Vandaag hoefden we niet alleen te werk te gaan, want er was een heel legertje vaste vrijwilligers gekomen. Tot onze verbazing bleek er ook nog een groepje jongeren onderweg te zijn vanuit de COA in Kampen om ons bouwkundig te ondersteunen.
Nadat we met onze bungelende beentjes, door de kleine veldbedjes, uit bed waren gekropen, was het al snel weer tijd om de werkzaamheden voort te zetten. Vandaag hoefden we niet alleen te werk te gaan, want er was een heel legertje vaste vrijwilligers gekomen. Doordat de klussen al verdeeld waren, konden we snel weer aan de slag. Tot onze verbazing bleek er ook nog een groepje jongeren onderweg te zijn vanuit de COA in Kampen om ons bouwkundig te ondersteunen.
Het gezegde “vele handen maken licht werk” bleek ook hier weer waar te zijn. Door de extra handen werd de stacaravan mooi onder handen genomen door de dames, samen met twee meiden van het COA. Tijdens het verven werden mooie gesprekken gevoerd die de vele taalbarrières doorkruisten. Ook in de voortuin mochten weer mooie stappen worden gezet, vooral bij het maaien van de berm en ook bij het zitje bij de boom. Met handen, voeten en gebaren is alles uitgelegd. Met een beetje creativiteit en wat geduld kom je een heel end.
Tijdens de lunch werden we weer heerlijk verwend met een vette hap in de vorm van een kroketje en luxe broodjes. Er waren mooie gesprekken tussen de verschillende groepen mensen en we mochten elkaar echt vinden tussen de werkzaamheden door. De middag werd gevuld met het afronden van de verschillende klussen van de dag. Maar zoals dat wel vaker gebeurt, heb je ook wel eens tekorten. Een bezoekje aan de plaatselijke verfschuur bracht een mooi uitstapje van al het harde werken.
Vandaag was ook een dag waarin we vol in de spotlight stonden. We werden ‘s ochtends geïnterviewd voor De Stentor, een bekende krant uit het Noorden. Ook de roadtrip van World Servants kwam langs om onze sterke en kwetsbare momenten vast te leggen. We hebben weer uitzonderlijk veel eten gekregen en mochten onze buikjes rond eten. ‘s Avonds mochten we nogmaals genieten van een vette hap (ditmaal gezond uit de airfryer) en konden we met volle buikjes weer bungelend naar bed gaan.
