Ratten vangen, in de schoolbanken, naar een kliniek, latrines graven, vissenkoppen eten; er wordt weer van alles beleefd.
Dagverslag maandag 24 juli
Na een leuk weekend waarin veel gedaan is, is iedereen weer vrolijk en vol energie wakker geworden. Onze knagende vriendjes zijn afgelopen nacht rustig gebleven. Dit omdat ze een familielid zijn verloren dankzij Sybren, Tim en hun schoenen.
Iedereen rondde z'n uitgebreide ochtendritueel af, wat inhoudt: gapend tandenpoetsen, mikken in de stinkput en een goed gmg’tje met een heerlijk bakkie kaneelkoffie. Dit niet omdat de Starbucks in de buurt zit, maar omdat de koks denken dat we ervan genieten.
Als ontbijt kregen we overheerlijke pannenkoeken die zeker lekkerder zijn dan de pannenkoeken van Jan. Helaas was er een domper… het Sprangse kwartiertje wat ze hier kennen als het Oegandese uurtje bracht mosterd na de maaltijd, want de scrambled eggs kwamen een uur te laat.
De dagtaken waren vandaag verdeeld onder de volgende punten: dagleiding, bouwen, cultuur-uitje en het kinderwerk. Eerst wat over de dagleiding, genaamd ‘De Kraanvogels’. Één van de kraanvogels is wel erg realistisch. Jelte vond het namelijk een goed idee om de restjes die op de borden lagen tijdens de afwas eerst uitgebreid uit te leggen aan de andere kraanvogels en vervolgens niet echt gul te zijn door de restjes lekker zelf op te smikkelen. (Verder hebben ze het top gedaan).
Op de bouw is vandaag weer hard gestreden. De latrineboys hebben na veel uurtjes in het gat eindelijk de juiste diepte bereikt. Hierbij zijn ze zelfs ‘nep goud’ tegengekomen, volgens de latrineboys ‘echt goud’. Ook zijn sommigen wat langer op de bouw gebleven door een kleine miscommunicatie met de koks.
Het andere deel van de groep ging als cultuur uitje naar een middelbare school en een kliniek. Hierbij was de reis al één groot avontuur. Na flink wat gehobbel en hoofdstoten met het plafond, waarbij de lengte van sommigen niet meewerkte, kwamen we aan bij de school. Hier hebben we een les mee gevolgd die net zo ‘interessant’ was als in Nederland. Vervolgens hebben we nog een rondleiding gehad en Tim dacht dat hij de arm van het skelet uit het biologielokaal wel mee kon nemen, omdat hij hem er per ongeluk roekeloos vanaf trok. Het avontuur vervolgde in de kliniek wat wel voor een cultuurshock zorgde. Hierbij was duidelijk te zien hoe weinig ze hier hebben, maar hoe goed ze alles gebruiken.
Verderop in de middag ging het kinderwerk weer aan de gang. Dit door de gmg-groep ‘De Pietjes’ die wat moois hadden voorbereid. Eerst begonnen ze te zingen onder begeleiding van Stijn vd Werken. Het verhaal van Mozes werd verteld waarna de kinderen de rieten mandjes uit het verhaal namaakten door middel van cupcake vormpjes.
Aan het eind van al deze avonturen was het tijd voor het diner… Oegandese fish and chips. Het verschil tussen wat we gewend zijn en wat we dus uiteindelijk kregen, waren wat extra proteïnen zoals: oogjes, kopjes, staartjes en ruggengraatjes. Dit schrok ons als Nederlandsers niet af, want iedereen heeft heerlijk gegeten en de restjes gingen de rattenval in.
Na het eten was het weer tijd voor de gouden troffel en de botte beitel. Hiernaast moeten we eerst mededelen dat het de gouden troffel is en niet de gouden griffel.
De gouden troffel ging vandaag naar Thijs Roubos. Dit omdat hij elke dag positief blijft en alles op de bouw goed gecoördineerd houdt.
De botte beitel… Er ontsnapte wat lucht uit Toms buik, waar hij zelf het hardste om moest lachen waardoor er een druppel vocht in zijn onderbroek verscheen.
De avond sloten we ‘rustig’ af door wat spelletjes die gespeeld werden onder het genot van een gillende, verdwaalde vleermuis en een gemuteerde rups-vlinder-wesp.
Onder het genot van de zang van de ‘Oegandese waterlelies’ zijn we lekker gaan slapen.
We willen iedereen bedanken voor de groetjes waar we elke dag weer van genieten.
Lieve groetjes van Tom en Julot
