ZA119 | Bruin zwembadwater na bezoek van Nederlandse jongeren

Geplaatst op 25 jul 2019 - 08:10

Met een jeep opzoek naar leeuwen en luipaarden. Renske en Annemijn vertellen over hun belevenissen.

Heeee,
Verrassing, toch nog een lekker updatetje van jullie Zambiafriends. Op het moment van schrijven, schommelen we heen en weer. Niet in een schommelschip, maar in een bus die over een zandhobbelweg probeert te rijden. Lees: af en toe hangt de bus op zo'n 45 graden, SPANNEND!!!  2 uur later dan gepland, maar ja dat is Afrika.

Terug naar dinsdag. Onze laatste volle dag in Chimoza. We genoten van de laatste rijstepap, sommige echt, sommige zijn blij dat het de laatste was. Na dit ontbijtje was het tijd voor het laatste GMG, waarop een kleine opruimsessie volgde. Muskietententjes werden vast ingepakt en onze vuile kleren vol zand, cement en verf gingen de tassen in (jippie mamma's hebben jullie al zin in de was?) Om half tien ging het kinderfeest van start. Of ja, maak daar maar 10 uur van. We begonnen met een aantal liedjes zingen, daarna was het tijd voor spelletjes. Jongens, de VBK chaos is er niks bij. We begonnen met groepjes van 13, hadden daarna opeens nog 7 kinderen en eindigde met 24. De groepjes waren verdeeld in kleuren, maar uiteindelijk was het één grote regenboog geworden met een kind rood, een kind groen en een kind blauw in je groepje. De spelletjes bestonden uit slalomvoetballen, tuinbroek rennen, poppenkastvoorstelling, kleuren, schminken, muurschilderen en op goal schieten. We hebben het programma afgesloten met nog meer liedjes en veel knuffels en foto's. Na het kinderfeest hebben we genoten van de laatste lunch in Chimoza, die voor de verandering bestond uit spaghetti, saus, groente en kip. (we hoeven geen pasta dus zaterdagavond!!) Elk groepje kreeg hierna de taak om een bepaald deel van het hele terrein op te ruimen, zodat we geen Sprangse rommel achterlaten. De gezamenlijke ruimte werd een stuk saaier, want de Kaki Kwoots werden van de muur gehaald, net als de mooi gemaakte planning. Vervolgens werden de laatste tassen ingepakt tijdens het wachten op het overdrachtsceremonie. Deze zou om 2 uur beginnen, maar dit werd een uurtje later. Bij deze ceremonie hoorden veel speeches, 2 liedjes door ons gezongen en een lied gezongen door de locals. Aan het einde mocht Linde de gemaakte muurschildering samen met Clara (de headteacher) onthullen, omdat Linde samen met Anthe, Anouk, Nienke en Jeffrey het logo had ontworpen. Er volgde nog een groepsfoto, en daarna was het tijd voor het bereiden van ons Hollandse driegangendiner. Zoals jullie al hebben gelezen bestond dit uit tomatensoep, rode kool met rookworst en aardappelpurree en als toetje aardbeien of bananenpudding. Het was een lichtelijke chaos, want er kwamen ook een aantal locals eten. De teachers, bouwvakkers en parent commissie waren uitgenodigd, maar de meesten besloten ook nog maar hun vrouw mee te nemen dus hadden we wat meer eters dan verwacht. Of ze de Nederlandse kost lekker vonden, is nog maar de vraag want halverwege kwamen de keukenvrouwen met Nsima en kip voor de Zambianen. Leuk detail, de helft van onze groep lustte dit kostje eigenlijk ook niet echt. Maar goed, het was een gezellige avond. Al vroeg zochten de meesten hun bedje op. Een aantal meiden hebben nog genoten van een douche, onder de sterrenhemel want het was natuurlijk al donker, zo'n 10 graden en met als enige lamp een hoofdlamp. Het was zeker een leuke ervaring. Om een uur of 9 lag iedereen wel op bed, want de volgende morgen werden we gewekt om 5:15. Het was vroeg, het was koud en het was donker. En het leukste van alles, uiteindelijk vertrok de bus niet om 5:45 maar om 7:45. Ach ja, nu zijn we in ieder geval onderweg en kijken we uit naar een leuke safari en het slapen in het wilde dierenleven. 

Vervolg:

We hobbelen nu weer verder in de bus naar het guesthouse in Lusaka, alleen is het al weer een dagje later. We kunnen het niet laten om jullie onze safari avonturen ook nog even te vertellen, want wat was dit onvergetelijk! 
Gister rond een uur of half 2, kwamen we aan in het wild gebied. Na 2 minuutjes rijden, kwamen we al een olifant tegen, woooooow en dat gewoon in een touringcarrie. Het leukste van alles, 5 minuutjes later waren we op onze slaapplek, moet je nagaan! We sliepen op een echte safari camping, waar vele mensen kampeerden, er lodges stonden en de apen letterlijk alles meenamen wat ze konden pakken, zelfs de koekjes van Thijs N toen zijn tas even open stond. We hebben onze muskietententjes weer opgezet en alles klaargemaakt voor de nacht. Wow, 34 tentjes in 1 grote cirkel 100 meter van de nijlpaarden en krokodillen af, want jaa die konden we spotten en vannacht vooral horen vanaf onze slaapplek. Nadat alle tentjes waren opgezet, was het wachten op de safari. We kregen van Jan te horen, dat we ook gebruik mochten maken van het zwembad op de safaricamping. Zo blij als een ei stormden Matthias, Thijs R, Tim, Tom, Jeffrey, Stijn R, Melanie, Renske, Anouk & Annemijn op het water af. Wat voelde dat gek, om die luxe weer te hebben. De kleur van het zwembad zou mogelijk bruin kunnen zijn nu, want ja schoon zijn we afgelopen weken zeker niet geworden. Na het zwemavontuur was het tijd voor het allerleukste avontuur van de dag: SAFARI! Verdeeld over drie jeeps gingen we het park in. Wij zelf zaten in een open jeep, die op het moment van wegrijden moeite had met de motor aankrijgen. Toen hij eenmaal wel startte, was er een oorverdovend gejuich te horen. We hebben olifanten gespot, giraffes, zebra's, impala's, nijlpaarden, krokodillen, pooks, wasberen, stinkdieren en de rest van de auto's hebben zelfs 6 leeuwen gespot! (wij helaas niet) Maaaar, als klap op de vuurpijl zag onze auto 's avonds een luipaard. Daar hoort nog wel een verhaal bij. (we hebben trouwens 2 uur in het licht gereden en 2 uur in het donker) Toen we net waren gestart aan de nachtsafari, zag onze gids een luipaard! Het was even zoeken, maar de helft van de auto heeft hem ook kunnen spotten. Rond 20:00 waren alle jeeps weer veilig terug op de camping en kregen we een maaltijd verzorgd door een keukenvrouw uit Chimoza, die helemaal is meegereisd voor ons. Na nog even genoten te hebben van het uitzicht op de sterren en op de nijlpaarden was het voor de meeste tijd om hun bedje op te zoeken. En daar lig je dan, met je mini tentje tussen de apen, nijlpaarden en wie weet wat nog meer voor wild. Het was ontzettend gaaf en we hebben verrassend goed geslapen. Eigenlijk kunnen we bijna allemaal wel zeggen dat we nog nooit met zo'n mooi uitzicht wakker zijn geworden als vanochtend. De tentjes zijn van gaas, dus konden we uit ons tentje genieten van de zonsopgang met het geluid van nijlpaarden erbij. Jullie snappen wel dat iedereen dan ook vrolijk wakker werd, zelfs Tim. Om 6 uur gingen we eruit, en om 7:10 hadden we tentjes ingepakt, slaapzakken in het vervelende zakje gedaan en de matjes opgerold dus waren we klaar voor vertrek. We stuiteren nu op een ieeets betere weg dan gister, maar wie weet wat nog komt want we zitten nog zo'n 10 uur in de bus. 
We gaan vannacht genieten van een echt bed, een echte douche en alvast weer een beetje acclimatiseren voor thuiskomst. Jongens, we zien er naar uit jullie weer te zien. Tot snel lieve mensen!

p.s. Kees, nog van harte gefeliciteerd namens Willeke en natuurlijk de rest van de groep

De bouwprojecten van World Servants bieden jongeren de kans om mee te bouwen aan verandering. Hun inzet tijdens een werkvakantie laat praktisch zien wat de kracht van dienen is. Door samen met een lokale gemeenschap te werken aan een ontwikkelingsproject van een lokale ontwikkelingsorganisatie, veranderen niet alleen de levensomstandigheden voor de hele gemeenschap, maar veranderen ook de jongeren zelf.

In veel Nederlandse kerken is een World Servants-project onderdeel van het jongerenwerk van de kerk. Diaconaat en jeugdwerk lopen zo naadloos in elkaar over en een hele gemeente komt in beweging rond het project. Werkvakanties hebben daardoor een blijvende impact, zowel in Afrika, Azië of Latijns-Amerika als in Nederland.