gooien in de grote kuil die nog opgevult moest worden). Om 11 uur hebben wij de bouwplaats versiert en na de lunch hebben wij ons klaargemaakt voor de officiële ceremonie. 
Met een aantal speeches van o.a. onze heel erg enthousiaste hoofdleider. Die zijn speech met veel levendigheid bracht en duidelijk onze bouwbeweigingen zoals het duwen van een kruiwagen en het tillen van stenen kon uitbeelden. Met veel dans, muziek en zang voor ons en een samen met ons hebben wij heel erg genoten van een heel dankbare gemeenschap. En niet te vergeten dat onze jarige martin nog prachtig is toegezongen door de malaiwaanse bevolking! Daarna hebben wij de woningen officieel overgedragen.  Met een lach kijken wij terug op 2 en half week bouwen met geweldig leuke mensen met prachtig verhalen en vele herinneringen. 

In de avond hebben wij een gezellig bonte avond gehad waar wij veel hebben kunnen lachen om de uitgebeelde situaties en de verhalen en zelfs zang die we met elkaar hebben gedeeld. Momenteel zijn we van onze laatste kalumamba avond aan het genieten en worden we getrakteerd op een prachtige sterrenhemel. Morgen zal onze tocht richting huis beginnen.

Veel liefs
Ymkje en Peter

 

Weer zijn er meer foto's dan er boven dit bericht passen. Alle foto's die ze stuurden staan hier.

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.