Wanneer ze in Afrika zeggen dat het 40 minuten duurt, is het in feite 2 uur!
Afgelopen maandagochtend om half 3 begon het dan. Groep Driezum/Walterswald naar Rwanda. Na een laatste check met het wegen van koffers en ieders paspoorten vertrok om 4 uur de bus met buschauffeur Heiko naar Brussel. Na een voorspoedige reis naar Brussel konden we inchecken en gingen we 11:25 de lucht in. Na een turbulente vlucht kwamen we aan in Istanbul waar we een overstap hadden van 3 uur waarna de reis naar Kigali kon beginnen. Rond een uur of 3 konden we na een welkomstbuffet dan eindelijk ons bed in. Na een efficiënte 3 uur slaap konden we weer aansluiten bij het ontbijt waarna de bus klaarstond naar Kyivugiza. 8:25 vertrok de bus. Onderweg konden we genieten van het uitzicht in Kigali en het platteland. In de avond kwamen we aan in Kamembe waar we hebben gedineerd met de district mayor. Vanuit hier moesten we de laatste kilometers nog in het donker naar Kyivugiza. Ons werd verteld een 40 minuten rijden. Dit blijken Afrikaanse minuten te zijn want het duurde 2 uur voor we aankwamen. Eindelijk op locatie en dus tijd om wat slaap te pakken.
Na een goede nacht slaap, hadden we op de eerste dag in Kyivugiza een rondleiding door het dorp. Tijdens deze rondleiding kregen we een goed beeld van de leefstijl van de lokale bewoners. Dit was soms best indrukwekkend. In de middag was er door lokale dansgroepen en de medewerkers van alle organisaties een welkomstfeest voor ons georganiseerd. Hier hebben verschillende medewerkers gespeecht en konden we genieten van de Afrikaanse dans en muziek. Na nog even gespeeld te hebben met de jeugd was het donderdag eindelijk zover. De eerste bouwdag.
’s Ochtends na het ontbijt gestart met het leggen van de eerste steen. Met beide bouwgroepen bij elkaar gestaan en Gods zegen gevraagd, een mooi moment. Daarna kon er dan eindelijk fanatiek gestart worden met het bouwen. Er ging ook een deel van de groep op cultuuruitje naar de theefabriek Shagasha. Deze groep was ’s middags weer terug en kon toen op de bouwplaats aan de slag. Een ander groepje ging ’s middags op cultuuruitje naar het ziekenhuis en een fruitteler. Ook het kinderwerk ging van start. Aan het einde van de dag konden we met z’n allen tevreden terugkijken op deze dag. De bouw gaat boven verwachting en we lopen voor op schema. Dat komt natuurlijk door onze fanatieke jeugd: de wrotters út de Wâlden!
