De groep is inmiddels al in Kampala aangekomen en vertrekt vannacht naar Nederland, toch vertellen zij graag nog over de belevenissen van afgelopen dinsdag...
Dagverslag 1-8-23
Goedemorgen Nederland,
Na een wat kortere nacht door het standaard gepiep van de ratten, de zingende kikkers en een dikke party bij de buren zijn we een half uurtje eerder opgestaan; namelijk 6 uur! Waarom denkt u misschien? Nou, vandaag zijn we bezig geweest om onze tassen en tentjes naar buiten te brengen en in te pakken. Dus toen alle tentjes, rode tassen en de door ratten aangevreten handbagage in de kerk lagen, was het tijd voor ontbijt. Dit keer maïsbrood, wat bij de meesten in de smaak viel. Na het ontbijt was het tijd om voor de laatste keer de bouw op te gaan!
Er zijn nog vele kleine muurtjes opgemetseld en de latrine werd van binnen gestuukt. Na een paar uur was het zover… de overdracht ceremonie! Alle stoelen en bankjes werden uit de kerk gehaald en bij de inmiddels mooi versierde bouw gezet. Toen was het tijd voor de ceremonie. Ons werd verteld dat het maar ongeveer 5 à 10 minuten zou gaan duren, maar u raadt het al. Het liep weer op z’n Afrikaans. Na 1,5 uur in de hete zon zonder onszelf ingesmeerd te hebben, ging het eindelijk gebeuren. De school werd geopend. De lintjes werden door 3 verschillende kinderen doorgeknipt. Elk van hun eigen klas: een van baby class, de ander van middle class en de laatste van top class.
Na de ceremonie was het tijd om snel te eten en voor sommigen kort de tijd om te douchen. Het eten was “verrassend” zoals gewoonlijk; kip met rijst en erwtjes. Na ons uitmuntend buffet gingen we snel door naar het kinderfeest! Na een paar felle slagen op een soort van bel (een opgehangen autovelg) kwamen de kinderen in grote getallen. Annemiek had een paar spellen voorbereid. Er was lepel lopen, ballon kapot trappen, spijker poepen en werkbroek lopen. Iedereen genoot ervan ook al was het soms chaotisch. Nadat elk kind nog een ballon had gekregen, was het kinderfeest ten einde.
Voor ons was het tijd om voor de laatste keer te gaan “douchen”. De lucht werd steeds donkerder en in de verte hoorden we al onweer aankomen. Sonja probeerde bij de keuken het eten zo snel mogelijk te laten komen. Maar u raadt het al, dat mislukte. Terwijl we aten, barstte de regen los. De eerste groep van negen personen ging zo snel mogelijk, met de macaroni nog in de mond, met Oscar in de Jeep naar Arua, waar het kantoor van AEE is gevestigd. Door het gehaaste vertrek hebben we tot onze spijt geen goed afscheid kunnen nemen van de bouwvakkers en de community. Dit vonden we heel jammer.
Bij het kantoor van AEE was de eerste groep begonnen met het indelen van de ruimtes en het opzetten van de tentjes. De achtergebleven groep wachtte in de kerk, zong wat liedjes met elkaar en de locals klapten gezellig mee. Om ongeveer 19:30 uur hoorden we dat de jeep niet meer kon komen, omdat de weg vanwege het weer onbegaanbaar was en er een truck halverwege vast zat die de weg versperde. Daarom moest de groep lopend naar Arua. Gelukkig was het wel droog. Voor vertrek heeft de groep nog afscheid kunnen nemen van Martin en Alfred.
Tijdens het lopen was de weg nog heel glad en vol met plassen. Sommigen liepen op slippers, anderen op wat stevigere schoenen. Lijnie liep gearmd met Tijn anders was het niet goed afgelopen. Na ongeveer een uur lopen kwamen we bij de jeep aan en kon een gedeelte van de groep verder met de jeep. Na een paar ritjes waren we allemaal om 21:30 bij het kantoor van AEE. Gelukkig stonden de tentjes al klaar en konden we snel naar bed. Want morgen vertrekken we om 6:00 naar de safari!
Wij gaan snel slapen. Thuisfront we komen er aan!
Groetjes de auteurs; Lijnie, Toni, (Sjanne, heeft niets gedaan) en Laura
